Ἰώβ 28:1
|
εστιν γαρ αργυριω τοπος οθεν γινεται τοπος δε χρυσιω οθεν διηθειται
|
Ἰώβ 28:2
|
σιδηρος μεν γαρ εκ γης γινεται χαλκος δε ισα λιθω λατομειται
|
Ἰώβ 28:4
|
διακοπη χειμαρρου απο κονιας οι δε επιλανθανομενοι οδον δικαιαν ησθενησαν εκ βροτων
|
Ἰώβ 28:9
|
εν ακροτομω εξετεινεν χειρα αυτου κατεστρεψεν δε εκ ριζων ορη
|
Ἰώβ 28:10
|
δινας δε ποταμων ερρηξεν παν δε εντιμον ειδεν μου ο οφθαλμος
|
Ἰώβ 28:10
|
δινας δε ποταμων ερρηξεν παν δε εντιμον ειδεν μου ο οφθαλμος
|
Ἰώβ 28:11
|
βαθη δε ποταμων ανεκαλυψεν εδειξεν δε εαυτου δυναμιν εις φως
|
Ἰώβ 28:11
|
βαθη δε ποταμων ανεκαλυψεν εδειξεν δε εαυτου δυναμιν εις φως
|
Ἰώβ 28:12
|
η δε σοφια ποθεν ευρεθη ποιος δε τοπος εστιν της επιστημης
|
Ἰώβ 28:12
|
η δε σοφια ποθεν ευρεθη ποιος δε τοπος εστιν της επιστημης
|
Ἰώβ 28:20
|
η δε σοφια ποθεν ευρεθη ποιος δε τοπος εστιν της συνεσεως
|
Ἰώβ 28:20
|
η δε σοφια ποθεν ευρεθη ποιος δε τοπος εστιν της συνεσεως
|
Ἰώβ 28:22
|
η απωλεια και ο θανατος ειπαν ακηκοαμεν δε αυτης το κλεος
|
Ἰώβ 28:23
|
ο θεος ευ συνεστησεν αυτης την οδον αυτος δε οιδεν τον τοπον αυτης
|
Ἰώβ 28:28
|
ειπεν δε ανθρωπω ιδου η θεοσεβεια εστιν σοφια το δε απεχεσθαι απο κακων εστιν επιστημη
|
Ἰώβ 28:28
|
ειπεν δε ανθρωπω ιδου η θεοσεβεια εστιν σοφια το δε απεχεσθαι απο κακων εστιν επιστημη
|
Ἰώβ 29:1
|
ετι δε προσθεις ιωβ ειπεν τω προοιμιω
|
Ἰώβ 29:5
|
οτε ημην υλωδης λιαν κυκλω δε μου οι παιδες
|
Ἰώβ 29:6
|
οτε εχεοντο μου αι οδοι βουτυρω τα δε ορη μου εχεοντο γαλακτι
|
Ἰώβ 29:7
|
οτε εξεπορευομην ορθριος εν πολει εν δε πλατειαις ετιθετο μου ο διφρος
|
Ἰώβ 29:8
|
ιδοντες με νεανισκοι εκρυβησαν πρεσβυται δε παντες εστησαν
|
Ἰώβ 29:9
|
αδροι δε επαυσαντο λαλουντες δακτυλον επιθεντες επι στοματι
|
Ἰώβ 29:10
|
οι δε ακουσαντες εμακαρισαν με και γλωσσα αυτων τω λαρυγγι αυτων εκολληθη
|
Ἰώβ 29:11
|
οτι ους ηκουσεν και εμακαρισεν με οφθαλμος δε ιδων με εξεκλινεν
|
Ἰώβ 29:13
|
ευλογια απολλυμενου επ' εμε ελθοι στομα δε χηρας με ευλογησεν
|
Ἰώβ 29:14
|
δικαιοσυνην δε ενεδεδυκειν ημφιασαμην δε κριμα ισα διπλοιδι
|
Ἰώβ 29:14
|
