|
Δαν 3:39
|
αλλ' εν ψυχη συντετριμμενη και πνευματι τεταπεινωμενω προσδεχθειημεν ως εν ολοκαυτωμασι κριων και ταυρων και ως εν μυριασιν αρνων πιονων
|
|
Δαν 3:39
|
αλλ' εν ψυχη συντετριμμενη και πνευματι τεταπεινωμενω προσδεχθειημεν ως εν ολοκαυτωμασι κριων και ταυρων και ως εν μυριασιν αρνων πιονων
|
|
Δαν 3:51
|
αναλαβοντες δε οι τρεις ως εξ ενος στοματος υμνουν και εδοξαζον και ευλογουν και εξυψουν τον θεον εν τη καμινω λεγοντες
|
|
Δαν 4:12
|
οι κλαδοι αυτου τω μηκει ως σταδιων τριακοντα και υποκατω αυτου εσκιαζον παντα τα θηρια της γης και εν αυτω τα πετεινα του ουρανου ενοσσευον ο καρπος αυτου πολυς και αγαθος και εχορηγει πασι τοις ζωοις
|
|
Δαν 4:15
|
και ουτως ειπε ριζαν μιαν αφετε αυτου εν τη γη οπως μετα των θηριων της γης εν τοις ορεσι χορτον ως βους νεμηται
|
|
Δαν 4:28
|
και επι συντελεια των λογων ναβουχοδονοσορ ως ηκουσε την κρισιν του οραματος τους λογους εν τη καρδια συνετηρησε
|
|
Δαν 4:32
|
και οι αγγελοι διωξονται σε επι ετη επτα και ου μη οφθης ουδ' ου μη λαλησης μετα παντος ανθρωπου χορτον ως βουν σε ψωμισουσι και απο της χλοης της γης εσται η νομη σου ιδου αντι της δοξης σου δησουσι σε και τον οικον της τρυφης σου και την βασιλειαν σου ετερος εξει
|
|
Δαν 4:33a
|
εγω ναβουχοδονοσορ βασιλευς βαβυλωνος επτα ετη επεδηθην χορτον ως βουν εψωμισαν με και απο της χλοης της γης ησθιον και μετα ετη επτα εδωκα την ψυχην μου εις δεησιν και ηξιωσα περι των αμαρτιων μου κατα προσωπον κυριου του θεου του ουρανου και περι των αγνοιων μου του θεου των θεων του μεγαλου εδεηθην
|
|
Δαν 4:33b
|
και αι τριχες μου εγενοντο ως πτερυγες αετου οι ονυχες μου ωσει λεοντος ηλλοιωθη η σαρξ μου και η καρδια μου γυμνος περιεπατουν μετα των θηριων της γης ενυπνιον ειδον και υπονοιαι με ειληφασι και δια χρονου υπνος με ελαβε πολυς και νυσταγμος επεπεσε μοι
|
|
Δαν 5:9
|
τοτε ο βασιλευς εκαλεσε την βασιλισσαν περι του σημειου και υπεδειξεν αυτη ως μεγα εστι και οτι πας ανθρωπος ου δυναται απαγγειλαι τω βασιλει το συγκριμα της γραφης
|
|
Δαν 6:24
|
τοτε συνηχθησαν πασαι αι δυναμεις και ειδον τον δανιηλ ως ου παρηνωχλησαν αυτω οι λεοντες
|
|
Δαν 6:28
|
εγω δαρειος εσομαι αυτω προσκυνων και δουλευων πασας τας ημερας μου τα γαρ ειδωλα τα χειροποιητα ου δυνανται σωσαι ως ελυτρωσατο ο θεος του δανιηλ τον δανιηλ
|
|
Δαν 7:13
|
εθεωρουν εν οραματι της νυκτος και ιδου επι των νεφελων του ουρανου ως υιος ανθρωπου ηρχετο και ως παλαιος ημερων παρην και οι παρεστηκοτες παρησαν αυτω
|
|
Δαν 7:13
|
εθεωρουν εν οραματι της νυκτος και ιδου επι των νεφελων του ουρανου ως υιος ανθρωπου ηρχετο και ως παλαιος ημερων παρην και οι παρεστηκοτες παρησαν αυτω
|
