Concordantiae

Biblia Sacra (Vulgatam Clementinam)

e

Lc 19:2 Et ecce vir nomine Zachæus: et hic princeps erat publicanorum, et ipse dives:
Lc 19:3 et quærebat videre Jesum, quis esset: et non poterat præ turba, quia statura pusillus erat.
Lc 19:3 et quærebat videre Jesum, quis esset: et non poterat præ turba, quia statura pusillus erat.
Lc 19:4 Et præcurrens ascendit in arborem sycomorum ut videret eum: quia inde erat transiturus.
Lc 19:4 Et præcurrens ascendit in arborem sycomorum ut videret eum: quia inde erat transiturus.
Lc 19:5 Et cum venisset ad locum, suspiciens Jesus vidit illum, et dixit ad eum: Zachæe, festinans descende: quia hodie in domo tua oportet me manere.
Lc 19:6 Et festinans descendit, et excepit illum gaudens.
Lc 19:9 Ait Jesus ad eum: Quia hodie salus domui huic facta est: eo quod et ipse filius sit Abrahæ.
Lc 19:9 Ait Jesus ad eum: Quia hodie salus domui huic facta est: eo quod et ipse filius sit Abrahæ.
Lc 19:11 Hæc illis audientibus adjiciens, dixit parabolam, eo quod esset prope Jerusalem: et quia existimarent quod confestim regnum Dei manifestaretur.
Lc 19:11 Hæc illis audientibus adjiciens, dixit parabolam, eo quod esset prope Jerusalem: et quia existimarent quod confestim regnum Dei manifestaretur.
Lc 19:11 Hæc illis audientibus adjiciens, dixit parabolam, eo quod esset prope Jerusalem: et quia existimarent quod confestim regnum Dei manifestaretur.
Lc 19:13 Vocatis autem decem servis suis, dedit eis decem mnas, et ait ad illos: Negotiamini dum venio.
Lc 19:14 Cives autem ejus oderant eum: et miserunt legationem post illum, dicentes: Nolumus hunc regnare super nos.
Lc 19:14 Cives autem ejus oderant eum: et miserunt legationem post illum, dicentes: Nolumus hunc regnare super nos.
Lc 19:15 Et factum est ut rediret accepto regno: et jussit vocari servos, quibus dedit pecuniam, ut sciret quantum quisque negotiatus esset.
Lc 19:17 Et ait illi: Euge bone serve, quia in modico fuisti fidelis, eris potestatem habens super decem civitates.
Lc 19:19 Et huic ait: Et tu esto super quinque civitates.
Lc 19:20 Et alter venit, dicens: Domine, ecce mna tua, quam habui repositam in sudario:
Lc 19:22 Dicit ei: De ore tuo te judico, serve nequam. Sciebas quod ego homo austerus sum, tollens quod non posui, et metens quod non seminavi:
Lc 19:23 et quare non dedisti pecuniam meam ad mensam, ut ego veniens cum usuris utique exegissem illam?
Lc 19:25 Et dixerunt ei: Domine, habet decem mnas.
Lc 19:26 Dico autem vobis, quia omni habenti dabitur, et abundabit: ab eo autem qui non habet, et quod habet auferetur ab eo.
Lc 19:26 Dico autem vobis, quia omni habenti dabitur, et abundabit: ab eo autem qui non habet, et quod habet auferetur ab eo.
Lc 19:31 Et si quis vos interrogaverit: Quare solvitis? sic dicetis ei: Quia Dominus operam ejus desiderat.
Lc 19:31 Et si quis vos interrogaverit: Quare solvitis? sic dicetis ei: Quia Dominus operam ejus desiderat.
Lc 19:32 Abierunt autem qui missi erant: et invenerunt, sicut dixit illis, stantem pullum.
Lc 19:33 Solventibus autem illis pullum, dixerunt domini ejus ad illos: Quid solvitis pullum?
Lc 19:34 At illi dixerunt: Quia Dominus eum necessarium habet.
Lc 19:38 dicentes: Benedictus, qui venit rex in nomine Domini: pax in cælo, et gloria in excelsis.
Lc 19:44 et ad terram prosternent te, et filios tuos, qui in te sunt, et non relinquent in te lapidem super lapidem: eo quod non cognoveris tempus visitationis tuæ.
Lc 19:45 Et ingressus in templum, cœpit ejicere vendentes in illo, et ementes,
Lc 19:45 Et ingressus in templum, cœpit ejicere vendentes in illo, et ementes,
Lc 19:47 Et erat docens quotidie in templo. Principes autem sacerdotum, et scribæ, et princeps plebis quærebant illum perdere:
Lc 19:48 et non inveniebant quid facerent illi. Omnis enim populus suspensus erat, audiens illum.
Lc 20:1 Et factum est in una dierum, docente illo populum in templo, et evangelizante, convenerunt principes sacerdotum, et scribæ cum senioribus,
Lc 20:4 baptismus Joannis de cælo erat, an ex hominibus?
Lc 20:6 Si autem dixerimus: Ex hominibus, plebs universa lapidabit nos: certi sunt enim Joannem prophetam esse.
Lc 20:7 Et responderunt se nescire unde esset.
Lc 20:9 Cœpit autem dicere ad plebem parabolam hanc: Homo plantavit vineam, et locavit eam colonis: et ipse peregre fuit multis temporibus.
Lc 20:10 Et in tempore misit ad cultores servum, ut de fructu vineæ darent illi. Qui cæsum dimiserunt eum inanem.
Lc 20:12 Et addidit tertium mittere: qui et illum vulnerantes ejecerunt.
Lc 20:15 Et ejectum illum extra vineam, occiderunt. Quid ergo faciet illis dominus vineæ?
Lc 20:15 Et ejectum illum extra vineam, occiderunt. Quid ergo faciet illis dominus vineæ?
Lc 20:17 Ille autem aspiciens eos, ait: Quid est ergo hoc quod scriptum est: Lapidem quem reprobaverunt ædificantes, hic factus est in caput anguli?
Lc 20:20 Et observantes miserunt insidiatores, qui se justos simularent, ut caparent eum in sermone, ut traderent illum principatui, et potestati præsidis.
Lc 20:21 Et interrogaverunt eum, dicentes: Magister, scimus quia recte dicis et doces: et non accipis personam, sed viam Dei in veritate doces.
Lc 20:23 Considerans autem dolum illorum, dixit ad eos: Quid me tentatis?
Lc 20:24 ostendite mihi denarium. Cujus habet imaginem et inscriptionem? Respondentes dixerunt ei: Cæsaris.
Lc 20:26 Et non potuerunt verbum ejus reprehendere coram plebe: et mirati in responso ejus, tacuerunt.