|
Ἔξ 4:14
|
και θυμωθεις οργη κυριος επι μωυσην ειπεν ουκ ιδου ααρων ο αδελφος σου ο λευιτης επισταμαι οτι λαλων λαλησει αυτος σοι και ιδου αυτος εξελευσεται εις συναντησιν σοι και ιδων σε χαρησεται εν εαυτω
|
|
Ἔξ 9:30
|
και συ και οι θεραποντες σου επισταμαι οτι ουδεπω πεφοβησθε τον κυριον
|
|
Δευτ 31:27
|
οτι εγω επισταμαι τον ερεθισμον σου και τον τραχηλον σου τον σκληρον ετι γαρ εμου ζωντος μεθ' υμων σημερον παραπικραινοντες ητε τα προς τον θεον πως ουχι και εσχατον του θανατου μου
|
|
Ἰησ 2:5
|
ως δε η πυλη εκλειετο εν τω σκοτει και οι ανδρες εξηλθον ουκ επισταμαι που πεπορευνται καταδιωξατε οπισω αυτων ει καταλημψεσθε αυτους
|
|
Ἰησ 2:9
|
και ειπεν προς αυτους επισταμαι οτι δεδωκεν υμιν κυριος την γην επιπεπτωκεν γαρ ο φοβος υμων εφ' ημας
|
|
Τωβ 6:13
|
και νυν ακουσον μου και λαλησω τω πατρι αυτης και οταν υποστρεψωμεν εκ ραγων ποιησομεν τον γαμον διοτι επισταμαι ραγουηλ οτι ου μη δω αυτην ανδρι ετερω κατα τον νομον μωυση η οφειλεσει θανατον οτι την κληρονομιαν σοι καθηκει λαβειν η παντα ανθρωπον
|
|
Τωβ 11:7
|
και ραφαηλ ειπεν επισταμαι εγω οτι ανοιξει τους οφθαλμους ο πατηρ σου
|
|
Ἰώβ 32:22
|
ου γαρ επισταμαι θαυμασαι προσωπον ει δε μη και εμε σητες εδονται
|
|
Ἠσα 29:12
|
και δοθησεται το βιβλιον τουτο εις χειρας ανθρωπου μη επισταμενου γραμματα και ερει αυτω αναγνωθι τουτο και ερει ουκ επισταμαι γραμματα
|
|
Ἠσα 37:28
|
νυν δε την αναπαυσιν σου και την εξοδον σου και την εισοδον σου εγω επισταμαι
|
|
Ἠσα 66:18
|
καγω τα εργα αυτων και τον λογισμον αυτων επισταμαι ερχομαι συναγαγειν παντα τα εθνη και τας γλωσσας και ηξουσιν και οψονται την δοξαν μου
|
|
Ἱερ 1:5
|
προ του με πλασαι σε εν κοιλια επισταμαι σε και προ του σε εξελθειν εκ μητρας ηγιακα σε προφητην εις εθνη τεθεικα σε
|
|
Ἱερ 1:6
|
και ειπα ω δεσποτα κυριε ιδου ουκ επισταμαι λαλειν οτι νεωτερος εγω ειμι
|
|
Ἰεζ 11:5
|
και επεσεν επ' εμε πνευμα κυριου και ειπεν προς με λεγε ταδε λεγει κυριος ουτως ειπατε οικος ισραηλ και τα διαβουλια του πνευματος υμων εγω επισταμαι
|
|
Μάρ 14:68
|
ο δε ηρνησατο λεγων ουκ οιδα ουδε επισταμαι τι συ λεγεις και εξηλθεν εξω εις το προαυλιον και αλεκτωρ εφωνησεν
|
|
Άποσ 19:15
|
αποκριθεν δε το πνευμα το πονηρον ειπεν τον ιησουν γινωσκω και τον παυλον επισταμαι υμεις δε τινες εστε
|