|
Lc 16:21
|
cupiens saturari de micis quæ cadebant de mensa divitis, et nemo illi dabat: sed et canes veniebant, et lingebant ulcera ejus.
|
|
Lc 16:23
|
Elevans autem oculos suos, cum esset in tormentis, vidit Abraham a longe, et Lazarum in sinu ejus:
|
|
Lc 16:23
|
Elevans autem oculos suos, cum esset in tormentis, vidit Abraham a longe, et Lazarum in sinu ejus:
|
|
Lc 16:24
|
et ipse clamans dixit: Pater Abraham, miserere mei, et mitte Lazarum ut intingat extremum digiti sui in aquam, ut refrigeret linguam meam, quia crucior in hac flamma.
|
|
Lc 16:27
|
Et ait: Rogo ergo te, pater, ut mittas eum in domum patris mei:
|
|
Lc 16:30
|
At ille dixit: Non, pater Abraham: sed si quis ex mortuis ierit ad eos, pœnitentiam agent.
|
|
Lc 17:2
|
Utilius est illi si lapis molaris imponatur circa collum ejus, et projiciatur in mare quam ut scandalizet unum de pusillis istis.
|
|
Lc 17:3
|
Attendite vobis: Si peccaverit in te frater tuus, increpa illum: et si pœnitentiam egerit, dimitte illi.
|
|
Lc 17:8
|
et non dicat ei: Para quod cœnem, et præcinge te, et ministra mihi donec manducem, et bibam, et post hæc tu manducabis, et bibes?
|
|
Lc 17:9
|
Numquid gratiam habet servo illi, quia fecit quæ ei imperaverat?
|
|
Lc 17:12
|
Et cum ingrederetur quoddam castellum, occurrerunt ei decem viri leprosi, qui steterunt a longe:
|
|
Lc 17:16
|
et cecidit in faciem ante pedes ejus, gratias agens: et hic erat Samaritanus.
|
|
Lc 17:16
|
et cecidit in faciem ante pedes ejus, gratias agens: et hic erat Samaritanus.
|
|
Lc 17:20
|
Interrogatus autem a pharisæis: Quando venit regnum Dei? respondens eis, dixit: Non venit regnum Dei cum observatione:
|
|
Lc 17:21
|
neque dicent: Ecce hic, aut ecce illic. Ecce enim regnum Dei intra vos est.
|
|
Lc 17:23
|
Et dicent vobis: Ecce hic, et ecce illic. Nolite ire, neque sectemini:
|
|
Lc 17:24
|
nam, sicut fulgur coruscans de sub cælo in ea quæ sub cælo sunt, fulget: ita erit Filius hominis in die sua.
|
|
Lc 17:24
|
nam, sicut fulgur coruscans de sub cælo in ea quæ sub cælo sunt, fulget: ita erit Filius hominis in die sua.
|
|
Lc 17:26
|
Et sicut factum est in diebus Noë, ita erit et in diebus Filii hominis:
|
|
Lc 17:27
|
edebant et bibebant: uxores ducebant et dabantur ad nuptias, usque in diem, qua intravit Noë in arcam: et venit diluvium, et perdidit omnes.
|
|
Lc 17:28
|
Similiter sicut factum est in diebus Lot: edebant et bibebant, emebant et vendebant, plantabant et ædificabant:
|
|
Lc 17:28
|
Similiter sicut factum est in diebus Lot: edebant et bibebant, emebant et vendebant, plantabant et ædificabant:
|
|
Lc 17:29
|
qua die autem exiit Lot a Sodomis, pluit ignem et sulphur de cælo, et omnes perdidit:
|
|
Lc 17:30
|
secundum hæc erit qua die Filius hominis revelabitur.
|
|
Lc 17:31
|
In illa hora, qui fuerit in tecto, et vasa ejus in domo, ne descendat tollere illa: et qui in agro, similiter non redeat retro.
|
|
Lc 17:32
|
Memores estote uxoris Lot.
|
|
Lc 17:33
|
Quicumque quæsierit animam suam salvam facere, perdet illam: et quicumque perdiderit illam, vivificabit eam.
|
|
Lc 17:34
|
Dico vobis: In illa nocte erunt duo in lecto uno: unus assumetur, et alter relinquetur:
|
|
Lc 17:35
|
duæ erunt molentes in unum: una assumetur, et altera relinquetur: duo in agro: unus assumetur, et alter relinquetur.
|
|
Lc 18:2
|
dicens: Judex quidam erat in quadam civitate, qui Deum non timebat, et hominem non reverebatur.
|
|
Lc 18:3
|
Vidua autem quædam erat in civitate illa, et veniebat ad eum, dicens: Vindica me de adversario meo.
|
|
Lc 18:3
|
Vidua autem quædam erat in civitate illa, et veniebat ad eum, dicens: Vindica me de adversario meo.
|
|
Lc 18:7
|
Deus autem non faciet vindictam electorum suorum clamantium ad se die ac nocte, et patientiam habebit in illis?
|
|
Lc 18:13
|
Et publicanus a longe stans, nolebat nec oculos ad cælum levare: sed percutiebat pectus suum, dicens: Deus propitius esto mihi peccatori.
|
|
Lc 18:14
|
Dico vobis, descendit hic justificatus in domum suam ab illo: quia omnis qui se exaltat, humiliabitur, et qui se humiliat, exaltabitur.
|
|
Lc 18:14
|
Dico vobis, descendit hic justificatus in domum suam ab illo: quia omnis qui se exaltat, humiliabitur, et qui se humiliat, exaltabitur.
|
|
Lc 18:15
|
Afferebant autem ad illum et infantes, ut eos tangeret. Quod cum viderent discipuli, increpabant illos.
|
|
Lc 18:16
|
Jesus autem convocans illos, dixit: Sinite pueros venire ad me, et nolite vetare eos: talium est enim regnum Dei.
|
|
Lc 18:18
|
Et interrogavit eum quidam princeps, dicens: Magister bone, quid faciens vitam æternam possidebo?
|
|
Lc 18:19
|
Dixit autem ei Jesus: Quid me dicis bonum? nemo bonus nisi solus Deus.
|
|
Lc 18:22
|
Quo audito, Jesus ait ei: Adhuc unum tibi deest: omnia quæcumque habes vende, et da pauperibus, et habebis thesaurum in cælo: et veni, sequere me.
|
|
Lc 18:23
|
His ille auditis, contristatus est: quia dives erat valde.
|
|
Lc 18:29
|
Qui dixit eis: Amen dico vobis, nemo est qui reliquit domum, aut parentes, aut fratres, aut uxorem, aut filios propter regnum Dei,
|
|
Lc 18:33
|
et postquam flagellaverint, occident eum, et tertia die resurget.
|
|
Lc 18:34
|
Et ipsi nihil horum intellexerunt, et erat verbum istud absconditum ab eis, et non intelligebant quæ dicebantur.
|
|
Lc 18:34
|
Et ipsi nihil horum intellexerunt, et erat verbum istud absconditum ab eis, et non intelligebant quæ dicebantur.
|
|
Lc 18:36
|
Et cum audiret turbam prætereuntem, interrogabat quid hoc esset.
|
|
Lc 18:37
|
Dixerunt autem ei quod Jesus Nazarenus transiret.
|
|
Lc 18:39
|
Et qui præibant, increpabant eum ut taceret. Ipse vero multo magis clamabat: Fili David, miserere mei.
|
|
Lc 19:2
|
Et ecce vir nomine Zachæus: et hic princeps erat publicanorum, et ipse dives:
|