Αλφαβητικό Ευρετήριο

Αγία Γραφή (LXX, Textus Receptus)

μοι

Ψαλ 117:14 ισχυς μου και υμνησις μου ο κυριος και εγενετο μοι εις σωτηριαν
Ψαλ 117:19 ανοιξατε μοι πυλας δικαιοσυνης εισελθων εν αυταις εξομολογησομαι τω κυριω
Ψαλ 117:21 εξομολογησομαι σοι οτι επηκουσας μου και εγενου μοι εις σωτηριαν
Ψαλ 117:28 θεος μου ει συ και εξομολογησομαι σοι θεος μου ει συ και υψωσω σε εξομολογησομαι σοι οτι επηκουσας μου και εγενου μοι εις σωτηριαν
Ψαλ 118:54 ψαλτα ησαν μοι τα δικαιωματα σου εν τοπω παροικιας μου
Ψαλ 118:56 αυτη εγενηθη μοι οτι τα δικαιωματα σου εξεζητησα
Ψαλ 118:61 σχοινια αμαρτωλων περιεπλακησαν μοι και του νομου σου ουκ επελαθομην
Ψαλ 118:71 αγαθον μοι οτι εταπεινωσας με οπως αν μαθω τα δικαιωματα σου
Ψαλ 118:72 αγαθον μοι ο νομος του στοματος σου υπερ χιλιαδας χρυσιου και αργυριου
Ψαλ 118:77 ελθετωσαν μοι οι οικτιρμοι σου και ζησομαι οτι ο νομος σου μελετη μου εστιν
Ψαλ 118:79 επιστρεψατωσαν μοι οι φοβουμενοι σε και οι γινωσκοντες τα μαρτυρια σου
Ψαλ 118:84 ποσαι εισιν αι ημεραι του δουλου σου ποτε ποιησεις μοι εκ των καταδιωκοντων με κρισιν
Ψαλ 118:85 διηγησαντο μοι παρανομοι αδολεσχιας αλλ' ουχ ως ο νομος σου κυριε
Ψαλ 118:86 πασαι αι εντολαι σου αληθεια αδικως κατεδιωξαν με βοηθησον μοι
Ψαλ 118:98 υπερ τους εχθρους μου εσοφισας με την εντολην σου οτι εις τον αιωνα μοι εστιν
Ψαλ 118:102 απο των κριματων σου ουκ εξεκλινα οτι συ ενομοθετησας μοι
Ψαλ 118:104 απο των εντολων σου συνηκα δια τουτο εμισησα πασαν οδον αδικιας οτι συ ενομοθετησας μοι
Ψαλ 118:110 εθεντο αμαρτωλοι παγιδα μοι και εκ των εντολων σου ουκ επλανηθην
Ψαλ 118:117 βοηθησον μοι και σωθησομαι και μελετησω εν τοις δικαιωμασιν σου δια παντος
Ψαλ 118:175 ζησεται η ψυχη μου και αινεσει σε και τα κριματα σου βοηθησει μοι
Ψαλ 121:1 ωδη των αναβαθμων ευφρανθην επι τοις ειρηκοσιν μοι εις οικον κυριου πορευσομεθα
Ψαλ 128:2 πλεονακις επολεμησαν με εκ νεοτητος μου και γαρ ουκ ηδυνηθησαν μοι
Ψαλ 138:22 τελειον μισος εμισουν αυτους εις εχθρους εγενοντο μοι
Ψαλ 139:6 εκρυψαν υπερηφανοι παγιδα μοι και σχοινια διετειναν παγιδας τοις ποσιν μου εχομενα τριβου σκανδαλον εθεντο μοι διαψαλμα
Ψαλ 139:6 εκρυψαν υπερηφανοι παγιδα μοι και σχοινια διετειναν παγιδας τοις ποσιν μου εχομενα τριβου σκανδαλον εθεντο μοι διαψαλμα
Ψαλ 140:9 φυλαξον με απο παγιδος ης συνεστησαντο μοι και απο σκανδαλων των εργαζομενων την ανομιαν
Ψαλ 141:4 εν τω εκλειπειν εξ εμου το πνευμα μου και συ εγνως τας τριβους μου εν οδω ταυτη η επορευομην εκρυψαν παγιδα μοι
Ψαλ 141:8 εξαγαγε εκ φυλακης την ψυχην μου του εξομολογησασθαι τω ονοματι σου κυριε εμε υπομενουσιν δικαιοι εως ου ανταποδως μοι
Ψαλ 142:8 ακουστον ποιησον μοι το πρωι το ελεος σου οτι επι σοι ηλπισα γνωρισον μοι κυριε οδον εν η πορευσομαι οτι προς σε ηρα την ψυχην μου
