Ἰώβ 31:11
|
θυμος γαρ οργης ακατασχετος το μιαναι ανδρος γυναικα
|
Ἰώβ 31:12
|
πυρ γαρ εστιν καιομενον επι παντων των μερων ου δ' αν επελθη εκ ριζων απωλεσεν
|
Ἰώβ 31:14
|
τι γαρ ποιησω εαν ετασιν μου ποιησηται ο κυριος εαν δε και επισκοπην τινα αποκρισιν ποιησομαι
|
Ἰώβ 31:15
|
ποτερον ουχ ως και εγω εγενομην εν γαστρι και εκεινοι γεγονασιν γεγοναμεν δε εν τη αυτη κοιλια
|
Ἰώβ 31:16
|
αδυνατοι δε χρειαν ην ποτ' ειχον ουκ απετυχον χηρας δε τον οφθαλμον ουκ εξετηξα
|
Ἰώβ 31:16
|
αδυνατοι δε χρειαν ην ποτ' ειχον ουκ απετυχον χηρας δε τον οφθαλμον ουκ εξετηξα
|
Ἰώβ 31:16
|
αδυνατοι δε χρειαν ην ποτ' ειχον ουκ απετυχον χηρας δε τον οφθαλμον ουκ εξετηξα
|
Ἰώβ 31:17
|
ει δε και τον ψωμον μου εφαγον μονος και ουχι ορφανω μετεδωκα
|
Ἰώβ 31:17
|
ει δε και τον ψωμον μου εφαγον μονος και ουχι ορφανω μετεδωκα
|
Ἰώβ 31:18
|
οτι εκ νεοτητος μου εξετρεφον ως πατηρ και εκ γαστρος μητρος μου ωδηγησα
|
Ἰώβ 31:19
|
ει δε και υπερειδον γυμνον απολλυμενον και ουκ ημφιασα
|
Ἰώβ 31:20
|
αδυνατοι δε ει μη ευλογησαν με απο δε κουρας αμνων μου εθερμανθησαν οι ωμοι αυτων
|
Ἰώβ 31:21
|
ει επηρα ορφανω χειρα πεποιθως οτι πολλη μοι βοηθεια περιεστιν
|
Ἰώβ 31:21
|
ει επηρα ορφανω χειρα πεποιθως οτι πολλη μοι βοηθεια περιεστιν
|
Ἰώβ 31:22
|
αποσταιη αρα ο ωμος μου απο της κλειδος ο δε βραχιων μου απο του αγκωνος μου συντριβειη
|
Ἰώβ 31:22
|
αποσταιη αρα ο ωμος μου απο της κλειδος ο δε βραχιων μου απο του αγκωνος μου συντριβειη
|
Ἰώβ 31:23
|
φοβος γαρ κυριου συνεσχεν με και απο του λημματος αυτου ουχ υποισω
|
Ἰώβ 31:26
|
η ουχ ορω μεν ηλιον τον επιφαυσκοντα εκλειποντα σεληνην δε φθινουσαν ου γαρ επ' αυτοις εστιν
|
Ἰώβ 31:26
|
η ουχ ορω μεν ηλιον τον επιφαυσκοντα εκλειποντα σεληνην δε φθινουσαν ου γαρ επ' αυτοις εστιν
|
Ἰώβ 31:26
|
η ουχ ορω μεν ηλιον τον επιφαυσκοντα εκλειποντα σεληνην δε φθινουσαν ου γαρ επ' αυτοις εστιν
|
Ἰώβ 31:28
|
και τουτο μοι αρα ανομια η μεγιστη λογισθειη οτι εψευσαμην εναντιον κυριου του υψιστου
|
Ἰώβ 31:30
|
ακουσαι αρα το ους μου την καταραν μου θρυληθειην δε αρα υπο λαου μου κακουμενος
|
Ἰώβ 31:31
|
ει δε και πολλακις ειπον αι θεραπαιναι μου τις αν δωη ημιν των σαρκων αυτου πλησθηναι λιαν μου χρηστου οντος
|
Ἰώβ 31:32
|
εξω δε ουκ ηυλιζετο ξενος η δε θυρα μου παντι ελθοντι ανεωκτο
|
Ἰώβ 31:34
|
ου γαρ διετραπην πολυοχλιαν πληθους του μη εξαγορευσαι ενωπιον αυτων ει δε και ειασα αδυνατον εξελθειν θυραν μου κολπω κενω
|
Ἰώβ 31:37
|
και ει μη ρηξας αυτην απεδωκα ουθεν λαβων παρα χρεοφειλετου
|
Ἰώβ 31:38
|
