Ψαλ 89:4
|
οτι χιλια ετη εν οφθαλμοις σου ως η ημερα η εχθες ητις διηλθεν και φυλακη εν νυκτι
|
Ψαλ 89:9
|
οτι πασαι αι ημεραι ημων εξελιπον και εν τη οργη σου εξελιπομεν τα ετη ημων ως αραχνην εμελετων
|
Ψαλ 91:6
|
ως εμεγαλυνθη τα εργα σου κυριε σφοδρα εβαθυνθησαν οι διαλογισμοι σου
|
Ψαλ 91:8
|
εν τω ανατειλαι τους αμαρτωλους ως χορτον και διεκυψαν παντες οι εργαζομενοι την ανομιαν οπως αν εξολεθρευθωσιν εις τον αιωνα του αιωνος
|
Ψαλ 91:11
|
και υψωθησεται ως μονοκερωτος το κερας μου και το γηρας μου εν ελαιω πιονι
|
Ψαλ 91:13
|
δικαιος ως φοινιξ ανθησει ωσει κεδρος η εν τω λιβανω πληθυνθησεται
|
Ψαλ 94:8
|
μη σκληρυνητε τας καρδιας υμων ως εν τω παραπικρασμω κατα την ημεραν του πειρασμου εν τη ερημω
|
Ψαλ 94:11
|
ως ωμοσα εν τη οργη μου ει εισελευσονται εις την καταπαυσιν μου
|
Ψαλ 101:27
|
αυτοι απολουνται συ δε διαμενεις και παντες ως ιματιον παλαιωθησονται και ωσει περιβολαιον αλλαξεις αυτους και αλλαγησονται
|
Ψαλ 102:5
|
τον εμπιπλωντα εν αγαθοις την επιθυμιαν σου ανακαινισθησεται ως αετου η νεοτης σου
|
Ψαλ 103:2
|
αναβαλλομενος φως ως ιματιον εκτεινων τον ουρανον ωσει δερριν
|
Ψαλ 103:6
|
αβυσσος ως ιματιον το περιβολαιον αυτου επι των ορεων στησονται υδατα
|
Ψαλ 103:24
|
ως εμεγαλυνθη τα εργα σου κυριε παντα εν σοφια εποιησας επληρωθη η γη της κτησεως σου
|
Ψαλ 104:22
|
του παιδευσαι τους αρχοντας αυτου ως εαυτον και τους πρεσβυτερους αυτου σοφισαι
|
Ψαλ 105:9
|
και επετιμησεν τη ερυθρα θαλασση και εξηρανθη και ωδηγησεν αυτους εν αβυσσω ως εν ερημω
|
Ψαλ 106:27
|
εταραχθησαν εσαλευθησαν ως ο μεθυων και πασα η σοφια αυτων κατεποθη
|
Ψαλ 106:41
|
και εβοηθησεν πενητι εκ πτωχειας και εθετο ως προβατα πατριας
|
Ψαλ 108:18
|
και ενεδυσατο καταραν ως ιματιον και εισηλθεν ως υδωρ εις τα εγκατα αυτου και ωσει ελαιον εν τοις οστεοις αυτου
|
Ψαλ 108:18
|
και ενεδυσατο καταραν ως ιματιον και εισηλθεν ως υδωρ εις τα εγκατα αυτου και ωσει ελαιον εν τοις οστεοις αυτου
|
Ψαλ 108:19
|
γενηθητω αυτω ως ιματιον ο περιβαλλεται και ωσει ζωνη ην δια παντος περιζωννυται
|
Ψαλ 112:5
|
τις ως κυριος ο θεος ημων ο εν υψηλοις κατοικων
|
Ψαλ 113:4
|
τα ορη εσκιρτησαν ωσει κριοι και οι βουνοι ως αρνια προβατων
|
Ψαλ 113:6
|
τα ορη οτι εσκιρτησατε ωσει κριοι και οι βουνοι ως αρνια προβατων
|
Ψαλ 118:14
|
εν τη οδω των μαρτυριων σου ετερφθην ως επι παντι πλουτω
|
Ψαλ 118:70
|
ετυρωθη ως γαλα η καρδια αυτων εγω δε τον νομον σου εμελετησα
|
Ψαλ 118:83
|
οτι εγενηθην ως ασκος εν παχνη τα δικαιωματα σου ουκ επελαθομην
|
Ψαλ 118:85
|
διηγησαντο μοι παρανομοι αδολεσχιας αλλ' ουχ ως ο νομος σου κυριε
|
Ψαλ 118:97
|
μημ ως ηγαπησα τον νομον σου κυριε ολην την ημεραν μελετη μου εστιν
