|
Παρ 1:20
|
σοφια εν εξοδοις υμνειται εν δε πλατειαις παρρησιαν αγει
|
|
Παρ 1:21
|
επ' ακρων δε τειχεων κηρυσσεται επι δε πυλαις δυναστων παρεδρευει επι δε πυλαις πολεως θαρρουσα λεγει
|
|
Παρ 1:21
|
επ' ακρων δε τειχεων κηρυσσεται επι δε πυλαις δυναστων παρεδρευει επι δε πυλαις πολεως θαρρουσα λεγει
|
|
Παρ 1:21
|
επ' ακρων δε τειχεων κηρυσσεται επι δε πυλαις δυναστων παρεδρευει επι δε πυλαις πολεως θαρρουσα λεγει
|
|
Παρ 1:21
|
επ' ακρων δε τειχεων κηρυσσεται επι δε πυλαις δυναστων παρεδρευει επι δε πυλαις πολεως θαρρουσα λεγει
|
|
Παρ 1:22
|
οσον αν χρονον ακακοι εχωνται της δικαιοσυνης ουκ αισχυνθησονται οι δε αφρονες της υβρεως οντες επιθυμηται ασεβεις γενομενοι εμισησαν αισθησιν
|
|
Παρ 1:22
|
οσον αν χρονον ακακοι εχωνται της δικαιοσυνης ουκ αισχυνθησονται οι δε αφρονες της υβρεως οντες επιθυμηται ασεβεις γενομενοι εμισησαν αισθησιν
|
|
Παρ 1:23
|
και υπευθυνοι εγενοντο ελεγχοις ιδου προησομαι υμιν εμης πνοης ρησιν διδαξω δε υμας τον εμον λογον
|
|
Παρ 1:23
|
και υπευθυνοι εγενοντο ελεγχοις ιδου προησομαι υμιν εμης πνοης ρησιν διδαξω δε υμας τον εμον λογον
|
|
Παρ 1:25
|
αλλα ακυρους εποιειτε εμας βουλας τοις δε εμοις ελεγχοις ηπειθησατε
|
|
Παρ 1:26
|
τοιγαρουν καγω τη υμετερα απωλεια επιγελασομαι καταχαρουμαι δε ηνικα αν ερχηται υμιν ολεθρος
|
|
Παρ 1:27
|
και ως αν αφικηται υμιν αφνω θορυβος η δε καταστροφη ομοιως καταιγιδι παρη και οταν ερχηται υμιν θλιψις και πολιορκια η οταν ερχηται υμιν ολεθρος
|
|
Παρ 1:28
|
εσται γαρ οταν επικαλεσησθε με εγω δε ουκ εισακουσομαι υμων ζητησουσιν με κακοι και ουχ ευρησουσιν
|
|
Παρ 1:29
|
εμισησαν γαρ σοφιαν τον δε φοβον του κυριου ου προειλαντο
|
|
Παρ 1:30
|
ουδε ηθελον εμαις προσεχειν βουλαις εμυκτηριζον δε εμους ελεγχους
|
|
Παρ 1:33
|
ο δε εμου ακουων κατασκηνωσει επ' ελπιδι και ησυχασει αφοβως απο παντος κακου
|
|
Παρ 2:1
|
υιε εαν δεξαμενος ρησιν εμης εντολης κρυψης παρα σεαυτω
|
|
Παρ 2:2
|
υπακουσεται σοφιας το ους σου και παραβαλεις καρδιαν σου εις συνεσιν παραβαλεις δε αυτην επι νουθετησιν τω υιω σου
|
|
Παρ 2:3
|
εαν γαρ την σοφιαν επικαλεση και τη συνεσει δως φωνην σου την δε αισθησιν ζητησης μεγαλη τη φωνη
|
|
Παρ 2:3
|
εαν γαρ την σοφιαν επικαλεση και τη συνεσει δως φωνην σου την δε αισθησιν ζητησης μεγαλη τη φωνη
|
|
Παρ 2:6
|
οτι κυριος διδωσιν σοφιαν και απο προσωπου αυτου γνωσις και συνεσις
|
|
Παρ 2:8
|
του φυλαξαι οδους δικαιωματων και οδον ευλαβουμενων αυτον διαφυλαξει
|
|
Παρ 2:8
|
του φυλαξαι οδους δικαιωματων και οδον ευλαβουμενων αυτον διαφυλαξει
|
|
Παρ 2:9
|
τοτε συνησεις δικαιοσυνην και κριμα και κατορθωσεις παντας αξονας αγαθους
|
|
Παρ 2:10
|
