Ψαλ 147:9
|
ουκ εποιησεν ουτως παντι εθνει και τα κριματα αυτου ουκ εδηλωσεν αυτοις
|
Ψαλ 151:5
|
οι αδελφοι μου καλοι και μεγαλοι και ουκ ευδοκησεν εν αυτοις κυριος
|
Παρ 1:22
|
οσον αν χρονον ακακοι εχωνται της δικαιοσυνης ουκ αισχυνθησονται οι δε αφρονες της υβρεως οντες επιθυμηται ασεβεις γενομενοι εμισησαν αισθησιν
|
Παρ 1:28
|
εσται γαρ οταν επικαλεσησθε με εγω δε ουκ εισακουσομαι υμων ζητησουσιν με κακοι και ουχ ευρησουσιν
|
Παρ 2:19
|
παντες οι πορευομενοι εν αυτη ουκ αναστρεψουσιν ουδε μη καταλαβωσιν τριβους ευθειας ου γαρ καταλαμβανονται υπο ενιαυτων ζωης
|
Παρ 3:15
|
τιμιωτερα δε εστιν λιθων πολυτελων ουκ αντιταξεται αυτη ουδεν πονηρον ευγνωστος εστιν πασιν τοις εγγιζουσιν αυτη παν δε τιμιον ουκ αξιον αυτης εστιν
|
Παρ 3:15
|
τιμιωτερα δε εστιν λιθων πολυτελων ουκ αντιταξεται αυτη ουδεν πονηρον ευγνωστος εστιν πασιν τοις εγγιζουσιν αυτη παν δε τιμιον ουκ αξιον αυτης εστιν
|
Παρ 4:19
|
αι δε οδοι των ασεβων σκοτειναι ουκ οιδασιν πως προσκοπτουσιν
|
Παρ 5:5
|
της γαρ αφροσυνης οι ποδες καταγουσιν τους χρωμενους αυτη μετα θανατου εις τον αδην τα δε ιχνη αυτης ουκ ερειδεται
|
Παρ 5:6
|
οδους γαρ ζωης ουκ επερχεται σφαλεραι δε αι τροχιαι αυτης και ουκ ευγνωστοι
|
Παρ 5:6
|
οδους γαρ ζωης ουκ επερχεται σφαλεραι δε αι τροχιαι αυτης και ουκ ευγνωστοι
|
Παρ 5:13
|
ουκ ηκουον φωνην παιδευοντος με και διδασκοντος με ουδε παρεβαλλον το ους μου
|
Παρ 6:12
|
ανηρ αφρων και παρανομος πορευεται οδους ουκ αγαθας
|
Παρ 6:29
|
ουτως ο εισελθων προς γυναικα υπανδρον ουκ αθωωθησεται ουδε πας ο απτομενος αυτης
|
Παρ 6:33
|
οδυνας τε και ατιμιας υποφερει το δε ονειδος αυτου ουκ εξαλειφθησεται εις τον αιωνα
|
Παρ 6:35
|
ουκ ανταλλαξεται ουδενος λυτρου την εχθραν ουδε μη διαλυθη πολλων δωρων
|
Παρ 7:23
|
η ως ελαφος τοξευματι πεπληγως εις το ηπαρ σπευδει δε ωσπερ ορνεον εις παγιδα ουκ ειδως οτι περι ψυχης τρεχει
|
Παρ 8:11
|
κρεισσων γαρ σοφια λιθων πολυτελων παν δε τιμιον ουκ αξιον αυτης εστιν
|
Παρ 9:13
|
γυνη αφρων και θρασεια ενδεης ψωμου γινεται η ουκ επισταται αισχυνην
|
Παρ 9:18
|
ο δε ουκ οιδεν οτι γηγενεις παρ' αυτη ολλυνται και επι πετευρον αδου συναντα
|
Παρ 10:2
|
ουκ ωφελησουσιν θησαυροι ανομους δικαιοσυνη δε ρυσεται εκ θανατου
|
Παρ 10:19
|
εκ πολυλογιας ουκ εκφευξη αμαρτιαν φειδομενος δε χειλεων νοημων εση
|
Παρ 10:30
|
δικαιος τον αιωνα ουκ ενδωσει ασεβεις δε ουκ οικησουσιν γην
|
Παρ 10:30
|
δικαιος τον αιωνα ουκ ενδωσει ασεβεις δε ουκ οικησουσιν γην
|
Παρ 11:7
|
