|
ΠαραΒʹ 11:2
|
και εγενετο λογος κυριου προς σαμαιαν ανθρωπον του θεου λεγων
|
|
Τωβ 5:3
|
και εδωκεν αυτω το χειρογραφον και ειπεν αυτω ζητησον σεαυτω ανθρωπον ος συμπορευσεται σοι και δωσω αυτω μισθον εως ζω και λαβε πορευθεις το αργυριον
|
|
Τωβ 5:4
|
και επορευθη ζητησαι ανθρωπον και ευρεν τον ραφαηλ ος ην αγγελος και ουκ ηδει
|
|
Τωβ 6:9
|
η δε χολη εγχρισαι ανθρωπον ος εχει λευκωματα εν τοις οφθαλμοις και ιαθησεται
|
|
Τωβ 6:13
|
και νυν ακουσον μου και λαλησω τω πατρι αυτης και οταν υποστρεψωμεν εκ ραγων ποιησομεν τον γαμον διοτι επισταμαι ραγουηλ οτι ου μη δω αυτην ανδρι ετερω κατα τον νομον μωυση η οφειλεσει θανατον οτι την κληρονομιαν σοι καθηκει λαβειν η παντα ανθρωπον
|
|
Τωβ 8:6
|
συ εποιησας αδαμ και εδωκας αυτω βοηθον ευαν στηριγμα την γυναικα αυτου εκ τουτων εγενηθη το ανθρωπων σπερμα συ ειπας ου καλον ειναι τον ανθρωπον μονον ποιησωμεν αυτω βοηθον ομοιον αυτω
|
|
Ἰουδ 6:3
|
αλλ' ημεις οι δουλοι αυτου παταξομεν αυτους ως ανθρωπον ενα και ουχ υποστησονται το κρατος των ιππων ημων
|
|
Ἰουδ 11:1
|
και ειπεν προς αυτην ολοφερνης θαρσησον γυναι μη φοβηθης τη καρδια σου οτι εγω ουκ εκακωσα ανθρωπον οστις ηρετικεν δουλευειν βασιλει ναβουχοδονοσορ πασης της γης
|
|
Ἐσθήρ 6:7
|
ειπεν δε προς τον βασιλεα ανθρωπον ον ο βασιλευς θελει δοξασαι
|
|
Ἐσθήρ 6:9
|
και δοτω ενι των φιλων του βασιλεως των ενδοξων και στολισατω τον ανθρωπον ον ο βασιλευς αγαπα και αναβιβασατω αυτον επι τον ιππον και κηρυσσετω δια της πλατειας της πολεως λεγων ουτως εσται παντι ανθρωπω ον ο βασιλευς δοξαζει
|
|
Ἰώβ 28:21
|
λεληθεν παντα ανθρωπον και απο πετεινων του ουρανου εκρυβη
|
|
Ἰώβ 32:21
|
ανθρωπον γαρ ου μη αισχυνθω αλλα μην ουδε βροτον ου μη εντραπω
|
|
Ἰώβ 33:17
|
αποστρεψαι ανθρωπον εξ αδικιας το δε σωμα αυτου απο πτωματος ερρυσατο
|
|
Ἰώβ 34:30
|
βασιλευων ανθρωπον υποκριτην απο δυσκολιας λαου
|
|
Ἰώβ 37:20
|
μη βιβλος η γραμματευς μοι παρεστηκεν ινα ανθρωπον εστηκως κατασιωπησω
|
|
Ψαλ 38:12
|
εν ελεγμοις υπερ ανομιας επαιδευσας ανθρωπον και εξετηξας ως αραχνην την ψυχην αυτου πλην ματην ταρασσεται πας ανθρωπος διαψαλμα
|
|
Ψαλ 61:4
|
εως ποτε επιτιθεσθε επ' ανθρωπον φονευετε παντες ως τοιχω κεκλιμενω και φραγμω ωσμενω
|
|
Ψαλ 89:3
|
μη αποστρεψης ανθρωπον εις ταπεινωσιν και ειπας επιστρεψατε υιοι ανθρωπων
|
|
Ψαλ 93:10
|
ο παιδευων εθνη ουχι ελεγξει ο διδασκων ανθρωπον γνωσιν
|
|
Ψαλ 104:14
|
ουκ αφηκεν ανθρωπον αδικησαι αυτους και ηλεγξεν υπερ αυτων βασιλεις
|
|
Ψαλ 104:17
|
απεστειλεν εμπροσθεν αυτων ανθρωπον εις δουλον επραθη ιωσηφ
|
|
Ψαλ 108:16
|
ανθ' ων ουκ εμνησθη του ποιησαι ελεος και κατεδιωξεν ανθρωπον πενητα και πτωχον και κατανενυγμενον τη καρδια του θανατωσαι
|
|
Ψαλ 117:8
|
αγαθον πεποιθεναι επι κυριον η πεποιθεναι επ' ανθρωπον
|
|
Παρ 3:30
|
μη φιλεχθρησης προς ανθρωπον ματην μη τι εις σε εργασηται κακον
|
|
Παρ 27:15
|
σταγονες εκβαλλουσιν ανθρωπον εν ημερα χειμερινη εκ του οικου αυτου ωσαυτως και γυνη λοιδορος εκ του ιδιου οικου
|
|
Ἐκκλ 6:1
|
εστιν πονηρια ην ειδον υπο τον ηλιον και πολλη εστιν επι τον ανθρωπον
