|
Ἆσμα 4:3
|
ως σπαρτιον το κοκκινον χειλη σου και η λαλια σου ωραια ως λεπυρον της ροας μηλον σου εκτος της σιωπησεως σου
|
|
Ἆσμα 6:7
|
ως σπαρτιον το κοκκινον χειλη σου και η λαλια σου ωραια ως λεπυρον της ροας μηλον σου εκτος της σιωπησεως σου
|
|
Σει 5:13
|
δοξα και ατιμια εν λαλια και γλωσσα ανθρωπου πτωσις αυτω
|
|
Σει 27:14
|
λαλια πολυορκου ανορθωσει τριχας και η μαχη αυτων εμφραγμος ωτιων
|
|
ΜακΒʹ 8:7
|
μαλιστα τας νυκτας προς τας τοιαυτας επιβολας συνεργους ελαμβανεν και λαλια της ευανδριας αυτου διηχειτο πανταχη
|
|
Ματ 26:73
|
μετα μικρον δε προσελθοντες οι εστωτες ειπον τω πετρω αληθως και συ εξ αυτων ει και γαρ η λαλια σου δηλον σε ποιει
|
|
Μάρ 14:70
|
ο δε παλιν ηρνειτο και μετα μικρον παλιν οι παρεστωτες ελεγον τω πετρω αληθως εξ αυτων ει και γαρ γαλιλαιος ει και η λαλια σου ομοιαζει
|