Ψαλ 142:8 ακουστον ποιησον μοι το πρωι το ελεος σου οτι επι σοι ηλπισα γνωρισον μοι κυριε οδον εν η πορευσομαι οτι προς σε ηρα την ψυχην μου
Παρ 7:14 θυσια ειρηνικη μοι εστιν σημερον αποδιδωμι τας ευχας μου
Παρ 23:26 δος μοι υιε σην καρδιαν οι δε σοι οφθαλμοι εμας οδους τηρειτωσαν
Παρ 23:35 ερεις δε τυπτουσιν με και ουκ επονεσα και ενεπαιξαν μοι εγω δε ουκ ηδειν ποτε ορθρος εσται ινα ελθων ζητησω μεθ' ων συνελευσομαι
Παρ 24:29 μη ειπης ον τροπον εχρησατο μοι χρησομαι αυτω τεισομαι δε αυτον α με ηδικησεν
Παρ 30:8 ματαιον λογον και ψευδη μακραν μου ποιησον πλουτον δε και πενιαν μη μοι δως συνταξον δε μοι τα δεοντα και τα αυταρκη
Παρ 30:8 ματαιον λογον και ψευδη μακραν μου ποιησον πλουτον δε και πενιαν μη μοι δως συνταξον δε μοι τα δεοντα και τα αυταρκη
Παρ 30:18 τρια δε εστιν αδυνατα μοι νοησαι και το τεταρτον ουκ επιγινωσκω
Ἐκκλ 2:4 εμεγαλυνα ποιημα μου ωκοδομησα μοι οικους εφυτευσα μοι αμπελωνας
Ἐκκλ 2:4 εμεγαλυνα ποιημα μου ωκοδομησα μοι οικους εφυτευσα μοι αμπελωνας
Ἐκκλ 2:5 εποιησα μοι κηπους και παραδεισους και εφυτευσα εν αυτοις ξυλον παν καρπου
Ἐκκλ 2:6 εποιησα μοι κολυμβηθρας υδατων του ποτισαι απ' αυτων δρυμον βλαστωντα ξυλα
Ἐκκλ 2:7 εκτησαμην δουλους και παιδισκας και οικογενεις εγενοντο μοι και γε κτησις βουκολιου και ποιμνιου πολλη εγενετο μοι υπερ παντας τους γενομενους εμπροσθεν μου εν ιερουσαλημ
Ἐκκλ 2:7 εκτησαμην δουλους και παιδισκας και οικογενεις εγενοντο μοι και γε κτησις βουκολιου και ποιμνιου πολλη εγενετο μοι υπερ παντας τους γενομενους εμπροσθεν μου εν ιερουσαλημ
Ἐκκλ 2:8 συνηγαγον μοι και γε αργυριον και χρυσιον και περιουσιασμους βασιλεων και των χωρων εποιησα μοι αδοντας και αδουσας και εντρυφηματα υιων του ανθρωπου οινοχοον και οινοχοας
Ἐκκλ 2:8 συνηγαγον μοι και γε αργυριον και χρυσιον και περιουσιασμους βασιλεων και των χωρων εποιησα μοι αδοντας και αδουσας και εντρυφηματα υιων του ανθρωπου οινοχοον και οινοχοας
Ἐκκλ 2:9 και εμεγαλυνθην και προσεθηκα παρα παντας τους γενομενους εμπροσθεν μου εν ιερουσαλημ και γε σοφια μου εσταθη μοι
Ἐκκλ 2:15 και ειπα εγω εν καρδια μου ως συναντημα του αφρονος και γε εμοι συναντησεται μοι και ινα τι εσοφισαμην εγω τοτε περισσον ελαλησα εν καρδια μου διοτι αφρων εκ περισσευματος λαλει οτι και γε τουτο ματαιοτης
Ἐκκλ 12:1 και μνησθητι του κτισαντος σε εν ημεραις νεοτητος σου εως οτου μη ελθωσιν ημεραι της κακιας και φθασωσιν ετη εν οις ερεις ουκ εστιν μοι εν αυτοις θελημα
Ἆσμα 1:7 απαγγειλον μοι ον ηγαπησεν η ψυχη μου που ποιμαινεις που κοιταζεις εν μεσημβρια μηποτε γενωμαι ως περιβαλλομενη επ' αγελαις εταιρων σου
Ἆσμα 2:10 αποκρινεται αδελφιδος μου και λεγει μοι αναστα ελθε η πλησιον μου καλη μου περιστερα μου