|
II Reg 14:32
|
Et respondit Absalom ad Joab: Misi ad te obsecrans ut venires ad me, et mitterem te ad regem, et diceres ei: Quare veni ad Gessur? melius mihi erat ibi esse: obsecro ergo ut videam faciem regis: quod si memor est iniquitatis meæ, interficiat me.
|
|
II Reg 14:32
|
Et respondit Absalom ad Joab: Misi ad te obsecrans ut venires ad me, et mitterem te ad regem, et diceres ei: Quare veni ad Gessur? melius mihi erat ibi esse: obsecro ergo ut videam faciem regis: quod si memor est iniquitatis meæ, interficiat me.
|
|
II Reg 15:4
|
Quis me constituat judicem super terram, ut ad me veniant omnes qui habent negotium, et juste judicem?
|
|
II Reg 15:4
|
Quis me constituat judicem super terram, ut ad me veniant omnes qui habent negotium, et juste judicem?
|
|
II Reg 15:8
|
Vovens enim vovit servus tuus, cum esset in Gessur Syriæ, dicens: Si reduxerit me Dominus in Jerusalem, sacrificabo Domino.
|
|
II Reg 15:25
|
Et dixit rex ad Sadoc: Reporta arcam Dei in urbem: si invenero gratiam in oculis Domini, reducet me, et ostendet mihi eam, et tabernaculum suum.
|
|
II Reg 15:36
|
Sunt autem cum eis duo filii eorum Achimaas filius Sadoc, et Jonathas filius Abiathar: et mittetis per eos ad me omne verbum quod audieritis.
|
|
II Reg 18:29
|
Et ait rex: Estne pax puero Absalom? Dixitque Achimaas: Vidi tumultum magnum, cum mitteret Joab servus tuus, o rex, me servum tuum: nescio aliud.
|
|
II Reg 19:13
|
Et Amasæ dicite: Nonne os meum, et caro mea es? Hæc faciat mihi Deus, et hæc addat, si non magister militiæ fueris coram me omni tempore pro Joab.
|
|
II Reg 19:22
|
Et ait David: Quid mihi et vobis, filii Sarviæ? cur efficimini mihi hodie in satan? Ergone hodie interficietur vir in Israël? an ignoro hodie me factum regem super Israël?
|
|
II Reg 19:26
|
Et respondens ait: Domine mi rex, servus meus contempsit me: dixique ei ego famulus tuus ut sterneret mihi asinum, et ascendens abirem cum rege: claudus enim sum servus tuus.
|
|
II Reg 19:27
|
Insuper et accusavit me servum tuum ad te dominum meum regem: tu autem domine mi rex, sicut angelus Dei es: fac quod placitum est tibi.
|
|
II Reg 19:28
|
Neque enim fuit domus patris mei, nisi morti obnoxia domino meo regi: tu autem posuisti me servum tuum inter convivas mensæ tuæ: quid ergo habeo justæ querelæ? aut quid possum ultra vociferari ad regem?
|
|
II Reg 19:38
|
Dixit itaque ei rex: Mecum transeat Chamaam, et ego faciam ei quidquid tibi placuerit, et omne quod petieris a me, impetrabis.
|
|
II Reg 19:43
|
Et respondit vir Israël ad viros Juda, et ait: Decem partibus major ego sum apud regem, magisque ad me pertinet David quam ad te: cur fecisti mihi injuriam, et non mihi nuntiatum est priori, ut reducerem regem meum? Durius autem responderunt viri Juda viris Israël.
|
|
II Reg 20:20
|
Respondensque Joab, ait: Absit, absit hoc a me: non præcipito, neque demolior.
|
|
II Reg 22:3
|
Deus fortis meus sperabo in eum: scutum meum, et cornu salutis meæ: elevator meus, et refugium meum: salvator meus, de iniquitate liberabis me.
|
|
II Reg 22:5
|
Quia circumdederunt me contritiones mortis: torrentes Belial terruerunt me.
|
|
II Reg 22:5
|
Quia circumdederunt me contritiones mortis: torrentes Belial terruerunt me.
|
|
II Reg 22:6
|
Funes inferni circumdederunt me: prævenerunt me laquei mortis.
|
|
II Reg 22:6
|
Funes inferni circumdederunt me: prævenerunt me laquei mortis.
