Concordantiae

Biblia Sacra (Vulgatam Clementinam)

se

Sap 13:16 ne forte cadat; prospiciens illi, sciens quoniam non potest adjuvare se: imago enim est, et opus est illi adjutorium.
Sap 14:1 Iterum alius navigare cogitans, et per feros fluctus iter facere incipiens, ligno portante se, fragilius lignum invocat.
Sap 14:19 Ille enim, volens placere illi qui se assumpsit, elaboravit arte sua ut similitudinem in melius figuraret.
Sap 14:29 Dum enim confidunt in idolis quæ sine anima sunt, male jurantes noceri se non sperant.
Sap 15:8 Et cum labore vano deum fingit de eodem luto, ille qui paulo ante de terra factus fuerat, et post pusilum reducit se unde acceptus est, repetitus animæ debitum quam habebat.
Sap 15:11 quoniam ignoravit qui se finxit, et qui inspiravit illi animam quæ operatur, et qui insufflavit ei spiritum vitalem.
Sap 15:13 Hic enim scit se super omnes delinquere, qui ex terræ materia fragilia vasa et sculptilia fingit.
Sap 16:20 Pro quibus angelorum esca nutrivisti populum tuum; et paratum panem de cælo præstitisti illis sine labore. Omne delectamentum in se habentem, et omnis saporis suavitatem.
Sap 17:3 Et dum putant se latere in obscuris peccatis, tenebroso oblivionis velamento dispersi sunt, paventes horrende, et cum admiratione nimia perturbati.
Sap 17:8 Illi enim qui promittebant timores et perturbationes expellere se ab anima languente, hi cum derisu pleni timore languebant.
Sap 17:9 Nam etsi nihil illos ex monstris perturbabat, transitu animalium et serpentium sibilatione commoti, tremebundi peribant, et aërem quem nulla ratione quis effugere posset, negantes se videre.
Sap 18:22 Vicit autem turbas non in virtute corporis, nec armaturæ potentia; sed verbo illum qui se vexabat subjecit, juramenta parentum, et testamentum commemorans.
Sap 19:2 quoniam cum ipsi permisissent ut se educerent, et cum magna sollicitudine præmisissent illos, consequebantur illos, pœnitentia acti.
Sap 19:17 In se enim elementa dum convertuntur, sicut in organo qualitatis sonus immutatur, et omnia suum sonum custodiunt: unde æstimari ex ipso visu certo potest.
Eccli 1:10 et effudit illam super omnia opera sua, et super omnem carnem, secundum datum suum, et præbuit illam diligentibus se.
Eccli 1:24 Scientiam et intellectum prudentiæ sapientia compartietur, et gloriam tenentium se exaltat.
Eccli 2:13 Quoniam pius et misericors est Deus, et remittet in die tribulationis peccata, et protector est omnibus exquirentibus se in veritate.
Eccli 3:4 Qui diligit Deum exorabit pro peccatis, et continebit se ab illis, et in oratione dierum exaudietur.
Eccli 3:8 Qui timet Dominum honorat parentes, et quasi dominis serviet his qui se genuerunt.
Eccli 3:32 Sapiens cor et intelligibile abstinebit se a peccatis, et in operibus justitiæ successus habebit.
Eccli 4:12 Sapientia filiis suis vitam inspirat: et suscipit inquirentes se, et præibit in via justitiæ.
Eccli 6:4 Anima enim nequam disperdet qui se habet, et in gaudium inimicis dat illum, et deducet in sortem impiorum.
Eccli 6:12 Si humiliaverit se contra te, et a facie tua absconderit se, unanimem habebis amicitiam bonam.
Eccli 6:12 Si humiliaverit se contra te, et a facie tua absconderit se, unanimem habebis amicitiam bonam.
Eccli 8:6 Ne despicias hominem avertentem se a peccato, neque improperes ei: memento quoniam omnes in correptione sumus.
Eccli 13:2 Pondus super se tollat qui honestiori se communicat, et ditiori te ne socius fueris.
Eccli 13:2 Pondus super se tollat qui honestiori se communicat, et ditiori te ne socius fueris.
Eccli 13:3 Quid communicabit cacabus ad ollam? quando enim se colliserint, confringetur.
Eccli 16:10 Non misertus est illis, gentem totam perdens, et extollentem se in peccatis suis.
Eccli 17:2 et iterum convertit illum in ipsam, et secundum se vestivit illum virtute.
Eccli 17:28 Quam magna misericordia Domini, et propitiatio illius convertentibus ad se!
Eccli 19:3 Et qui se jungit fornicariis erit nequam: putredo et vermes hæreditabunt illum: et extolletur in exemplum majus, et tolletur de numero anima ejus.
Eccli 19:23 et est qui emittit verbum certum enarrans veritatem. Est qui nequiter humiliat se, et interiora ejus plena sunt dolo:
Eccli 19:24 et est qui se nimium submittit a multa humilitate: et est qui inclinat faciem suam, et fingit se non videre quod ignoratum est:
Eccli 19:24 et est qui se nimium submittit a multa humilitate: et est qui inclinat faciem suam, et fingit se non videre quod ignoratum est:
Eccli 20:24 Est qui perdet animam suam præ confusione, et ab imprudenti persona perdet eam: personæ autem acceptione perdet se.
Eccli 21:8 Notus a longe potens lingua audaci, et sensatus scit labi se ab ipso.
Eccli 21:18 Verbum sapiens quodcumque audierit scius, laudabit, et ad se adjiciet: audivit luxuriosus, et displicebit illi, et projiciet illud post dorsum suum.
Eccli 22:32 Omnis qui audiet cavebit se ab eo.
Eccli 23:27 Et non intelligit quoniam omnia videt oculus illius, quoniam expellit a se timorem Dei hujusmodi hominis timor, et oculi hominum timentes illum:
Eccli 25:11 Beatus qui habitat cum muliere sensata, et qui lingua sua non est lapsus, et qui non servivit indignis se.
Eccli 25:14 Timor Dei super omnia se superposuit.
Eccli 26:13 In filia non avertente se, firma custodiam, ne inventa occasione utatur se.
Eccli 26:13 In filia non avertente se, firma custodiam, ne inventa occasione utatur se.
Eccli 29:4 Multi quasi inventionem æstimaverunt fœnus, et præstiterunt molestiam his qui se adjuverunt.
Eccli 29:22 Bona repromissoris sibi ascribit peccator: et ingratus sensu derelinquet liberantem se.
Eccli 30:4 Mortuus est pater ejus, et quasi non est mortuus: similem enim reliquit sibi post se.
Eccli 33:12 Ex ipsis benedixit et exaltavit, et ex ipsis sanctificavit, et ad se applicavit, et ex ipsis maledixit, et humiliavit, et convertit illos a separatione ipsorum.
Eccli 33:14 Omnes viæ ejus secundum dispositionem ejus: sic homo in manu illius qui se fecit, et reddet illi secundum judicium suum.
Eccli 34:15 Spes enim illorum in salvantem illos, et oculi Dei in diligentes se.