|
ἜσδΒʹ 5:11
|
και τοιουτο ρημα απεκριθησαν ημιν λεγοντες ημεις εσμεν δουλοι του θεου του ουρανου και της γης και οικοδομουμεν τον οικον ος ην ωκοδομημενος προ τουτου ετη πολλα και βασιλευς του ισραηλ μεγας ωκοδομησεν αυτον και κατηρτισατο αυτον
|
|
ἜσδΒʹ 5:16
|
τοτε σασαβασαρ εκεινος ηλθεν και εδωκεν θεμελιους του οικου του θεου του εν ιερουσαλημ και απο τοτε εως του νυν ωκοδομηθη και ουκ ετελεσθη
|
|
ἜσδΒʹ 6:10
|
ινα ωσιν προσφεροντες ευωδιας τω θεω του ουρανου και προσευχωνται εις ζωην του βασιλεως και των υιων αυτου
|
|
ἜσδΒʹ 6:11
|
και απ' εμου ετεθη γνωμη οτι πας ανθρωπος ος αλλαξει το ρημα τουτο καθαιρεθησεται ξυλον εκ της οικιας αυτου και ωρθωμενος παγησεται επ' αυτου και ο οικος αυτου το κατ' εμε ποιηθησεται
|
|
ἜσδΒʹ 6:14
|
και οι πρεσβυτεροι των ιουδαιων ωκοδομουσαν και οι λευιται εν προφητεια αγγαιου του προφητου και ζαχαριου υιου αδδω και ανωκοδομησαν και κατηρτισαντο απο γνωμης θεου ισραηλ και απο γνωμης κυρου και δαρειου και αρθασασθα βασιλεων περσων
|
|
ἜσδΒʹ 7:18
|
και ει τι επι σε και τους αδελφους σου αγαθυνθη εν καταλοιπω του αργυριου και του χρυσιου ποιησαι ως αρεστον τω θεω υμων ποιησατε
|
|
ἜσδΒʹ 7:25
|
και συ εσδρα ως η σοφια του θεου εν χειρι σου καταστησον γραμματεις και κριτας ινα ωσιν κρινοντες παντι τω λαω τω εν περα του ποταμου πασιν τοις ειδοσιν νομον του θεου σου και τω μη ειδοτι γνωριειτε
|
|
ἜσδΒʹ 7:25
|
και συ εσδρα ως η σοφια του θεου εν χειρι σου καταστησον γραμματεις και κριτας ινα ωσιν κρινοντες παντι τω λαω τω εν περα του ποταμου πασιν τοις ειδοσιν νομον του θεου σου και τω μη ειδοτι γνωριειτε
|
|
ἜσδΒʹ 7:28
|
και επ' εμε εκλινεν ελεος εν οφθαλμοις του βασιλεως και των συμβουλων αυτου και παντων των αρχοντων του βασιλεως των επηρμενων και εγω εκραταιωθην ως χειρ θεου η αγαθη επ' εμε και συνηξα απο ισραηλ αρχοντας αναβηναι μετ' εμου
|
|
ἜσδΒʹ 8:6
|
και απο υιων αδιν ωβηθ υιος ιωναθαν και μετ' αυτου πεντηκοντα τα αρσενικα
|
|
ἜσδΒʹ 8:18
|
και ηλθοσαν ημιν ως χειρ θεου ημων αγαθη εφ' ημας ανηρ σαχωλ απο υιων μοολι υιου λευι υιου ισραηλ και αρχην ηλθοσαν υιοι αυτου και αδελφοι αυτου οκτωκαιδεκα
|
|
ἜσδΒʹ 8:19
|
και τον ασεβια και τον ωσαιαν απο υιων μεραρι αδελφοι αυτου και υιοι αυτων εικοσι
|
|
ἜσδΒʹ 8:20
|
και απο των ναθινιμ ων εδωκεν δαυιδ και οι αρχοντες εις δουλειαν των λευιτων ναθινιμ διακοσιοι και εικοσι παντες συνηχθησαν εν ονομασιν
|
|
ἜσδΒʹ 9:1
|