|
Δαν 8:4
|
μετα δε ταυτα ειδον τον κριον κερατιζοντα προς ανατολας και προς βορραν και προς δυσμας και μεσημβριαν και παντα τα θηρια ουκ εστησαν ενωπιον αυτου και ουκ ην ο ρυομενος εκ των χειρων αυτου και εποιει ως ηθελε και υψωθη
|
|
Δαν 8:15
|
και εγενετο εν τω θεωρειν με εγω δανιηλ το οραμα εζητουν διανοηθηναι και ιδου εστη κατεναντιον μου ως ορασις ανθρωπου
|
|
Δαν 10:16
|
και ιδου ως ομοιωσις χειρος ανθρωπου ηψατο μου των χειλεων και ηνοιξα το στομα μου και ελαλησα και ειπα τω εστηκοτι απεναντι μου κυριε και ως ορασις απεστραφη επι το πλευρον μου επ' εμε και ουκ ην εν εμοι ισχυς
|
|
Δαν 10:16
|
και ιδου ως ομοιωσις χειρος ανθρωπου ηψατο μου των χειλεων και ηνοιξα το στομα μου και ελαλησα και ειπα τω εστηκοτι απεναντι μου κυριε και ως ορασις απεστραφη επι το πλευρον μου επ' εμε και ουκ ην εν εμοι ισχυς
|
|
Δαν 10:18
|
και προσεθηκε και ηψατο μου ως ορασις ανθρωπου και κατισχυσε με
|
|
Δαν 11:29
|
εις καιρον και εισελευσεται εις αιγυπτον και ουκ εσται ως η πρωτη και η εσχατη
|
|
Δαν 11:34
|
και οταν συντριβωνται συναξουσιν ισχυν βραχειαν και επισυναχθησονται επ' αυτους πολλοι επι πολεως και πολλοι ως εν κληροδοσια
|
|
Δαν 12:3
|
και οι συνιεντες φανουσιν ως φωστηρες του ουρανου και οι κατισχυοντες τους λογους μου ωσει τα αστρα του ουρανου εις τον αιωνα του αιωνος
|
|
Ὡσηέ 2:1
|
και ην ο αριθμος των υιων ισραηλ ως η αμμος της θαλασσης η ουκ εκμετρηθησεται ουδε εξαριθμηθησεται και εσται εν τω τοπω ου ερρεθη αυτοις ου λαος μου υμεις εκει κληθησονται υιοι θεου ζωντος
|
|
Ὡσηέ 2:5
|
οπως αν εκδυσω αυτην γυμνην και αποκαταστησω αυτην καθως ημερα γενεσεως αυτης και θησομαι αυτην ως ερημον και ταξω αυτην ως γην ανυδρον και αποκτενω αυτην εν διψει
|
|
Ὡσηέ 2:5
|
οπως αν εκδυσω αυτην γυμνην και αποκαταστησω αυτην καθως ημερα γενεσεως αυτης και θησομαι αυτην ως ερημον και ταξω αυτην ως γην ανυδρον και αποκτενω αυτην εν διψει
|
|
Ὡσηέ 4:4
|
οπως μηδεις μητε δικαζηται μητε ελεγχη μηδεις ο δε λαος μου ως αντιλεγομενος ιερευς
|
|
Ὡσηέ 4:6
|
ωμοιωθη ο λαος μου ως ουκ εχων γνωσιν οτι συ επιγνωσιν απωσω καγω απωσομαι σε του μη ιερατευειν μοι και επελαθου νομον θεου σου καγω επιλησομαι τεκνων σου
|
|
Ὡσηέ 4:16
|
οτι ως δαμαλις παροιστρωσα παροιστρησεν ισραηλ νυν νεμησει αυτους κυριος ως αμνον εν ευρυχωρω
|
|
Ὡσηέ 4:16
|
οτι ως δαμαλις παροιστρωσα παροιστρησεν ισραηλ νυν νεμησει αυτους κυριος ως αμνον εν ευρυχωρω
|
|
Ὡσηέ 5:1
|
ακουσατε ταυτα οι ιερεις και προσεχετε οικος ισραηλ και ο οικος του βασιλεως ενωτιζεσθε διοτι προς υμας εστιν το κριμα οτι παγις εγενηθητε τη σκοπια και ως δικτυον εκτεταμενον επι το ιταβυριον
|
|
Ὡσηέ 5:10
|
