|
Ἔξ 36:2
|
και εκαλεσεν μωυσης βεσελεηλ και ελιαβ και παντας τους εχοντας την σοφιαν ω εδωκεν ο θεος επιστημην εν τη καρδια και παντας τους εκουσιως βουλομενους προσπορευεσθαι προς τα εργα ωστε συντελειν αυτα
|
|
ΒασΓʹ 2:6
|
και ποιησεις κατα την σοφιαν σου και ου καταξεις την πολιαν αυτου εν ειρηνη εις αδου
|
|
ΒασΓʹ 2:35a
|
και εδωκεν κυριος φρονησιν τω σαλωμων και σοφιαν πολλην σφοδρα και πλατος καρδιας ως η αμμος η παρα την θαλασσαν
|
|
ΒασΓʹ 5:9
|
και εδωκεν κυριος φρονησιν τω σαλωμων και σοφιαν πολλην σφοδρα και χυμα καρδιας ως η αμμος η παρα την θαλασσαν
|
|
ΒασΓʹ 5:26
|
και κυριος εδωκεν σοφιαν τω σαλωμων καθως ελαλησεν αυτω και ην ειρηνη ανα μεσον χιραμ και ανα μεσον σαλωμων και διεθεντο διαθηκην ανα μεσον εαυτων
|
|
ΠαραΑʹ 22:12
|
αλλ' η δωη σοι σοφιαν και συνεσιν κυριος και κατισχυσαι σε επι ισραηλ και του φυλασσεσθαι και του ποιειν τον νομον κυριου του θεου σου
|
|
ΠαραΒʹ 1:10
|
νυν σοφιαν και συνεσιν δος μοι και εξελευσομαι ενωπιον του λαου τουτου και εισελευσομαι οτι τις κρινει τον λαον σου τον μεγαν τουτον
|
|
ΠαραΒʹ 1:11
|
και ειπεν ο θεος προς σαλωμων ανθ' ων εγενετο τουτο εν τη καρδια σου και ουκ ητησω πλουτον χρηματων ουδε δοξαν ουδε την ψυχην των υπεναντιων και ημερας πολλας ουκ ητησω και ητησας σεαυτω σοφιαν και συνεσιν οπως κρινης τον λαον μου εφ' ον εβασιλευσα σε επ' αυτον
|
|
ΠαραΒʹ 1:12
|
την σοφιαν και την συνεσιν διδωμι σοι και πλουτον και χρηματα και δοξαν δωσω σοι ως ουκ εγενηθη ομοιος σοι εν τοις βασιλευσι τοις εμπροσθε σου και μετα σε ουκ εσται ουτως
|
|
ΠαραΒʹ 9:3
|
και ειδεν βασιλισσα σαβα την σοφιαν σαλωμων και τον οικον ον ωκοδομησεν
|
|
ΠαραΒʹ 9:7
|
μακαριοι οι ανδρες μακαριοι οι παιδες σου ουτοι οι παρεστηκοτες σοι δια παντος και ακουουσιν σοφιαν σου
|
|
ἜσδΑʹ 3:7
|
και δευτερος καθιειται δαρειου δια την σοφιαν αυτου και συγγενης δαρειου κληθησεται
|
|
ἜσδΑʹ 4:60
|
ευλογητος ει ος εδωκας μοι σοφιαν και σοι ομολογω δεσποτα των πατερων
|
|
ἜσδΑʹ 8:23
|
και συ εσδρα κατα την σοφιαν του θεου αναδειξον κριτας και δικαστας οπως δικαζωσιν εν ολη συρια και φοινικη παντας τους επισταμενους τον νομον του θεου σου και τους μη επισταμενους δε διδαξεις
|
|
Ἰουδ 11:8
|
ηκουσαμεν γαρ την σοφιαν σου και τα πανουργευματα της ψυχης σου και ανηγγελη παση τη γη οτι συ μονος αγαθος εν παση βασιλεια και δυνατος εν επιστημη και θαυμαστος εν στρατευμασιν πολεμου
|
|
Ἰώβ 4:21
|
ενεφυσησεν γαρ αυτοις και εξηρανθησαν απωλοντο παρα το μη εχειν αυτους σοφιαν
|
|
Ἰώβ 13:5
|
ειη δε υμιν κωφευσαι και αποβησεται υμιν εις σοφιαν
|
|
Ἰώβ 28:18
|
μετεωρα και γαβις ου μνησθησεται και ελκυσον σοφιαν υπερ τα εσωτατα
|
|
Ἰώβ 32:7
|
ειπα δε οτι ο χρονος εστιν ο λαλων εν πολλοις δε ετεσιν οιδασιν σοφιαν
|
|
Ἰώβ 32:13
|
ινα μη ειπητε ευρομεν σοφιαν κυριω προσθεμενοι
|
|
Ἰώβ 33:33
|
ει μη συ ακουσον μου κωφευσον και διδαξω σε σοφιαν
|
|
Ἰώβ 38:36
|
τις δε εδωκεν γυναιξιν υφασματος σοφιαν η ποικιλτικην επιστημην
|
|
Ἰώβ 39:17
|
οτι κατεσιωπησεν αυτη ο θεος σοφιαν και ουκ εμερισεν αυτη εν τη συνεσει
|
|
Ψαλ 36:30
