Concordantiae

Biblia Sacra (Vulgatam Clementinam)

se

Ps 72:27 Quia ecce qui elongant se a te peribunt; perdidisti omnes qui fornicantur abs te.
Ps 77:57 Et averterunt se, et non servaverunt pactum, quemadmodum patres eorum, conversi sunt in arcum pravum.
Ps 92:1 Laus cantici ipsi David, in die ante sabbatum, quando fundata est terra. Dominus regnavit, decorem indutus est: indutus est Dominus fortitudinem, et præcinxit se. Etenim firmavit orbem terræ, qui non commovebitur.
Ps 102:11 Quoniam secundum altitudinem cæli a terra, corroboravit misericordiam suam super timentes se;
Ps 102:13 Quomodo miseretur pater filiorum, misertus est Dominus timentibus se.
Ps 110:5 Escam dedit timentibus se; memor erit in sæculum testamenti sui.
Ps 144:19 Voluntatem timentium se faciet; et deprecationem eorum exaudiet, et salvos faciet eos.
Ps 144:20 Custodit Dominus omnes diligentes se, et omnes peccatores disperdet.
Prov 13:13 Qui detrahit alicui rei ipse se in futurum obligat, qui autem timet præceptum in pace versabitur. Animæ dolosæ errant in peccatis, justi autem misericordes sunt, et miserantur.
Prov 15:12 Non amat pestilens eum qui se corripit, nec ad sapientes graditur.
Prov 17:8 Gemma gratissima exspectatio præstolantis; quocumque se vertit, prudenter intelligit.
Prov 18:6 Labia stulti miscent se rixis, et os ejus jurgia provocat.
Prov 18:13 Qui prius respondet quam audiat, stultum se esse demonstrat et confusione dignum.
Prov 20:3 Honor est homini qui separat se a contentionibus; omnes autem stulti miscentur contumeliis.
Prov 20:7 Justus qui ambulat in simplicitate sua beatos post se filios derelinquet.
Prov 22:3 Callidus vidit malum, et abscondit se; innocens pertransiit, et afflictus est damno.
Prov 22:26 Noli esse cum his qui defigunt manus suas, et qui vades se offerunt pro debitis;
Prov 28:25 Qui se jactat et dilatat, jurgia concitat; qui vero sperat in Domino sanabitur.
Prov 30:5 Omnis sermo Dei ignitus, clypeus est sperantibus in se.
Eccles 2:10 Et omnia quæ desideraverunt oculi mei non negavi eis, nec prohibui cor meum quin omni voluptate frueretur, et oblectaret se in his quæ præparaveram; et hanc ratus sum partem meam si uterer labore meo.
Eccles 3:22 Et deprehendi nihil esse melius quam lætari hominem in opere suo, et hanc esse partem illius. Quis enim eum adducet ut post se futura cognoscat?
Eccles 4:10 Si unus ceciderit, ab altero fulcietur. Væ soli, quia cum ceciderit, non habet sublevantem se.
Eccles 6:10 Qui futurus est, jam vocatum est nomen ejus; et scitur quod homo sit, et non possit contra fortiorem se in judicio contendere.
Eccles 7:1 Quid necesse est homini majora se quærere, cum ignoret quid conducat sibi in vita sua, numero dierum peregrinationis suæ, et tempore quod velut umbra præterit? aut quis ei poterit indicare quod post eum futurum sub sole sit?
Eccles 7:30 Solummodo hoc inveni, quod fecerit Deus hominem rectum, et ipse se infinitis miscuerit quæstionibus. Quis talis ut sapiens est? et quis cognovit solutionem verbi?
Eccles 8:17 Et intellexi quod omnium operum Dei nullam possit homo invenire rationem eorum quæ fiunt sub sole; et quanto plus laboraverit ad quærendum, tanto minus inveniat: etiam si dixerit sapiens se nosse, non poterit reperire.
Eccles 9:5 Viventes enim sciunt se esse morituros; mortui vero nihil noverunt amplius, nec habent ultra mercedem, quia oblivioni tradita est memoria eorum.
Eccles 10:14 Stultus verba multiplicat. Ignorat homo quid ante se fuerit; et quid post se futurum sit, quis ei poterit indicare?
Eccles 10:14 Stultus verba multiplicat. Ignorat homo quid ante se fuerit; et quid post se futurum sit, quis ei poterit indicare?
Sap 1:5 Spiritus enim sanctus disciplinæ effugiet fictum; et auferet se a cogitationibus quæ sunt sine intellectu, et corripietur a superveniente iniquitate.
Sap 2:1 Dixerunt enim cogitantes apud se non recte: Exiguum et cum tædio est tempus vitæ nostræ, et non est refrigerium in fine hominis, et non est qui agnitus sit reversus ab inferis.
Sap 2:13 Promittit se scientiam Dei habere, et filium Dei se nominat.
Sap 2:13 Promittit se scientiam Dei habere, et filium Dei se nominat.
Sap 2:16 Tamquam nugaces æstimati sumus ab illo, et abstinet se a viis nostris tamquam ab immunditiis, et præfert novissima justorum, et gloriatur patrem se habere Deum.
Sap 2:16 Tamquam nugaces æstimati sumus ab illo, et abstinet se a viis nostris tamquam ab immunditiis, et præfert novissima justorum, et gloriatur patrem se habere Deum.
Sap 3:5 In paucis vexati sunt in multis bene disponentur, quoniam Deus tentavit eos, et invenit illos dignos se.
Sap 4:2 Cum præsens est, imitantur illam, et desiderant eam cum se eduxerit; et in perpetuum coronata triumphat, incoinquinatorum certaminum præmium vincens.
Sap 5:1 Tunc stabunt justi in magna constantia adversus eos qui se angustiaverunt, et qui abstulerunt labores eorum.
Sap 5:3 dicentes intra se, pœnitentiam agentes, et præ angustia spiritus gementes: Hi sunt quos habuimus aliquando in derisum, et in similitudinem improperii.
Sap 5:12 aut tamquam sagitta emissa in locum destinatum, divisus aër continuo in se reclusus est, ut ignoretur transitus illius:
Sap 6:14 Præoccupat qui se concupiscunt, ut illis se prior ostendat.
Sap 6:14 Præoccupat qui se concupiscunt, ut illis se prior ostendat.
Sap 6:17 Quoniam dignos se ipsa circuit quærens, et in viis ostendit se hilariter, et in omni providentia occurrit illis.
Sap 6:17 Quoniam dignos se ipsa circuit quærens, et in viis ostendit se hilariter, et in omni providentia occurrit illis.
Sap 7:27 Et cum sit una, omnia potest; et in se permanens omnia innovat, et per nationes in animas sanctas se transfert, amicos Dei et prophetas constituit.
Sap 7:27 Et cum sit una, omnia potest; et in se permanens omnia innovat, et per nationes in animas sanctas se transfert, amicos Dei et prophetas constituit.
Sap 10:5 Hæc et in consensu nequitiæ cum se nationes contulissent, scivit justum, et conservavit sine querela Deo, et in filii misericordia fortem custodivit.
Sap 10:9 Sapientia autem hos qui se observant a doloribus liberavit.
Sap 11:3 Steterunt contra hostes, et de inimicis se vindicaverunt.
Sap 12:27 In quibus enim patientes indignabantur per hæc quos putabant deos, in ipsis cum exterminarentur videntes, illum quem olim negabant se nosse, verum Deum agnoverunt; propter quod et finis condemnationis eorum venit super illos.