|
|
Ἐκκλ 7:28
|
ον ετι εζητησεν η ψυχη μου και ουχ ευρον ανθρωπον ενα απο χιλιων ευρον και γυναικα εν πασι τουτοις ουχ ευρον
|
|
Ἐκκλ 7:29
|
πλην ιδε τουτο ευρον ο εποιησεν ο θεος συν τον ανθρωπον ευθη και αυτοι εζητησαν λογισμους πολλους
|
|
Σαλ 2:23
|
οτι ο θεος εκτισεν τον ανθρωπον επ' αφθαρσια και εικονα της ιδιας αιδιοτητος εποιησεν αυτον
|
|
Σαλ 9:2
|
και τη σοφια σου κατασκευασας ανθρωπον ινα δεσποζη των υπο σου γενομενων κτισματων
|
|
Σαλ 14:15
|
αωρω γαρ πενθει τρυχομενος πατηρ του ταχεως αφαιρεθεντος τεκνου εικονα ποιησας τον ποτε νεκρον ανθρωπον νυν ως θεον ετιμησεν και παρεδωκεν τοις υποχειριοις μυστηρια και τελετας
|
|
Σαλ 14:20
|
το δε πληθος εφελκομενον δια το ευχαρι της εργασιας τον προ ολιγου τιμηθεντα ανθρωπον νυν σεβασμα ελογισαντο
|
|
Σαλ 16:26
|
ινα μαθωσιν οι υιοι σου ους ηγαπησας κυριε οτι ουχ αι γενεσεις των καρπων τρεφουσιν ανθρωπον αλλα το ρημα σου τους σοι πιστευοντας διατηρει
|
|
Σει 7:11
|
μη καταγελα ανθρωπον οντα εν πικρια ψυχης αυτου εστιν γαρ ο ταπεινων και ανυψων
|
|
Σει 7:35
|
μη οκνει επισκεπτεσθαι αρρωστον ανθρωπον εκ γαρ των τοιουτων αγαπηθηση
|
|
Σει 8:5
|
μη ονειδιζε ανθρωπον αποστρεφοντα απο αμαρτιας μνησθητι οτι παντες εσμεν εν επιτιμοις
|
|
Σει 8:6
|
μη ατιμασης ανθρωπον εν γηρα αυτου και γαρ εξ ημων γηρασκουσιν
|
|
Σει 10:11
|
εν γαρ τω αποθανειν ανθρωπον κληρονομησει ερπετα και θηρια και σκωληκας
|
|
Σει 11:2
|
μη αινεσης ανδρα εν καλλει αυτου και μη βδελυξη ανθρωπον εν ορασει αυτου
|
|
Σει 11:29
|
μη παντα ανθρωπον εισαγε εις τον οικον σου πολλα γαρ τα ενεδρα του δολιου
|
|
Σει 15:14
|
αυτος εξ αρχης εποιησεν ανθρωπον και αφηκεν αυτον εν χειρι διαβουλιου αυτου
|
|
Σει 17:1
|
κυριος εκτισεν εκ γης ανθρωπον και παλιν απεστρεψεν αυτον εις αυτην
|
|
Σει 22:15
|
αμμον και αλα και βωλον σιδηρου ευκοπον υπενεγκειν η ανθρωπον ασυνετον
|
|
Σει 28:4
|
επ' ανθρωπον ομοιον αυτω ουκ εχει ελεος και περι των αμαρτιων αυτου δειται
|
|
Σει 47:5
|
επεκαλεσατο γαρ κυριον τον υψιστον και εδωκεν εν τη δεξια αυτου κρατος εξαραι ανθρωπον δυνατον εν πολεμω ανυψωσαι κερας λαου αυτου
|
|
Ἠσα 3:2
|
γιγαντα και ισχυοντα και ανθρωπον πολεμιστην και δικαστην και προφητην και στοχαστην και πρεσβυτερον
|
|
Ἠσα 3:5
|
και συμπεσειται ο λαος ανθρωπος προς ανθρωπον και ανθρωπος προς τον πλησιον αυτου προσκοψει το παιδιον προς τον πρεσβυτην ο ατιμος προς τον εντιμον
|
|
Ἠσα 8:8
|
και αφελει απο της ιουδαιας ανθρωπον ος δυνησεται κεφαλην αραι η δυνατον συντελεσασθαι τι και εσται η παρεμβολη αυτου ωστε πληρωσαι το πλατος της χωρας σου μεθ' ημων ο θεος
|
|
Ἠσα 13:14
|
και εσονται οι καταλελειμμενοι ως δορκαδιον φευγον και ως προβατον πλανωμενον και ουκ εσται ο συναγων ωστε ανθρωπον εις τον λαον αυτου αποστραφηναι και ανθρωπον εις την χωραν αυτου διωξαι
|
|
Ἠσα 13:14
|
και εσονται οι καταλελειμμενοι ως δορκαδιον φευγον και ως προβατον πλανωμενον και ουκ εσται ο συναγων ωστε ανθρωπον εις τον λαον αυτου αποστραφηναι και ανθρωπον εις την χωραν αυτου διωξαι
|