|
στομα δικαιου μελετησει σοφιαν και η γλωσσα αυτου λαλησει κρισιν
|
|
Ψαλ 48:4
|
το στομα μου λαλησει σοφιαν και η μελετη της καρδιας μου συνεσιν
|
|
Παρ 1:2
|
γνωναι σοφιαν και παιδειαν νοησαι τε λογους φρονησεως
|
|
Παρ 1:7
|
αρχη σοφιας φοβος θεου συνεσις δε αγαθη πασι τοις ποιουσιν αυτην ευσεβεια δε εις θεον αρχη αισθησεως σοφιαν δε και παιδειαν ασεβεις εξουθενησουσιν
|
|
Παρ 1:29
|
εμισησαν γαρ σοφιαν τον δε φοβον του κυριου ου προειλαντο
|
|
Παρ 2:3
|
εαν γαρ την σοφιαν επικαλεση και τη συνεσει δως φωνην σου την δε αισθησιν ζητησης μεγαλη τη φωνη
|
|
Παρ 2:6
|
οτι κυριος διδωσιν σοφιαν και απο προσωπου αυτου γνωσις και συνεσις
|
|
Παρ 3:13
|
μακαριος ανθρωπος ος ευρεν σοφιαν και θνητος ος ειδεν φρονησιν
|
|
Παρ 6:8c
|
καιπερ ουσα τη ρωμη ασθενης την σοφιαν τιμησασα προηχθη
|
|
Παρ 7:4
|
ειπον την σοφιαν σην αδελφην ειναι την δε φρονησιν γνωριμον περιποιησαι σεαυτω
|
|
Παρ 8:1
|
συ την σοφιαν κηρυξεις ινα φρονησις σοι υπακουση
|
|
Παρ 10:13
|
ος εκ χειλεων προφερει σοφιαν ραβδω τυπτει ανδρα ακαρδιον
|
|
Παρ 10:31
|
στομα δικαιου αποσταζει σοφιαν γλωσσα δε αδικου εξολειται
|
|
Παρ 11:2
|
ου εαν εισελθη υβρις εκει και ατιμια στομα δε ταπεινων μελετα σοφιαν
|
|
Παρ 14:6
|
ζητησεις σοφιαν παρα κακοις και ουχ ευρησεις αισθησις δε παρα φρονιμοις ευχερης
|
|
Παρ 17:16
|
ινα τι υπηρξεν χρηματα αφρονι κτησασθαι γαρ σοφιαν ακαρδιος ου δυνησεται
|
|
Παρ 17:28
|
ανοητω επερωτησαντι σοφιαν σοφια λογισθησεται ενεον δε τις εαυτον ποιησας δοξει φρονιμος ειναι
|
|
Παρ 24:14
|
ουτως αισθηση σοφιαν τη ση ψυχη εαν γαρ ευρης εσται καλη η τελευτη σου και ελπις σε ουκ εγκαταλειψει
|
|
Παρ 29:3
|
ανδρος φιλουντος σοφιαν ευφραινεται πατηρ αυτου ος δε ποιμαινει πορνας απολει πλουτον
|
|
Παρ 29:15
|
πληγαι και ελεγχοι διδοασιν σοφιαν παις δε πλανωμενος αισχυνει γονεις αυτου
|
|
Παρ 30:3
|
θεος δεδιδαχεν με σοφιαν και γνωσιν αγιων εγνωκα
|
|
Ἐκκλ 1:16
|
ελαλησα εγω εν καρδια μου τω λεγειν εγω ιδου εμεγαλυνθην και προσεθηκα σοφιαν επι πασιν οι εγενοντο εμπροσθεν μου εν ιερουσαλημ και καρδια μου ειδεν πολλα σοφιαν και γνωσιν
|
|
Ἐκκλ 1:16
|
ελαλησα εγω εν καρδια μου τω λεγειν εγω ιδου εμεγαλυνθην και προσεθηκα σοφιαν επι πασιν οι εγενοντο εμπροσθεν μου εν ιερουσαλημ και καρδια μου ειδεν πολλα σοφιαν και γνωσιν
|
|
Ἐκκλ 1:17
|
και εδωκα καρδιαν μου του γνωναι σοφιαν και γνωσιν παραβολας και επιστημην εγνων οτι και γε τουτ' εστιν προαιρεσις πνευματος
|
|
Ἐκκλ 2:12
|
και επεβλεψα εγω του ιδειν σοφιαν και περιφοραν και αφροσυνην οτι τις ο ανθρωπος ος επελευσεται οπισω της βουλης τα οσα εποιησεν αυτην
|
|
Ἐκκλ 2:26
|
οτι τω ανθρωπω τω αγαθω προ προσωπου αυτου εδωκεν σοφιαν και γνωσιν και ευφροσυνην και τω αμαρτανοντι εδωκεν περισπασμον του προσθειναι και του συναγαγειν του δουναι τω αγαθω προ προσωπου του θεου οτι και γε τουτο ματαιοτης και προαιρεσις πνευματος
|
|
Ἐκκλ 7:25
|
εκυκλωσα εγω και η καρδια μου του γνωναι και του κατασκεψασθαι και ζητησαι σοφιαν και ψηφον και του γνωναι ασεβους αφροσυνην και σκληριαν και περιφοραν
|