ει επ' εμοι ποτε η γη εστεναξεν ει δε και οι αυλακες αυτης εκλαυσαν ομοθυμαδον
|
Ἰώβ 31:38
|
ει επ' εμοι ποτε η γη εστεναξεν ει δε και οι αυλακες αυτης εκλαυσαν ομοθυμαδον
|
Ἰώβ 32:1
|
ησυχασαν δε και οι τρεις φιλοι αυτου ετι αντειπειν ιωβ ην γαρ ιωβ δικαιος εναντιον αυτων
|
Ἰώβ 32:2
|
ωργισθη δε ελιους ο του βαραχιηλ ο βουζιτης εκ της συγγενειας ραμ της αυσιτιδος χωρας ωργισθη δε τω ιωβ σφοδρα διοτι απεφηνεν εαυτον δικαιον εναντιον κυριου
|
Ἰώβ 32:2
|
ωργισθη δε ελιους ο του βαραχιηλ ο βουζιτης εκ της συγγενειας ραμ της αυσιτιδος χωρας ωργισθη δε τω ιωβ σφοδρα διοτι απεφηνεν εαυτον δικαιον εναντιον κυριου
|
Ἰώβ 32:3
|
και κατα των τριων δε φιλων ωργισθη σφοδρα διοτι ουκ ηδυνηθησαν αποκριθηναι αντιθετα ιωβ και εθεντο αυτον ειναι ασεβη
|
Ἰώβ 32:4
|
ελιους δε υπεμεινεν δουναι αποκρισιν ιωβ οτι πρεσβυτεροι αυτου εισιν ημεραις
|
Ἰώβ 32:5
|
και ειδεν ελιους οτι ουκ εστιν αποκρισις εν στοματι των τριων ανδρων και εθυμωθη οργη αυτου
|
Ἰώβ 32:5
|
και ειδεν ελιους οτι ουκ εστιν αποκρισις εν στοματι των τριων ανδρων και εθυμωθη οργη αυτου
|
Ἰώβ 32:5
|
και ειδεν ελιους οτι ουκ εστιν αποκρισις εν στοματι των τριων ανδρων και εθυμωθη οργη αυτου
|
Ἰώβ 32:6
|
υπολαβων δε ελιους ο του βαραχιηλ ο βουζιτης ειπεν νεωτερος μεν ειμι τω χρονω υμεις δε εστε πρεσβυτεροι διο ησυχασα φοβηθεις του υμιν αναγγειλαι την εμαυτου επιστημην
|
Ἰώβ 32:6
|
υπολαβων δε ελιους ο του βαραχιηλ ο βουζιτης ειπεν νεωτερος μεν ειμι τω χρονω υμεις δε εστε πρεσβυτεροι διο ησυχασα φοβηθεις του υμιν αναγγειλαι την εμαυτου επιστημην
|
Ἰώβ 32:7
|
ειπα δε οτι ο χρονος εστιν ο λαλων εν πολλοις δε ετεσιν οιδασιν σοφιαν
|
Ἰώβ 32:7
|
ειπα δε οτι ο χρονος εστιν ο λαλων εν πολλοις δε ετεσιν οιδασιν σοφιαν
|
Ἰώβ 32:7
|
ειπα δε οτι ο χρονος εστιν ο λαλων εν πολλοις δε ετεσιν οιδασιν σοφιαν
|
Ἰώβ 32:7
|
ειπα δε οτι ο χρονος εστιν ο λαλων εν πολλοις δε ετεσιν οιδασιν σοφιαν
|
Ἰώβ 32:9
|
ουχ οι πολυχρονιοι εισιν σοφοι ουδ' οι γεροντες οιδασιν κριμα
|
Ἰώβ 32:9
|
ουχ οι πολυχρονιοι εισιν σοφοι ουδ' οι γεροντες οιδασιν κριμα
|
Ἰώβ 32:9
|
ουχ οι πολυχρονιοι εισιν σοφοι ουδ' οι γεροντες οιδασιν κριμα
|
Ἰώβ 32:9
|
ουχ οι πολυχρονιοι εισιν σοφοι ουδ' οι γεροντες οιδασιν κριμα
|
Ἰώβ 32:9
|
ουχ οι πολυχρονιοι εισιν σοφοι ουδ' οι γεροντες οιδασιν κριμα
|
Ἰώβ 32:10
|
διο ειπα ακουσατε μου και αναγγελω υμιν α οιδα
|
Ἰώβ 32:11
|
ενωτιζεσθε μου τα ρηματα ερω γαρ υμων ακουοντων αχρι ου ετασητε λογους
|
Ἰώβ 32:12
|
και μεχρι υμων συνησω και ιδου ουκ ην τω ιωβ ελεγχων ανταποκρινομενος ρηματα αυτου εξ υμων
|