Concordantiae

Biblia Sacra (Vulgatam Clementinam)

suo

Tob 7:13 Tunc dixit Raguel: Non dubito quod Deus preces et lacrimas meas in conspectu suo admiserit.
Tob 8:2 Recordatus itaque Tobias sermonum angeli, protulit de cassidili suo partem jecoris, posuitque eam super carbones vivos.
Tob 11:6 Et dum ex eodem loco specularetur adventum ejus, vidit a longe, et illico agnovit venientem filium suum: currensque nuntiavit viro suo, dicens: Ecce venit filius tuus.
Tob 11:10 Et consurgens cæcus pater ejus, cœpit offendens pedibus currere: et data manu puero, occurrit obviam filio suo.
Tob 12:2 Respondens Tobias, dixit patri suo: Pater, quam mercedem dabimus ei? aut quid dignum poterit esse beneficiis ejus?
Iudith 1:1 Arphaxad itaque, rex Medorum, subjugaverat multas gentes imperio suo, et ipse ædificavit civitatem potentissimam, quam appellavit Ecbatanis,
Iudith 2:3 dixitque cogitationem suam in eo esse, ut omnem terram suo subjugaret imperio.
Iudith 2:9 Frumentum ex omni Syria in transitu suo parari constituit.
Iudith 4:13 Memores estote Moysi servi Domini, qui Amalec confidentem in virtute sua, et in potentia sua, et in exercitu suo, et in clypeis suis, et in curribus suis, et in equitibus suis, non ferro pugnando, sed precibus sanctis orando dejecit:
Iudith 4:17 Et ex toto corde suo omnes orabant Deum, ut visitaret populum suum Israël.
Iudith 5:25 Si vero non est offensio populi hujus coram Deo suo, non poterimus resistere illis, quoniam Deus eorum defendet illos: et erimus in opprobrium universæ terræ.
Iudith 6:2 Quoniam prophetasti nobis, dicens quod gens Israël defendatur a Deo suo, ut ostendam tibi quoniam non est deus nisi Nabuchodonosor:
Iudith 7:24 Forsitan enim indignationem suam abscindet, et dabit gloriam nomini suo.
Iudith 9:6 Respice castra Assyriorum nunc, sicut tunc castra Ægyptiorum videre dignatus es, quando post servos tuos armati currebant, confidentes in quadrigis, et in equitatu suo, et in multitudine bellatorum.
Iudith 9:11 Erige brachium tuum sicut ab initio, et allide virtutem illorum in virtute tua: cadat virtus eorum in iracundia tua, qui promittunt se violare sancta tua, et polluere tabernaculum nominis tui, et dejicere gladio suo cornu altaris tui.
Iudith 10:20 et cum in faciem ejus intendisset, adoravit eum, prosternens se super terram. Et elevaverunt eam servi Holofernis, jubente domino suo.
Iudith 12:1 Tunc jussit eam introire ubi repositi erant thesauri ejus, et jussit illic manere eam, et constituit quid daretur illi de convivio suo.
Iudith 12:15 Et surrexit, et ornavit se vestimento suo, et ingressa stetit ante faciem ejus.
Iudith 14:4 Cumque duces eorum cucurrerint ad tabernaculum Holofernis, et invenerint eum truncum in suo sanguine volutatum, decidet super eos timor.
Iudith 14:14 Sed cum nullum motum jacentis sensu aurium caperet, accessit proximans ad cortinam, et elevans eam, vidensque cadaver absque capite Holofernis in suo sanguine tabefactum jacere super terram, exclamavit voce magna cum fletu, et scidit vestimenta sua.
Iudith 15:2 ita ut nullus loqueretur cum proximo suo, sed inclinato capite, relictis omnibus, evadere festinabant Hebræos, quos armatos super se venire audiebant, fugientes per vias camporum et semitas collium.
Iudith 16:28 Mansit autem in domo viri sui annos centum quinque, et dimisit abram suam liberam, et defuncta est ac sepulta cum viro suo in Bethulia.