τελευτησαντος ανδρος δικαιου ουκ ολλυται ελπις το δε καυχημα των ασεβων ολλυται
|
Παρ 11:21
|
χειρι χειρας εμβαλων αδικως ουκ ατιμωρητος εσται ο δε σπειρων δικαιοσυνην λημψεται μισθον πιστον
|
Παρ 11:25
|
ψυχη ευλογουμενη πασα απλη ανηρ δε θυμωδης ουκ ευσχημων
|
Παρ 12:3
|
ου κατορθωσει ανθρωπος εξ ανομου αι δε ριζαι των δικαιων ουκ εξαρθησονται
|
Παρ 12:21
|
ουκ αρεσει τω δικαιω ουδεν αδικον οι δε ασεβεις πλησθησονται κακων
|
Παρ 12:27
|
ουκ επιτευξεται δολιος θηρας κτημα δε τιμιον ανηρ καθαρος
|
Παρ 14:10
|
καρδια ανδρος αισθητικη λυπηρα ψυχη αυτου οταν δε ευφραινηται ουκ επιμειγνυται υβρει
|
Παρ 14:22
|
πλανωμενοι τεκταινουσι κακα ελεον δε και αληθειαν τεκταινουσιν αγαθοι ουκ επιστανται ελεον και πιστιν τεκτονες κακων ελεημοσυναι δε και πιστεις παρα τεκτοσιν αγαθοις
|
Παρ 15:7
|
χειλη σοφων δεδεται αισθησει καρδιαι δε αφρονων ουκ ασφαλεις
|
Παρ 15:12
|
ουκ αγαπησει απαιδευτος τους ελεγχοντας αυτον μετα δε σοφων ουχ ομιλησει
|
Παρ 16:5
|
ακαθαρτος παρα θεω πας υψηλοκαρδιος χειρι δε χειρας εμβαλων αδικως ουκ αθωωθησεται
|
Παρ 16:29
|
ανηρ παρανομος αποπειραται φιλων και απαγει αυτους οδους ουκ αγαθας
|
Παρ 17:5
|
ο καταγελων πτωχου παροξυνει τον ποιησαντα αυτον ο δε επιχαιρων απολλυμενω ουκ αθωωθησεται ο δε επισπλαγχνιζομενος ελεηθησεται
|
Παρ 17:10
|
συντριβει απειλη καρδιαν φρονιμου αφρων δε μαστιγωθεις ουκ αισθανεται
|
Παρ 17:21
|
καρδια δε αφρονος οδυνη τω κεκτημενω αυτην ουκ ευφραινεται πατηρ επι υιω απαιδευτω υιος δε φρονιμος ευφραινει μητερα αυτου
|
Παρ 19:5
|
μαρτυς ψευδης ουκ ατιμωρητος εσται ο δε εγκαλων αδικως ου διαφευξεται
|
Παρ 19:9
|
μαρτυς ψευδης ουκ ατιμωρητος εσται ος δ' αν εκκαυση κακιαν απολειται υπ' αυτης
|
Παρ 19:23
|
φοβος κυριου εις ζωην ανδρι ο δε αφοβος αυλισθησεται εν τοποις ου ουκ επισκοπειται γνωσις
|
Παρ 20:1
|
ακολαστον οινος και υβριστικον μεθη πας δε ο συμμειγνυμενος αυτη ουκ εσται σοφος
|
Παρ 20:4
|
ονειδιζομενος οκνηρος ουκ αισχυνεται ωσαυτως και ο δανιζομενος σιτον εν αμητω
|
Παρ 20:8
|
οταν βασιλευς δικαιος καθιση επι θρονου ουκ εναντιουται εν οφθαλμοις αυτου παν πονηρον
|
Παρ 20:9b
|
μερις επισπουδαζομενη εν πρωτοις εν τοις τελευταιοις ουκ ευλογηθησεται
|
Παρ 21:10
|
ψυχη ασεβους ουκ ελεηθησεται υπ' ουδενος των ανθρωπων
|
Παρ 21:13
|
ος φρασσει τα ωτα του μη επακουσαι ασθενους και αυτος επικαλεσεται και ουκ εσται ο εισακουων
|
Παρ 21:30
|
ουκ εστιν σοφια ουκ εστιν ανδρεια ουκ εστιν βουλη προς τον ασεβη
|
Παρ 21:30
|
ουκ εστιν σοφια ουκ εστιν ανδρεια ουκ εστιν βουλη προς τον ασεβη
|