|
Ψαλ 118:103
|
ως γλυκεα τω λαρυγγι μου τα λογια σου υπερ μελι και κηριον τω στοματι μου
|
Ψαλ 118:162
|
αγαλλιασομαι εγω επι τα λογια σου ως ο ευρισκων σκυλα πολλα
|
Ψαλ 118:176
|
επλανηθην ως προβατον απολωλος ζητησον τον δουλον σου οτι τας εντολας σου ουκ επελαθομην
|
Ψαλ 121:3
|
ιερουσαλημ οικοδομουμενη ως πολις ης η μετοχη αυτης επι το αυτο
|
Ψαλ 122:2
|
ιδου ως οφθαλμοι δουλων εις χειρας των κυριων αυτων ως οφθαλμοι παιδισκης εις χειρας της κυριας αυτης ουτως οι οφθαλμοι ημων προς κυριον τον θεον ημων εως ου οικτιρησαι ημας
|
Ψαλ 122:2
|
ιδου ως οφθαλμοι δουλων εις χειρας των κυριων αυτων ως οφθαλμοι παιδισκης εις χειρας της κυριας αυτης ουτως οι οφθαλμοι ημων προς κυριον τον θεον ημων εως ου οικτιρησαι ημας
|
Ψαλ 123:7
|
η ψυχη ημων ως στρουθιον ερρυσθη εκ της παγιδος των θηρευοντων η παγις συνετριβη και ημεις ερρυσθημεν
|
Ψαλ 124:1
|
ωδη των αναβαθμων οι πεποιθοτες επι κυριον ως ορος σιων ου σαλευθησεται εις τον αιωνα ο κατοικων ιερουσαλημ
|
Ψαλ 125:1
|
ωδη των αναβαθμων εν τω επιστρεψαι κυριον την αιχμαλωσιαν σιων εγενηθημεν ως παρακεκλημενοι
|
Ψαλ 125:4
|
επιστρεψον κυριε την αιχμαλωσιαν ημων ως χειμαρρους εν τω νοτω
|
Ψαλ 127:3
|
η γυνη σου ως αμπελος ευθηνουσα εν τοις κλιτεσι της οικιας σου οι υιοι σου ως νεοφυτα ελαιων κυκλω της τραπεζης σου
|
Ψαλ 127:3
|
η γυνη σου ως αμπελος ευθηνουσα εν τοις κλιτεσι της οικιας σου οι υιοι σου ως νεοφυτα ελαιων κυκλω της τραπεζης σου
|
Ψαλ 128:6
|
γενηθητωσαν ως χορτος δωματων ος προ του εκσπασθηναι εξηρανθη
|
Ψαλ 130:2
|
ει μη εταπεινοφρονουν αλλα υψωσα την ψυχην μου ως το απογεγαλακτισμενον επι την μητερα αυτου ως ανταποδοσις επι την ψυχην μου
|
Ψαλ 130:2
|
ει μη εταπεινοφρονουν αλλα υψωσα την ψυχην μου ως το απογεγαλακτισμενον επι την μητερα αυτου ως ανταποδοσις επι την ψυχην μου
|
Ψαλ 131:2
|
ως ωμοσεν τω κυριω ηυξατο τω θεω ιακωβ
|
Ψαλ 132:2
|
ως μυρον επι κεφαλης το καταβαινον επι πωγωνα τον πωγωνα τον ααρων το καταβαινον επι την ωαν του ενδυματος αυτου
|
Ψαλ 132:3
|
ως δροσος αερμων η καταβαινουσα επι τα ορη σιων οτι εκει ενετειλατο κυριος την ευλογιαν και ζωην εως του αιωνος
|
Ψαλ 138:12
|
οτι σκοτος ου σκοτισθησεται απο σου και νυξ ως ημερα φωτισθησεται ως το σκοτος αυτης ουτως και το φως αυτης
|
Ψαλ 138:12
|
οτι σκοτος ου σκοτισθησεται απο σου και νυξ ως ημερα φωτισθησεται ως το σκοτος αυτης ουτως και το φως αυτης
|
Ψαλ 140:2
|
κατευθυνθητω η προσευχη μου ως θυμιαμα ενωπιον σου επαρσις των χειρων μου θυσια εσπερινη
|
Ψαλ 142:3
|
οτι κατεδιωξεν ο εχθρος την ψυχην μου εταπεινωσεν εις γην την ζωην μου εκαθισεν με εν σκοτεινοις ως νεκρους αιωνος
|