Αλφαβητικό Ευρετήριο

Αγία Γραφή (LXX, Textus Receptus)

ουκ

ἜσδΑʹ 4:39 και ουκ εστιν παρ' αυτη λαμβανειν προσωπα ουδε διαφορα αλλα τα δικαια ποιει απο παντων των αδικων και πονηρων και παντες ευδοκουσι τοις εργοις αυτης και ουκ εστιν εν τη κρισει αυτης ουθεν αδικον
ἜσδΑʹ 5:37 και ουκ ηδυναντο απαγγειλαι τας πατριας αυτων και γενεας ως εκ του ισραηλ εισιν υιοι δαλαν του υιου τουβαν υιοι νεκωδαν εξακοσιοι πεντηκοντα δυο
ἜσδΑʹ 6:6 και ουκ εκωλυθησαν της οικοδομης μεχρι του υποσημανθηναι δαρειω περι αυτων και προσφωνηθηναι
ἜσδΑʹ 6:19 τοτε ο σαναβασσαρος εκεινος παραγενομενος ενεβαλετο τους θεμελιους του οικου κυριου του εν ιερουσαλημ και απ' εκεινου μεχρι του νυν οικοδομουμενος ουκ ελαβεν συντελειαν
ἜσδΑʹ 8:66 ουκ εχωρισαν το εθνος του ισραηλ και οι αρχοντες και οι ιερεις και οι λευιται τα αλλογενη εθνη της γης και τας ακαθαρσιας αυτων χαναναιων και χετταιων και φερεζαιων και ιεβουσαιων και μωαβιτων και αιγυπτιων και ιδουμαιων
ἜσδΑʹ 8:77 και εν τω δουλευειν ημας ουκ εγκατελειφθημεν υπο του κυριου ημων αλλα εποιησεν ημας εν χαριτι ενωπιον των βασιλεων περσων
ἜσδΑʹ 9:2 και αυλισθεις εκει αρτου ουκ εγευσατο ουδε υδωρ επιεν πενθων υπερ των ανομιων των μεγαλων του πληθους
ἜσδΑʹ 9:11 αλλα το πληθος πολυ και η ωρα χειμερινη και ουκ ισχυομεν στηναι αιθριοι και ουχ ευρομεν και το εργον ημιν ουκ εστιν ημερας μιας ουδε δυο επι πλειον γαρ ημαρτομεν εν τουτοις
ἜσδΑʹ 9:11 αλλα το πληθος πολυ και η ωρα χειμερινη και ουκ ισχυομεν στηναι αιθριοι και ουχ ευρομεν και το εργον ημιν ουκ εστιν ημερας μιας ουδε δυο επι πλειον γαρ ημαρτομεν εν τουτοις
ἜσδΒʹ 2:59 και ουτοι οι αναβαντες απο θελμελεθ θελαρησα χαρουβ ηδαν εμμηρ και ουκ ηδυνασθησαν του αναγγειλαι οικον πατριας αυτων και σπερμα αυτων ει εξ ισραηλ εισιν
ἜσδΒʹ 3:6 εν ημερα μια του μηνος του εβδομου ηρξαντο αναφερειν ολοκαυτωσεις τω κυριω και ο οικος κυριου ουκ εθεμελιωθη
ἜσδΒʹ 3:13 και ουκ ην ο λαος επιγινωσκων φωνην σημασιας της ευφροσυνης απο της φωνης του κλαυθμου του λαου οτι ο λαος εκραυγασεν φωνη μεγαλη και η φωνη ηκουετο εως απο μακροθεν
ἜσδΒʹ 4:13 νυν ουν γνωστον εστω τω βασιλει οτι εαν η πολις εκεινη ανοικοδομηθη και τα τειχη αυτης καταρτισθωσιν φοροι ουκ εσονται σοι ουδε δωσουσιν και τουτο βασιλεις κακοποιει
ἜσδΒʹ 4:14 και ασχημοσυνην βασιλεως ουκ εξεστιν ημιν ιδειν δια τουτο επεμψαμεν και εγνωρισαμεν τω βασιλει
ἜσδΒʹ 4:16 γνωριζομεν ουν ημεις τω βασιλει οτι εαν η πολις εκεινη οικοδομηθη και τα τειχη αυτης καταρτισθη ουκ εστιν σοι ειρηνη
ἜσδΒʹ 4:21 και νυν θετε γνωμην καταργησαι τους ανδρας εκεινους και η πολις εκεινη ουκ οικοδομηθησεται ετι οπως απο της γνωμης
ἜσδΒʹ 5:16 τοτε σασαβασαρ εκεινος ηλθεν και εδωκεν θεμελιους του οικου του θεου του εν ιερουσαλημ και απο τοτε εως του νυν ωκοδομηθη και ουκ ετελεσθη
ἜσδΒʹ 7:22 εως αργυριου ταλαντων εκατον και εως πυρου κορων εκατον και εως οινου βαδων εκατον και εως ελαιου βαδων εκατον και αλας ου ουκ εστιν γραφη
ἜσδΒʹ 7:24 και υμιν εγνωρισται εν πασιν τοις ιερευσιν και τοις λευιταις αδουσιν πυλωροις ναθινιμ και λειτουργοις οικου θεου τουτου φορος μη εστω σοι ουκ εξουσιασεις καταδουλουσθαι αυτους