και ως ετελεσθη ταυτα ηγγισαν προς με οι αρχοντες λεγοντες ουκ εχωρισθη ο λαος ισραηλ και οι ιερεις και οι λευιται απο λαων των γαιων εν μακρυμμασιν αυτων τω χανανι ο εθι ο φερεζι ο ιεβουσι ο αμμωνι ο μωαβι ο μοσερι και ο αμορι
|
|
ἜσδΒʹ 9:3
|
και ως ηκουσα τον λογον τουτον διερρηξα τα ιματια μου και επαλλομην και ετιλλον απο των τριχων της κεφαλης μου και απο του πωγωνος μου και εκαθημην ηρεμαζων
|
|
ἜσδΒʹ 9:7
|
απο ημερων πατερων ημων εσμεν εν πλημμελεια μεγαλη εως της ημερας ταυτης και εν ταις ανομιαις ημων παρεδοθημεν ημεις και οι βασιλεις ημων και οι υιοι ημων εν χειρι βασιλεων των εθνων εν ρομφαια και εν αιχμαλωσια και εν διαρπαγη και εν αισχυνη προσωπου ημων ως η ημερα αυτη
|
|
ἜσδΒʹ 9:11
|
ας εδωκας ημιν εν χειρι δουλων σου των προφητων λεγων η γη εις ην εισπορευεσθε κληρονομησαι αυτην γη μετακινουμενη εστιν εν μετακινησει λαων των εθνων εν μακρυμμασιν αυτων ων επλησαν αυτην απο στοματος επι στομα εν ακαθαρσιαις αυτων
|
|
ἜσδΒʹ 9:13
|
και μετα παν το ερχομενον εφ' ημας εν ποιημασιν ημων τοις πονηροις και εν πλημμελεια ημων τη μεγαλη οτι ουκ εστιν ως ο θεος ημων οτι εκουφισας ημων τας ανομιας και εδωκας ημιν σωτηριαν
|
|
ἜσδΒʹ 9:15
|
κυριε ο θεος ισραηλ δικαιος συ οτι κατελειφθημεν διασωζομενοι ως η ημερα αυτη ιδου ημεις εναντιον σου εν πλημμελειαις ημων οτι ουκ εστιν στηναι ενωπιον σου επι τουτω
|
|
ἜσδΒʹ 10:1
|
και ως προσηυξατο εσδρας και ως εξηγορευσεν κλαιων και προσευχομενος ενωπιον οικου του θεου συνηχθησαν προς αυτον απο ισραηλ εκκλησια πολλη σφοδρα ανδρες και γυναικες και νεανισκοι οτι εκλαυσεν ο λαος και υψωσεν κλαιων
|
|
ἜσδΒʹ 10:1
|
και ως προσηυξατο εσδρας και ως εξηγορευσεν κλαιων και προσευχομενος ενωπιον οικου του θεου συνηχθησαν προς αυτον απο ισραηλ εκκλησια πολλη σφοδρα ανδρες και γυναικες και νεανισκοι οτι εκλαυσεν ο λαος και υψωσεν κλαιων
|
|
ἜσδΒʹ 10:3
|
και νυν διαθωμεθα διαθηκην τω θεω ημων εκβαλειν πασας τας γυναικας και τα γενομενα εξ αυτων ως αν βουλη αναστηθι και φοβερισον αυτους εν εντολαις θεου ημων και ως ο νομος γενηθητω
|
|
ἜσδΒʹ 10:3
|
και νυν διαθωμεθα διαθηκην τω θεω ημων εκβαλειν πασας τας γυναικας και τα γενομενα εξ αυτων ως αν βουλη αναστηθι και φοβερισον αυτους εν εντολαις θεου ημων και ως ο νομος γενηθητω
|
|
ἜσδΒʹ 10:5
|
και ανεστη εσδρας και ωρκισεν τους αρχοντας τους ιερεις και λευιτας και παντα ισραηλ του ποιησαι κατα το ρημα τουτο και ωμοσαν
|
|
ἜσδΒʹ 10:5
|