εαν γαρ ελθη η σοφια εις σην διανοιαν η δε αισθησις τη ση ψυχη καλη ειναι δοξη
|
|
Παρ 2:10
|
εαν γαρ ελθη η σοφια εις σην διανοιαν η δε αισθησις τη ση ψυχη καλη ειναι δοξη
|
|
Παρ 2:10
|
εαν γαρ ελθη η σοφια εις σην διανοιαν η δε αισθησις τη ση ψυχη καλη ειναι δοξη
|
|
Παρ 2:11
|
βουλη καλη φυλαξει σε εννοια δε οσια τηρησει σε
|
|
Παρ 2:14
|
οι ευφραινομενοι επι κακοις και χαιροντες επι διαστροφη κακη
|
|
Παρ 2:16
|
του μακραν σε ποιησαι απο οδου ευθειας και αλλοτριον της δικαιας γνωμης
|
|
Παρ 2:17
|
υιε μη σε καταλαβη κακη βουλη η απολειπουσα διδασκαλιαν νεοτητος και διαθηκην θειαν επιλελησμενη
|
|
Παρ 2:17
|
υιε μη σε καταλαβη κακη βουλη η απολειπουσα διδασκαλιαν νεοτητος και διαθηκην θειαν επιλελησμενη
|
|
Παρ 2:20
|
ει γαρ επορευοντο τριβους αγαθας ευροσαν αν τριβους δικαιοσυνης λειους
|
|
Παρ 2:21
|
χρηστοι εσονται οικητορες γης ακακοι δε υπολειφθησονται εν αυτη οτι ευθεις κατασκηνωσουσι γην και οσιοι υπολειφθησονται εν αυτη
|
|
Παρ 2:22
|
οδοι ασεβων εκ γης ολουνται οι δε παρανομοι εξωσθησονται απ' αυτης
|
|
Παρ 3:1
|
υιε εμων νομιμων μη επιλανθανου τα δε ρηματα μου τηρειτω ση καρδια
|
|
Παρ 3:3
|
ελεημοσυναι και πιστεις μη εκλιπετωσαν σε αφαψαι δε αυτας επι σω τραχηλω και ευρησεις χαριν
|
|
Παρ 3:5
|
ισθι πεποιθως εν ολη καρδια επι θεω επι δε ση σοφια μη επαιρου
|
|
Παρ 3:6
|
εν πασαις οδοις σου γνωριζε αυτην ινα ορθοτομη τας οδους σου ο δε πους σου ου μη προσκοπτη
|
|
Παρ 3:7
|
μη ισθι φρονιμος παρα σεαυτω φοβου δε τον θεον και εκκλινε απο παντος κακου
|
|
Παρ 3:9
|
τιμα τον κυριον απο σων δικαιων πονων και απαρχου αυτω απο σων καρπων δικαιοσυνης
|
|
Παρ 3:9
|
τιμα τον κυριον απο σων δικαιων πονων και απαρχου αυτω απο σων καρπων δικαιοσυνης
|
|
Παρ 3:10
|
ινα πιμπληται τα ταμιεια σου πλησμονης σιτου οινω δε αι ληνοι σου εκβλυζωσιν
|
|
Παρ 3:12
|
ον γαρ αγαπα κυριος παιδευει μαστιγοι δε παντα υιον ον παραδεχεται
|
|
Παρ 3:15
|
τιμιωτερα δε εστιν λιθων πολυτελων ουκ αντιταξεται αυτη ουδεν πονηρον ευγνωστος εστιν πασιν τοις εγγιζουσιν αυτη παν δε τιμιον ουκ αξιον αυτης εστιν
|
|
Παρ 3:15
|
τιμιωτερα δε εστιν λιθων πολυτελων ουκ αντιταξεται αυτη ουδεν πονηρον ευγνωστος εστιν πασιν τοις εγγιζουσιν αυτη παν δε τιμιον ουκ αξιον αυτης εστιν
|
|
Παρ 3:16
|
μηκος γαρ βιου και ετη ζωης εν τη δεξια αυτης εν δε τη αριστερα αυτης πλουτος και δοξα
|
|
Παρ 3:16
|
μηκος γαρ βιου και ετη ζωης εν τη δεξια αυτης εν δε τη αριστερα αυτης πλουτος και δοξα
|
|
Παρ 3:16
|
μηκος γαρ βιου και ετη ζωης εν τη δεξια αυτης εν δε τη αριστερα αυτης πλουτος και δοξα
|
|
Παρ 3:16a
|
εκ του στοματος αυτης εκπορευεται δικαιοσυνη νομον δε και ελεον επι γλωσσης φορει
|