ἜσδΒʹ 9:1 και ως ετελεσθη ταυτα ηγγισαν προς με οι αρχοντες λεγοντες ουκ εχωρισθη ο λαος ισραηλ και οι ιερεις και οι λευιται απο λαων των γαιων εν μακρυμμασιν αυτων τω χανανι ο εθι ο φερεζι ο ιεβουσι ο αμμωνι ο μωαβι ο μοσερι και ο αμορι
ἜσδΒʹ 9:9 οτι δουλοι εσμεν και εν τη δουλεια ημων ουκ εγκατελιπεν ημας κυριος ο θεος ημων και εκλινεν εφ' ημας ελεος ενωπιον βασιλεων περσων δουναι ημιν ζωοποιησιν του υψωσαι αυτους τον οικον του θεου ημων και αναστησαι τα ερημα αυτης και του δουναι ημιν φραγμον εν ιουδα και εν ιερουσαλημ
ἜσδΒʹ 9:12 και νυν τας θυγατερας υμων μη δωτε τοις υιοις αυτων και απο των θυγατερων αυτων μη λαβητε τοις υιοις υμων και ουκ εκζητησετε ειρηνην αυτων και αγαθον αυτων εως αιωνος οπως ενισχυσητε και φαγητε τα αγαθα της γης και κληροδοτησητε τοις υιοις υμων εως αιωνος
ἜσδΒʹ 9:13 και μετα παν το ερχομενον εφ' ημας εν ποιημασιν ημων τοις πονηροις και εν πλημμελεια ημων τη μεγαλη οτι ουκ εστιν ως ο θεος ημων οτι εκουφισας ημων τας ανομιας και εδωκας ημιν σωτηριαν
ἜσδΒʹ 9:15 κυριε ο θεος ισραηλ δικαιος συ οτι κατελειφθημεν διασωζομενοι ως η ημερα αυτη ιδου ημεις εναντιον σου εν πλημμελειαις ημων οτι ουκ εστιν στηναι ενωπιον σου επι τουτω
ἜσδΒʹ 10:6 και ανεστη εσδρας απο προσωπου οικου του θεου και επορευθη εις γαζοφυλακιον ιωαναν υιου ελισουβ και επορευθη εκει αρτον ουκ εφαγεν και υδωρ ουκ επιεν οτι επενθει επι τη ασυνθεσια της αποικιας
ἜσδΒʹ 10:6 και ανεστη εσδρας απο προσωπου οικου του θεου και επορευθη εις γαζοφυλακιον ιωαναν υιου ελισουβ και επορευθη εκει αρτον ουκ εφαγεν και υδωρ ουκ επιεν οτι επενθει επι τη ασυνθεσια της αποικιας
ἜσδΒʹ 10:13 αλλα ο λαος πολυς και ο καιρος χειμερινος και ουκ εστιν δυναμις στηναι εξω και το εργον ουκ εις ημεραν μιαν και ουκ εις δυο οτι επληθυναμεν του αδικησαι εν τω ρηματι τουτω
ἜσδΒʹ 10:13 αλλα ο λαος πολυς και ο καιρος χειμερινος και ουκ εστιν δυναμις στηναι εξω και το εργον ουκ εις ημεραν μιαν και ουκ εις δυο οτι επληθυναμεν του αδικησαι εν τω ρηματι τουτω
ἜσδΒʹ 10:13 αλλα ο λαος πολυς και ο καιρος χειμερινος και ουκ εστιν δυναμις στηναι εξω και το εργον ουκ εις ημεραν μιαν και ουκ εις δυο οτι επληθυναμεν του αδικησαι εν τω ρηματι τουτω
ἜσδΒʹ 11:7 διαλυσει διελυσαμεν προς σε και ουκ εφυλαξαμεν τας εντολας και τα προσταγματα και τα κριματα α ενετειλω τω μωυση παιδι σου
ἜσδΒʹ 12:1 και εγενετο εν μηνι νισαν ετους εικοστου αρθασασθα βασιλει και ην ο οινος ενωπιον εμου και ελαβον τον οινον και εδωκα τω βασιλει και ουκ ην ετερος ενωπιον αυτου
ἜσδΒʹ 12:2 και ειπεν μοι ο βασιλευς δια τι το προσωπον σου πονηρον και ουκ ει μετριαζων ουκ εστιν τουτο ει μη πονηρια καρδιας και εφοβηθην πολυ σφοδρα
ἜσδΒʹ 12:2 και ειπεν μοι ο βασιλευς δια τι το προσωπον σου πονηρον και ουκ ει μετριαζων ουκ εστιν τουτο ει μη πονηρια καρδιας και εφοβηθην πολυ σφοδρα
ἜσδΒʹ 12:12 και ανεστην νυκτος εγω και ανδρες ολιγοι μετ' εμου και ουκ απηγγειλα ανθρωπω τι ο θεος διδωσιν εις καρδιαν μου του ποιησαι μετα του ισραηλ και κτηνος ουκ εστιν μετ' εμου ει μη το κτηνος ω εγω επιβαινω επ' αυτω