και ανεστη εσδρας και ωρκισεν τους αρχοντας τους ιερεις και λευιτας και παντα ισραηλ του ποιησαι κατα το ρημα τουτο και ωμοσαν
|
|
ἜσδΒʹ 10:8
|
και πας ος αν μη ελθη εις τρεις ημερας ως η βουλη των αρχοντων και των πρεσβυτερων αναθεματισθησεται πασα η υπαρξις αυτου και αυτος διασταλησεται απο εκκλησιας της αποικιας
|
|
ἜσδΒʹ 10:24
|
και απο των αδοντων ελισαφ και απο των πυλωρων σελλημ και τελημ και ωδουε
|
|
ἜσδΒʹ 12:5
|
και ειπα τω βασιλει ει επι τον βασιλεα αγαθον και ει αγαθυνθησεται ο παις σου ενωπιον σου ωστε πεμψαι αυτον εις ιουδα εις πολιν μνημειων πατερων μου και ανοικοδομησω αυτην
|
|
ἜσδΒʹ 12:7
|
και ειπα τω βασιλει ει επι τον βασιλεα αγαθον δοτω μοι επιστολας προς τους επαρχους περαν του ποταμου ωστε παραγαγειν με εως ελθω επι ιουδαν
|
|
ἜσδΒʹ 12:8
|
και επιστολην επι ασαφ φυλακα του παραδεισου ος εστιν τω βασιλει ωστε δουναι μοι ξυλα στεγασαι τας πυλας και εις το τειχος της πολεως και εις οικον ον εισελευσομαι εις αυτον και εδωκεν μοι ο βασιλευς ως χειρ θεου η αγαθη
|
|
ἜσδΒʹ 12:8
|
και επιστολην επι ασαφ φυλακα του παραδεισου ος εστιν τω βασιλει ωστε δουναι μοι ξυλα στεγασαι τας πυλας και εις το τειχος της πολεως και εις οικον ον εισελευσομαι εις αυτον και εδωκεν μοι ο βασιλευς ως χειρ θεου η αγαθη
|
|
ἜσδΒʹ 12:12
|
και ανεστην νυκτος εγω και ανδρες ολιγοι μετ' εμου και ουκ απηγγειλα ανθρωπω τι ο θεος διδωσιν εις καρδιαν μου του ποιησαι μετα του ισραηλ και κτηνος ουκ εστιν μετ' εμου ει μη το κτηνος ω εγω επιβαινω επ' αυτω
|
|
ἜσδΒʹ 13:1
|
και ανεστη ελισουβ ο ιερευς ο μεγας και οι αδελφοι αυτου οι ιερεις και ωκοδομησαν την πυλην την προβατικην αυτοι ηγιασαν αυτην και εστησαν θυρας αυτης και εως πυργου των εκατον ηγιασαν εως πυργου ανανεηλ
|
|
ἜσδΒʹ 13:3
|
και την πυλην την ιχθυηραν ωκοδομησαν υιοι ασανα αυτοι εστεγασαν αυτην και εστησαν θυρας αυτης και κλειθρα αυτης και μοχλους αυτης
|
|
ἜσδΒʹ 13:13
|
την πυλην της φαραγγος εκρατησαν ανουν και οι κατοικουντες ζανω αυτοι ωκοδομησαν αυτην και εστησαν θυρας αυτης και κλειθρα αυτης και μοχλους αυτης και χιλιους πηχεις εν τω τειχει εως πυλης της κοπριας
|
|
ἜσδΒʹ 13:26
|
και οι ναθινιμ ησαν οικουντες εν τω ωφαλ εως κηπου πυλης του υδατος εις ανατολας και ο πυργος ο εξεχων
|
|
ἜσδΒʹ 13:33
|
και εγενετο ηνικα ηκουσεν σαναβαλλατ οτι ημεις οικοδομουμεν το τειχος και πονηρον ην αυτω και ωργισθη επι πολυ και εξεγελα επι τοις ιουδαιοις
|
|
ἜσδΒʹ 14:1
|
