|
Eccli 50:11
|
quasi oliva pullulans, et cypressus in altitudinem se extollens, in accipiendo ipsum stolam gloriæ, et vestiri eum in consummationem virtutis.
|
|
Eccli 50:15
|
Oblatio autem Domini in manibus ipsorum coram omni synagoga Israël: et consummatione fungens in ara, amplificare oblationem excelsi Regis,
|
|
Eccli 50:17
|
Effudit in fundamento altaris odorem divinum excelso Principi.
|
|
Eccli 50:18
|
Tunc exclamaverunt filii Aaron, in tubis productilibus sonuerunt: et auditam fecerunt vocem magnam in memoriam coram Deo.
|
|
Eccli 50:19
|
Tunc omnis populus simul properaverunt, et ceciderunt in faciem super terram, adorare Dominum Deum suum, et dare preces omnipotenti Deo excelso.
|
|
Eccli 50:21
|
Et rogavit populus Dominum excelsum in prece, usque dum perfectus est honor Domini, et munus suum perfecerunt.
|
|
Eccli 50:22
|
Tunc descendens, manus suas extulit in omne congregationem filiorum Israël, dare gloriam Deo a labiis suis, et in nomine ipsius gloriari:
|
|
Eccli 50:26
|
credere Israël nobiscum esse Dei misericordiam, ut liberet nos in diebus suis.
|
|
Eccli 50:30
|
Beatus qui in istis versatur bonis: qui ponit illa in corde suo, sapiens erit semper.
|
|
Eccli 50:31
|
Si enim hæc fecerit, ad omnia valebit, quia lux Dei vestigium ejus est.
|
|
Eccli 51:4
|
Et liberasti me, secundum multitudinem misericordiæ nominis tui, a rugientibus præparatis ad escam:
|
|
Eccli 51:9
|
et vita mea appropinquans erat in inferno deorsum.
|
|
Eccli 51:10
|
Circumdederunt me undique, et non erat qui adjuvaret: respiciens eram ad adjutorium hominum, et non erat.
|
|
Eccli 51:10
|
Circumdederunt me undique, et non erat qui adjuvaret: respiciens eram ad adjutorium hominum, et non erat.
|
|
Eccli 51:10
|
Circumdederunt me undique, et non erat qui adjuvaret: respiciens eram ad adjutorium hominum, et non erat.
|
|
Eccli 51:12
|
quoniam eruis sustinentes te, Domine, et liberas eos de manibus gentium.
|
|
Eccli 51:12
|
quoniam eruis sustinentes te, Domine, et liberas eos de manibus gentium.
|
|
Eccli 51:15
|
Laudabo nomen tuum assidue, et collaudabo illud in confessione: et exaudita est oratio mea,
|
|
Eccli 51:16
|
et liberasti me de perditione, et eripuisti me de tempore iniquo.
|
|
Eccli 51:18
|
Cum adhuc junior essem, priusquam oberrarem, quæsivi sapientiam palam in oratione mea.
|
|
Eccli 51:19
|
Ante templum postulabam pro illis, et usque in novissimis inquiram eam: et effloruit tamquam præcox uva.
|
|
Eccli 51:19
|
Ante templum postulabam pro illis, et usque in novissimis inquiram eam: et effloruit tamquam præcox uva.
|
|
Eccli 51:20
|
Lætatum est cor meum in ea: ambulavit pes meus iter rectum: a juventute mea investigabam eam.
|
|
Eccli 51:20
|
Lætatum est cor meum in ea: ambulavit pes meus iter rectum: a juventute mea investigabam eam.
|
|
Eccli 51:21
|
Inclinavi modico aurem meam, et excepi illam.
|
|
Eccli 51:22
|
Multam inveni in meipso sapientiam, et multum profeci in ea.
|
|
Eccli 51:25
|
Colluctata est anima mea in illa, et in faciendo eam confirmatus sum.
|
|
Eccli 51:26
|
Manus meas extendi in altum, et insipientiam ejus luxi;
|
|
Eccli 51:26
|
Manus meas extendi in altum, et insipientiam ejus luxi;
|
|
Eccli 51:27
|
animam meam direxi ad illam, et in agnitione inveni eam.
|
|
Eccli 51:30
|
Dedit mihi Dominus linguam mercedem meam, et in ipsa laudabo eum.
|
|
Eccli 51:34
|
et collum vestrum subjicite jugo: et suscipiat anima vestra disciplinam: in proximo est enim invenire eam.
|
|
Eccli 51:36
|
Assumite disciplinam in multo numero argenti, et copiosum aurum possidete in ea.
|
|
Eccli 51:37
|
Lætetur anima vestra in misericordia ejus, et non confundemini in laude ipsius.
|
|
Isa 1:2
|
Audite, cæli, et auribus percipe, terra, quoniam Dominus locutus est. Filios enutrivi, et exaltavi; ipsi autem spreverunt me.
|
|
Isa 1:2
|
Audite, cæli, et auribus percipe, terra, quoniam Dominus locutus est. Filios enutrivi, et exaltavi; ipsi autem spreverunt me.
|
|
Isa 1:6
|
A planta pedis usque ad verticem, non est in eo sanitas; vulnus, et livor, et plaga tumens, non est circumligata, nec curata medicamine, neque fota oleo.
|
|
Isa 1:9
|
Nisi Dominus exercituum reliquisset nobis semen, quasi Sodoma fuissemus, et quasi Gomorrha similes essemus.
|
|
Isa 1:9
|
Nisi Dominus exercituum reliquisset nobis semen, quasi Sodoma fuissemus, et quasi Gomorrha similes essemus.
|
|
Isa 1:15
|
Et cum extenderitis manus vestras, avertam oculos meos a vobis, et cum multiplicaveritis orationem, non exaudiam: manus enim vestræ sanguine plenæ sunt.
|
|
Isa 1:15
|
Et cum extenderitis manus vestras, avertam oculos meos a vobis, et cum multiplicaveritis orationem, non exaudiam: manus enim vestræ sanguine plenæ sunt.
|
|
Isa 1:16
|
Lavamini, mundi estote; auferte malum cogitationum vestrarum ab oculis meis: quiescite agere perverse,
|
|
Isa 1:18
|
Et venite, et arguite me, dicit Dominus. Si fuerint peccata vestra ut coccinum, quasi nix dealbabuntur; et si fuerint rubra quasi vermiculus, velut lana alba erunt.
|
|
Isa 1:21
|
Quomodo facta est meretrix civitas fidelis, plena judicii? justitia habitavit in ea, nunc autem homicidæ.
|
|
Isa 1:24
|
Propter hoc ait Dominus, Deus exercituum, Fortis Israël: Heu! consolabor super hostibus meis, et vindicabor de inimicis meis.
|
|
Isa 1:25
|
Et convertam manum meam ad te, et excoquam ad puram scoriam tuam, et auferam omne stannum tuum.
|
|
Isa 1:27
|
Sion in judicio redimetur, et reducent eam in justita.
|
|
Isa 1:29
|
Confundentur enim ab idolis quibus sacrificaverunt, et erubescetis super hortis quos elegeratis,
|
|
Isa 1:29
|
Confundentur enim ab idolis quibus sacrificaverunt, et erubescetis super hortis quos elegeratis,
|
|
Isa 1:31
|
Et erit fortitudo vestra ut favilla stuppæ, et opus vestrum quasi scintilla, et succendetur utrumque simul, et non erit qui extinguat.
|