|
Ps 137:3
|
In quacumque die invocavero te, exaudi me; multiplicabis in anima mea virtutem.
|
|
Ps 138:4
|
et omnes vias meas prævidisti, quia non est sermo in lingua mea.
|
|
Ps 138:11
|
Et dixi: Forsitan tenebræ conculcabunt me; et nox illuminatio mea in deliciis meis.
|
|
Ps 138:14
|
Confitebor tibi, quia terribiliter magnificatus es; mirabilia opera tua, et anima mea cognoscit nimis.
|
|
Ps 138:15
|
Non est occultatum os meum a te, quod fecisti in occulto; et substantia mea in inferioribus terræ.
|
|
Ps 140:2
|
Dirigatur oratio mea sicut incensum in conspectu tuo; elevatio manuum mearum sacrificium vespertinum.
|
|
Ps 140:5
|
Corripiet me justus in misericordia, et increpabit me: oleum autem peccatoris non impinguet caput meum, quoniam adhuc et oratio mea in beneplacitis eorum.
|
|
Ps 140:6
|
Absorpti sunt juncti petræ judices eorum; audient verba mea, quoniam potuerunt.
|
|
Ps 141:2
|
Voce mea ad Dominum clamavi, voce mea ad Dominum deprecatus sum.
|
|
Ps 141:2
|
Voce mea ad Dominum clamavi, voce mea ad Dominum deprecatus sum.
|
|
Ps 141:6
|
Clamavi ad te, Domine; dixi: Tu es spes mea, portio mea in terra viventium.
|
|
Ps 141:6
|
Clamavi ad te, Domine; dixi: Tu es spes mea, portio mea in terra viventium.
|
|
Ps 142:6
|
Expandi manus meas ad te; anima mea sicut terra sine aqua tibi.
|
|
Ps 143:2
|
Misericordia mea et refugium meum, susceptor meus et liberator meus; protector meus, et in ipso speravi; qui subdit populum meum sub me.
|
|
Ps 145:2
|
Lauda, anima mea, Dominum. Laudabo Dominum in vita mea; psallam Deo meo quamdiu fuero. Nolite confidere in principibus,
|
|
Ps 145:2
|
Lauda, anima mea, Dominum. Laudabo Dominum in vita mea; psallam Deo meo quamdiu fuero. Nolite confidere in principibus,
|
|
Prov 1:23
|
convertimini ad correptionem meam. En proferam vobis spiritum meum, et ostendam vobis verba mea.
|
|
Prov 2:1
|
Fili mi, si susceperis sermones meos, et mandata mea absconderis penes te:
|
|
Prov 3:1
|
Fili mi, ne obliviscaris legis meæ, et præcepta mea cor tuum custodiat;
|
|
Prov 4:3
|
Nam et ego filius fui patris mei, tenellus et unigenitus coram matre mea.
|
|
Prov 4:4
|
Et docebat me, atque dicebat: Suscipiat verba mea cor tuum; custodi præcepta mea, et vives.
|
|
Prov 4:4
|
Et docebat me, atque dicebat: Suscipiat verba mea cor tuum; custodi præcepta mea, et vives.
|
|
Prov 4:10
|
Audi, fili mi, et suscipe verba mea, ut multiplicentur tibi anni vitæ.
|
|
Prov 4:20
|
Fili mi, ausculta sermones meos, et ad eloquia mea inclina aurem tuam.
|
|
Prov 7:1
|
Fili mi, custodi sermones meos, et præcepta mea reconde tibi.
|
|
Prov 7:2
|
Fili, serva mandata mea, et vives; et legem meam quasi pupillam oculi tui:
|
|
Prov 7:4
|
Dic sapientiæ: Soror mea es, et prudentiam voca amicam tuam:
|
|
Prov 7:14
|
Victimas pro salute vovi, hodie reddidi vota mea;
|
|
Prov 8:4
|
O viri, ad vos clamito, et vox mea ad filios hominum.
|
|
Prov 8:6
|
Audite, quoniam de rebus magnis locutura sum, et aperientur labia mea ut recta prædicent.
|
|
Prov 8:7
|
Veritatem meditabitur guttur meum, et labia mea detestabuntur impium.
|
|
Prov 8:14
|
Meum est consilium et æquitas; mea est prudentia, mea est fortitudo.
|
|
Prov 8:14
|
Meum est consilium et æquitas; mea est prudentia, mea est fortitudo.
|
|
Eccles 1:16
|
Locutus sum in corde meo, dicens: Ecce magnus effectus sum, et præcessi omnes sapientia qui fuerunt ante me in Jerusalem; et mens mea contemplata est multa sapienter, et didici.
|
|
Eccles 2:4
|
Magnificavi opera mea, ædificavi mihi domos, et plantavi vineas;
|
|
Eccles 2:15
|
Et dixi in corde meo: Si unus et stulti et meus occasus erit, quid mihi prodest quod majorem sapientiæ dedi operam? Locutusque cum mente mea, animadverti quod hoc quoque esset vanitas.
|
|
Eccles 7:29
|
quam adhuc quærit anima mea, et non inveni. Virum de mille unum reperi; mulierem ex omnibus non inveni.
|
|
Cant 1:6
|
Indica mihi, quem diligit anima mea, ubi pascas, ubi cubes in meridie, ne vagari incipiam post greges sodalium tuorum.
|
|
Cant 1:8
|
Equitatui meo in curribus Pharaonis assimilavi te, amica mea.
|
|
Cant 1:11
|
SPONSA. Dum esset rex in accubitu suo, nardus mea dedit odorem suum.
|
|
Cant 1:12
|
Fasciculus myrrhæ dilectus meus mihi; inter ubera mea commorabitur.
|
|
Cant 1:14
|
SPONSUS. Ecce tu pulchra es, amica mea! ecce tu pulchra es! Oculi tui columbarum.
|
|
Cant 2:2
|
SPONSUS. Sicut lilium inter spinas, sic amica mea inter filias.
|
|
Cant 2:10
|
En dilectus meus loquitur mihi. SPONSUS. Surge, propera, amica mea, columba mea, formosa mea, et veni:
|
|
Cant 2:10
|
En dilectus meus loquitur mihi. SPONSUS. Surge, propera, amica mea, columba mea, formosa mea, et veni:
|
|
Cant 2:10
|
En dilectus meus loquitur mihi. SPONSUS. Surge, propera, amica mea, columba mea, formosa mea, et veni:
|
|
Cant 2:13
|
ficus protulit grossos suos; vineæ florentes dederunt odorem suum. Surge, amica mea, speciosa mea, et veni:
|
|
Cant 2:13
|
ficus protulit grossos suos; vineæ florentes dederunt odorem suum. Surge, amica mea, speciosa mea, et veni:
|
|
Cant 2:14
|
columba mea, in foraminibus petræ, in caverna maceriæ, ostende mihi faciem tuam, sonet vox tua in auribus meis: vox enim tua dulcis, et facies tua decora.
|
|
Cant 3:1
|
In lectulo meo, per noctes, quæsivi quem diligit anima mea: quæsivi illum, et non inveni.
|