εγενοντο οι αρχοντες ιουδα ως μετατιθεντες ορια επ' αυτους εκχεω ως υδωρ το ορμημα μου
|
|
Ὡσηέ 5:10
|
εγενοντο οι αρχοντες ιουδα ως μετατιθεντες ορια επ' αυτους εκχεω ως υδωρ το ορμημα μου
|
|
Ὡσηέ 5:12
|
και εγω ως ταραχη τω εφραιμ και ως κεντρον τω οικω ιουδα
|
|
Ὡσηέ 5:12
|
και εγω ως ταραχη τω εφραιμ και ως κεντρον τω οικω ιουδα
|
|
Ὡσηέ 5:14
|
διοτι εγω ειμι ως πανθηρ τω εφραιμ και ως λεων τω οικω ιουδα και εγω αρπωμαι και πορευσομαι και λημψομαι και ουκ εσται ο εξαιρουμενος
|
|
Ὡσηέ 5:14
|
διοτι εγω ειμι ως πανθηρ τω εφραιμ και ως λεων τω οικω ιουδα και εγω αρπωμαι και πορευσομαι και λημψομαι και ουκ εσται ο εξαιρουμενος
|
|
Ὡσηέ 6:3
|
και γνωσομεθα διωξομεν του γνωναι τον κυριον ως ορθρον ετοιμον ευρησομεν αυτον και ηξει ως υετος ημιν προιμος και οψιμος τη γη
|
|
Ὡσηέ 6:3
|
και γνωσομεθα διωξομεν του γνωναι τον κυριον ως ορθρον ετοιμον ευρησομεν αυτον και ηξει ως υετος ημιν προιμος και οψιμος τη γη
|
|
Ὡσηέ 6:4
|
τι σοι ποιησω εφραιμ τι σοι ποιησω ιουδα το δε ελεος υμων ως νεφελη πρωινη και ως δροσος ορθρινη πορευομενη
|
|
Ὡσηέ 6:4
|
τι σοι ποιησω εφραιμ τι σοι ποιησω ιουδα το δε ελεος υμων ως νεφελη πρωινη και ως δροσος ορθρινη πορευομενη
|
|
Ὡσηέ 6:5
|
δια τουτο απεθερισα τους προφητας υμων απεκτεινα αυτους εν ρημασιν στοματος μου και το κριμα μου ως φως εξελευσεται
|
|
Ὡσηέ 6:7
|
αυτοι δε εισιν ως ανθρωπος παραβαινων διαθηκην εκει κατεφρονησεν μου
|
|
Ὡσηέ 7:2
|
οπως συναδωσιν ως συναδοντες τη καρδια αυτων πασας τας κακιας αυτων εμνησθην νυν εκυκλωσεν αυτους τα διαβουλια αυτων απεναντι του προσωπου μου εγενοντο
|
|
Ὡσηέ 7:4
|
παντες μοιχευοντες ως κλιβανος καιομενος εις πεψιν κατακαυματος απο της φλογος απο φυρασεως στεατος εως του ζυμωθηναι αυτο
|
|
Ὡσηέ 7:6
|
διοτι ανεκαυθησαν ως κλιβανος αι καρδιαι αυτων εν τω καταρασσειν αυτους ολην την νυκτα υπνου εφραιμ ενεπλησθη πρωι εγενηθη ανεκαυθη ως πυρος φεγγος
|
|
Ὡσηέ 7:6
|
διοτι ανεκαυθησαν ως κλιβανος αι καρδιαι αυτων εν τω καταρασσειν αυτους ολην την νυκτα υπνου εφραιμ ενεπλησθη πρωι εγενηθη ανεκαυθη ως πυρος φεγγος
|
|
Ὡσηέ 7:7
|
παντες εθερμανθησαν ως κλιβανος και κατεφαγον τους κριτας αυτων παντες οι βασιλεις αυτων επεσαν ουκ ην ο επικαλουμενος εν αυτοις προς με
|
|
Ὡσηέ 7:11
|
και ην εφραιμ ως περιστερα ανους ουκ εχουσα καρδιαν αιγυπτον επεκαλειτο και εις ασσυριους επορευθησαν
|
|
Ὡσηέ 7:16
|
απεστραφησαν εις ουθεν εγενοντο ως τοξον εντεταμενον πεσουνται εν ρομφαια οι αρχοντες αυτων δι' απαιδευσιαν γλωσσης αυτων ουτος ο φαυλισμος αυτων εν γη αιγυπτω
|
|
Ὡσηέ 8:1
|
εις κολπον αυτων ως γη ως αετος επ' οικον κυριου ανθ' ων παρεβησαν την διαθηκην μου και κατα του νομου μου ησεβησαν
|