Esth 4:8 Exemplar quoque edicti, quod pendebat in Susan, dedit ei, ut reginæ ostenderet, et moneret eam, ut intraret ad regem, et deprecaretur eum pro populo suo.
Esth 6:6 Cumque esset ingressus, ait illi: Quid debet fieri viro, quem rex honorare desiderat? Cogitans autem in corde suo Aman, et reputans quod nullum alium rex, nisi se, vellet honorare,
Esth 9:31 observantes dies sortium, et suo tempore cum gaudio celebrarent: sicut constituerant Mardochæus et Esther, et illi observanda susceperunt a se, et a semine suo, jejunia, et clamores, et sortium dies,
Esth 9:31 observantes dies sortium, et suo tempore cum gaudio celebrarent: sicut constituerant Mardochæus et Esther, et illi observanda susceperunt a se, et a semine suo, jejunia, et clamores, et sortium dies,
Esth 10:3 et quomodo Mardochæus judaici generis secundus a rege Assuero fuerit: et magnus apud Judæos, et acceptabilis plebi fratrum suorum, quærens bona populo suo, et loquens ea, quæ ad pacem seminis sui pertinerent.
Esth 15:1 Et mandavit ei (haud dubium quin esset Mardochæus) ut ingrederetur ad regem, et rogaret pro populo suo et pro patria sua.
Iob 1:4 Et ibant filii ejus, et faciebant convivium per domos, unusquisque in die suo. Et mittentes vocabant tres sorores suas, ut comederent et biberent cum eis.
Iob 2:11 Igitur audientes tres amici Job omne malum quod accidisset ei, venerunt singuli de loco suo, Eliphaz Themanites, et Baldad Suhites, et Sophar Naamathites. Condixerant enim ut pariter venientes visitarent eum, et consolarentur.
Iob 3:1 Post hæc aperuit Job os suum, et maledixit diei suo,
Iob 3:19 Parvus et magnus ibi sunt, et servus liber a domino suo.
Iob 4:17 Numquid homo, Dei comparatione, justificabitur? aut factore suo purior erit vir?
Iob 5:26 Ingredieris in abundantia sepulchrum, sicut infertur acervus tritici in tempore suo.
Iob 6:14 Qui tollit ab amico suo misericordiam, timorem Domini derelinquit.
Iob 6:17 Tempore quo fuerint dissipati, peribunt; et ut incaluerit, solventur de loco suo.
Iob 8:10 Et ipsi docebunt te, loquentur tibi, et de corde suo proferent eloquia.
Iob 8:16 Humectus videtur antequam veniat sol, et in ortu suo germen ejus egredietur.
Iob 8:18 Si absorbuerit eum de loco suo, negabit eum, et dicet: Non novi te.
Iob 9:5 Qui transtulit montes, et nescierunt hi quos subvertit in furore suo.
Iob 9:6 Qui commovet terram de loco suo, et columnæ ejus concutiuntur.
Iob 12:4 Qui deridetur ab amico suo, sicut ego, invocabit Deum, et exaudiet eum; deridetur enim justi simplicitas.
Iob 14:12 sic homo, cum dormierit, non resurget, donec atteratur cælum, non evigilabit, nec consurget de somno suo.
Iob 14:18 Mons cadens defluit, et saxum transfertur de loco suo:
Iob 16:22 atque utinam sic judicaretur vir cum Deo, quomodo judicatur filius hominis cum collega suo!
Iob 18:4 Qui perdis animam tuam in furore tuo, numquid propter te derelinquetur terra, et transferentur rupes de loco suo?
Iob 18:14 Avellatur de tabernaculo suo fiducia ejus: et calcet super eum, quasi rex, interitus.
Iob 18:19 Non erit semen ejus, neque progenies in populo suo, nec ullæ reliquiæ in regionibus ejus.
Iob 20:13 Parcet illi, et non derelinquet illud, et celabit in gutture suo.
Iob 20:26 Omnes tenebræ absconditæ sunt in occultis ejus: devorabit eum ignis qui non succenditur: affligetur relictus in tabernaculo suo.