ἜσδΒʹ 12:12 και ανεστην νυκτος εγω και ανδρες ολιγοι μετ' εμου και ουκ απηγγειλα ανθρωπω τι ο θεος διδωσιν εις καρδιαν μου του ποιησαι μετα του ισραηλ και κτηνος ουκ εστιν μετ' εμου ει μη το κτηνος ω εγω επιβαινω επ' αυτω
ἜσδΒʹ 12:14 και παρηλθον επι πυλην του αιν και εις κολυμβηθραν του βασιλεως και ουκ ην τοπος τω κτηνει παρελθειν υποκατω μου
ἜσδΒʹ 12:16 και οι φυλασσοντες ουκ εγνωσαν τι επορευθην και τι εγω ποιω και τοις ιουδαιοις και τοις ιερευσιν και τοις εντιμοις και τοις στρατηγοις και τοις καταλοιποις τοις ποιουσιν τα εργα εως τοτε ουκ απηγγειλα
ἜσδΒʹ 12:16 και οι φυλασσοντες ουκ εγνωσαν τι επορευθην και τι εγω ποιω και τοις ιουδαιοις και τοις ιερευσιν και τοις εντιμοις και τοις στρατηγοις και τοις καταλοιποις τοις ποιουσιν τα εργα εως τοτε ουκ απηγγειλα
ἜσδΒʹ 12:17 και ειπα προς αυτους υμεις βλεπετε την πονηριαν εν η εσμεν εν αυτη πως ιερουσαλημ ερημος και αι πυλαι αυτης εδοθησαν πυρι δευτε και διοικοδομησωμεν το τειχος ιερουσαλημ και ουκ εσομεθα ετι ονειδος
ἜσδΒʹ 12:20 και επεστρεψα αυτοις λογον και ειπα αυτοις ο θεος του ουρανου αυτος ευοδωσει ημιν και ημεις δουλοι αυτου καθαροι και οικοδομησομεν και υμιν ουκ εστιν μερις και δικαιοσυνη και μνημοσυνον εν ιερουσαλημ
ἜσδΒʹ 13:5 και επι χειρα αυτων κατεσχοσαν οι θεκωιν και αδωρηεμ ουκ εισηνεγκαν τραχηλον αυτων εις δουλειαν αυτων
ἜσδΒʹ 14:5 και ειπαν οι θλιβοντες ημας ου γνωσονται και ουκ οψονται εως οτου ελθωμεν εις μεσον αυτων και φονευσωμεν αυτους και καταπαυσωμεν το εργον
ἜσδΒʹ 14:17 και ημην εγω και οι ανδρες της προφυλακης οπισω μου και ουκ ην εξ ημων εκδιδυσκομενος ανηρ τα ιματια αυτου
ἜσδΒʹ 15:5 και νυν ως σαρξ αδελφων ημων σαρξ ημων ως υιοι αυτων υιοι ημων και ιδου ημεις καταδυναστευομεν τους υιους ημων και τας θυγατερας ημων εις δουλους και εισιν απο θυγατερων ημων καταδυναστευομεναι και ουκ εστιν δυναμις χειρων ημων και αγροι ημων και αμπελωνες ημων τοις εντιμοις
ἜσδΒʹ 15:9 και ειπα ουκ αγαθος ο λογος ον υμεις ποιειτε ουχ ουτως εν φοβω θεου ημων απελευσεσθε απο ονειδισμου των εθνων των εχθρων ημων
ἜσδΒʹ 15:14 απο της ημερας ης ενετειλατο μοι ειναι εις αρχοντα αυτων εν γη ιουδα απο ετους εικοστου και εως ετους τριακοστου και δευτερου τω αρθασασθα ετη δωδεκα εγω και οι αδελφοι μου βιαν αυτων ουκ εφαγον
ἜσδΒʹ 15:15 και τας βιας τας πρωτας ας προ εμου εβαρυναν επ' αυτους και ελαβοσαν παρ' αυτων εν αρτοις και εν οινω εσχατον αργυριον διδραχμα τεσσαρακοντα και οι εκτετιναγμενοι αυτων εξουσιαζονται επι τον λαον και εγω ουκ εποιησα ουτως απο προσωπου φοβου θεου
ἜσδΒʹ 15:16 και εν εργω του τειχους τουτων ουκ εκρατησα αγρον ουκ εκτησαμην και παντες οι συνηγμενοι εκει επι το εργον
ἜσδΒʹ 15:16 και εν εργω του τειχους τουτων ουκ εκρατησα αγρον ουκ εκτησαμην και παντες οι συνηγμενοι εκει επι το εργον
ἜσδΒʹ 15:18 και ην γινομενον εις ημεραν μιαν μοσχος εις και προβατα εξ εκλεκτα και χιμαρος εγινοντο μοι και ανα μεσον δεκα ημερων εν πασιν οινος τω πληθει και συν τουτοις αρτους της βιας ουκ εζητησα οτι βαρεια η δουλεια επι τον λαον τουτον