και εγενετο ως ηκουσεν σαναβαλλατ και τωβια και οι αραβες και οι αμμανιται οτι ανεβη φυη τοις τειχεσιν ιερουσαλημ οτι ηρξαντο αι διασφαγαι αναφρασσεσθαι και πονηρον αυτοις εφανη σφοδρα
|
|
ἜσδΒʹ 14:6
|
και εγενετο ως ηλθοσαν οι ιουδαιοι οι οικουντες εχομενα αυτων και ειποσαν ημιν αναβαινουσιν εκ παντων των τοπων εφ' ημας
|
|
ἜσδΒʹ 14:12
|
και οι οικοδομοι ανηρ ρομφαιαν αυτου εζωσμενος επι την οσφυν αυτου και ωκοδομουσαν και ο σαλπιζων εν τη κερατινη εχομενα αυτου
|
|
ἜσδΒʹ 15:5
|
και νυν ως σαρξ αδελφων ημων σαρξ ημων ως υιοι αυτων υιοι ημων και ιδου ημεις καταδυναστευομεν τους υιους ημων και τας θυγατερας ημων εις δουλους και εισιν απο θυγατερων ημων καταδυναστευομεναι και ουκ εστιν δυναμις χειρων ημων και αγροι ημων και αμπελωνες ημων τοις εντιμοις
|
|
ἜσδΒʹ 15:5
|
και νυν ως σαρξ αδελφων ημων σαρξ ημων ως υιοι αυτων υιοι ημων και ιδου ημεις καταδυναστευομεν τους υιους ημων και τας θυγατερας ημων εις δουλους και εισιν απο θυγατερων ημων καταδυναστευομεναι και ουκ εστιν δυναμις χειρων ημων και αγροι ημων και αμπελωνες ημων τοις εντιμοις
|
|
ἜσδΒʹ 15:11
|
επιστρεψατε δη αυτοις ως σημερον αγρους αυτων αμπελωνας αυτων ελαιας αυτων και οικιας αυτων και απο του αργυριου τον σιτον και τον οινον και το ελαιον εξενεγκατε αυτοις
|
|
ἜσδΒʹ 15:12
|
και ειπαν αποδωσομεν και παρ' αυτων ου ζητησομεν ουτως ποιησομεν καθως συ λεγεις και εκαλεσα τους ιερεις και ωρκισα αυτους ποιησαι ως το ρημα τουτο
|
|
ἜσδΒʹ 15:12
|
και ειπαν αποδωσομεν και παρ' αυτων ου ζητησομεν ουτως ποιησομεν καθως συ λεγεις και εκαλεσα τους ιερεις και ωρκισα αυτους ποιησαι ως το ρημα τουτο
|
|
ἜσδΒʹ 16:1
|
και εγενετο καθως ηκουσθη τω σαναβαλλατ και τωβια και τω γησαμ τω αραβι και τοις καταλοιποις των εχθρων ημων οτι ωκοδομησα το τειχος και ου κατελειφθη εν αυτοις πνοη εως του καιρου εκεινου θυρας ουκ επεστησα εν ταις πυλαις
|
|
ἜσδΒʹ 16:2
|
και απεστειλεν σαναβαλλατ και γησαμ προς με λεγων δευρο και συναχθωμεν επι το αυτο εν ταις κωμαις εν πεδιω ωνω και αυτοι λογιζομενοι ποιησαι μοι πονηριαν
|
|
ἜσδΒʹ 16:3
|
και απεστειλα επ' αυτους αγγελους λεγων εργον μεγα εγω ποιω και ου δυνησομαι καταβηναι μηποτε καταπαυση το εργον ως αν τελειωσω αυτο καταβησομαι προς υμας
|
|
ἜσδΒʹ 16:4
|
και απεστειλαν προς με ως το ρημα τουτο και απεστειλα αυτοις κατα ταυτα
|
|
ἜσδΒʹ 16:8
|
και απεστειλα προς αυτον λεγων ουκ εγενηθη ως οι λογοι ουτοι ους συ λεγεις οτι απο καρδιας σου συ ψευδη αυτους
|