δικαιοσυνην δε ενεδεδυκειν ημφιασαμην δε κριμα ισα διπλοιδι
|
Ἰώβ 29:15
|
οφθαλμος ημην τυφλων πους δε χωλων
|
Ἰώβ 29:16
|
εγω ημην πατηρ αδυνατων δικην δε ην ουκ ηδειν εξιχνιασα
|
Ἰώβ 29:17
|
συνετριψα δε μυλας αδικων εκ δε μεσου των οδοντων αυτων αρπαγμα εξεσπασα
|
Ἰώβ 29:17
|
συνετριψα δε μυλας αδικων εκ δε μεσου των οδοντων αυτων αρπαγμα εξεσπασα
|
Ἰώβ 29:18
|
ειπα δε η ηλικια μου γηρασει ωσπερ στελεχος φοινικος πολυν χρονον βιωσω
|
Ἰώβ 29:21
|
εμου ακουσαντες προσεσχον εσιωπησαν δε επι τη εμη βουλη
|
Ἰώβ 29:22
|
επι δε τω εμω ρηματι ου προσεθεντο περιχαρεις δε εγινοντο οποταν αυτοις ελαλουν
|
Ἰώβ 29:22
|
επι δε τω εμω ρηματι ου προσεθεντο περιχαρεις δε εγινοντο οποταν αυτοις ελαλουν
|
Ἰώβ 30:1
|
νυνι δε κατεγελασαν μου ελαχιστοι νυν νουθετουσιν με εν μερει ων εξουδενουν πατερας αυτων ους ουχ ηγησαμην ειναι αξιους κυνων των εμων νομαδων
|
Ἰώβ 30:4
|
οι περικλωντες αλιμα επι ηχουντι οιτινες αλιμα ην αυτων τα σιτα ατιμοι δε και πεφαυλισμενοι ενδεεις παντος αγαθου οι και ριζας ξυλων εμασωντο υπο λιμου μεγαλου
|
Ἰώβ 30:9
|
νυνι δε κιθαρα εγω ειμι αυτων και εμε θρυλημα εχουσιν
|
Ἰώβ 30:10
|
εβδελυξαντο δε με αποσταντες μακραν απο δε προσωπου μου ουκ εφεισαντο πτυελον
|
Ἰώβ 30:10
|
εβδελυξαντο δε με αποσταντες μακραν απο δε προσωπου μου ουκ εφεισαντο πτυελον
|
Ἰώβ 30:15
|
επιστρεφονται δε μου αι οδυναι ωχετο μου η ελπις ωσπερ πνευμα και ωσπερ νεφος η σωτηρια μου
|
Ἰώβ 30:16
|
και νυν επ' εμε εκχυθησεται η ψυχη μου εχουσιν δε με ημεραι οδυνων
|
Ἰώβ 30:17
|
νυκτι δε μου τα οστα συγκεκαυται τα δε νευρα μου διαλελυται
|
Ἰώβ 30:17
|
νυκτι δε μου τα οστα συγκεκαυται τα δε νευρα μου διαλελυται
|
Ἰώβ 30:19
|
ηγησαι δε με ισα πηλω εν γη και σποδω μου η μερις
|
Ἰώβ 30:20
|
κεκραγα δε προς σε και ουκ εισακουεις μου εστησαν και κατενοησαν με
|
Ἰώβ 30:21
|
επεβης δε μοι ανελεημονως χειρι κραταια με εμαστιγωσας
|
Ἰώβ 30:22
|
εταξας δε με εν οδυναις και απερριψας με απο σωτηριας
|
Ἰώβ 30:25
|
εγω δε επι παντι αδυνατω εκλαυσα εστεναξα δε ιδων ανδρα εν αναγκαις
|
Ἰώβ 30:25
|
εγω δε επι παντι αδυνατω εκλαυσα εστεναξα δε ιδων ανδρα εν αναγκαις
|