|
|
II Reg 22:17
|
Misit de excelso, et assumpsit me: et extraxit me de aquis multis.
|
|
II Reg 22:17
|
Misit de excelso, et assumpsit me: et extraxit me de aquis multis.
|
|
II Reg 22:18
|
Liberavit me ab inimico meo potentissimo, et ab his qui oderant me: quoniam robustiores me erant.
|
|
II Reg 22:18
|
Liberavit me ab inimico meo potentissimo, et ab his qui oderant me: quoniam robustiores me erant.
|
|
II Reg 22:18
|
Liberavit me ab inimico meo potentissimo, et ab his qui oderant me: quoniam robustiores me erant.
|
|
II Reg 22:19
|
Prævenit me in die afflictionis meæ, et factus est Dominus firmamentum meum.
|
|
II Reg 22:20
|
Et eduxit me in latitudinem: liberavit me, quia complacui ei.
|
|
II Reg 22:20
|
Et eduxit me in latitudinem: liberavit me, quia complacui ei.
|
|
II Reg 22:23
|
Omnia enim judicia ejus in conspectu meo: et præcepta ejus non amovi a me.
|
|
II Reg 22:24
|
Et ero perfectus cum eo: et custodiam me ab iniquitate mea.
|
|
II Reg 22:33
|
Deus qui accinxit me fortitudine, et complanavit perfectam viam meam.
|
|
II Reg 22:34
|
Coæquans pedes meos cervis, et super excelsa mea statuens me;
|
|
II Reg 22:36
|
Dedisti mihi clypeum salutis tuæ, et mansuetudo tua multiplicavit me.
|
|
II Reg 22:37
|
Dilatabis gressus meos subtus me: et non deficient tali mei.
|
|
II Reg 22:40
|
Accinxisti me fortitudine ad prælium: incurvasti resistentes mihi subtus me.
|
|
II Reg 22:40
|
Accinxisti me fortitudine ad prælium: incurvasti resistentes mihi subtus me.
|
|
II Reg 22:41
|
Inimicos meos dedisti mihi dorsum: odientes me, et disperdam eos.
|
|
II Reg 22:44
|
Salvabis me a contradictionibus populi mei: custodies me in caput gentium: populus, quem ignoro, serviet mihi.
|
|
II Reg 22:44
|
Salvabis me a contradictionibus populi mei: custodies me in caput gentium: populus, quem ignoro, serviet mihi.
|
|
II Reg 22:48
|
Deus qui das vindictas mihi, et dejicis populos sub me.
|
|
II Reg 22:49
|
Qui educis me ab inimicis meis, et a resistentibus mihi elevas me: a viro iniquo liberabis me.
|
|
II Reg 22:49
|
Qui educis me ab inimicis meis, et a resistentibus mihi elevas me: a viro iniquo liberabis me.
|
|
II Reg 22:49
|
Qui educis me ab inimicis meis, et a resistentibus mihi elevas me: a viro iniquo liberabis me.
|
|
II Reg 23:2
|
Spiritus Domini locutus est per me, et sermo ejus per linguam meam.
|
|
II Reg 24:13
|
Cumque venisset Gad ad David, nuntiavit ei, dicens: Aut septem annis veniet tibi fames in terra tua: aut tribus mensibus fugies adversarios tuos, et ille te persequentur: aut certe tribus diebus erit pestilentia in terra tua. Nunc ergo delibera, et vide quem respondeam ei, qui me misit, sermonem.
|
|
II Reg 24:17
|
Dixitque David ad Dominum cum vidisset angelum cædentem populum: Ego sum qui peccavi, ego inique egi: isti qui oves sunt, quid fecerunt? Vertatur, obsecro, manus tua contra me, et contra domum patris mei.
|
|
III Reg 1:12
|
Nunc ergo veni, accipe consilium a me, et salva animam tuam, filiique tui Salomonis.
|
|
III Reg 1:13
|
Vade, et ingredere ad regem David, et dic ei: Nonne tu, domine mi rex, jurasti mihi ancillæ tuæ, dicens: Salomon filius tuus regnabit post me, et ipse sedebit in solio meo? Quare ergo regnat Adonias?
|
|
III Reg 1:17
|
Quæ respondens, ait: Domine mi, tu jurasti per Dominum Deum tuum ancillæ tuæ: Salomon filius tuus regnabit post me, et ipse sedebit in solio meo.
|