Concordantiae

Biblia Sacra (Vulgatam Clementinam)

sermones

Gen 24:33 Et appositus est in conspectu ejus panis. Qui ait: Non comedam, donec loquar sermones meos. Respondit ei: Loquere.
Gen 42:20 et fratrem vestrum minimum ad me adducite, ut possim vestros probare sermones, et non moriamini. Fecerunt ut dixerat,
Ex 19:7 Venit Moyses: et convocatis majoribus natu populi, exposuit omnes sermones quos mandaverat Dominus.
Ex 20:1 Locutusque est Dominus cunctos sermones hos:
Ex 24:4 Scripsit autem Moyses universos sermones Domini: et mane consurgens, ædificavit altare ad radices montis, et duodecim titulos per duodecim tribus Israël.
Num 12:6 dixit ad eos: Audite sermones meos: si quis fuerit inter vos propheta Domini, in visione apparebo ei, vel per somnium loquar ad illum.
Deut 4:10 a die in quo stetisti coram Domino Deo tuo in Horeb, quando Dominus locutus est mihi, dicens: Congrega ad me populum, ut audiant sermones meos, et discant timere me omni tempore quo vivunt in terra, doceantque filios suos.
Deut 4:21 Iratusque est Dominus contra me propter sermones vestros, et juravit ut non transirem Jordanem, nec ingrederer terram optimam, quam daturus est vobis.
Deut 30:1 Cum ergo venerint super te omnes sermones isti, benedictio sive maledictio, quam proposui in conspectu tuo: et ductus pœnitudine cordis tui in universis gentibus, in quas disperserit te Dominus Deus tuus,
Deut 31:12 et in unum omni populo congregato, tam viris quam mulieribus, parvulis, et advenis, qui sunt intra portas tuas: ut audientes discant, et timeant Dominum Deum vestrum, et custodiant, impleantque omnes sermones legis hujus.
Deut 31:28 Congregate ad me omnes majores natu per tribus vestras, atque doctores, et loquar audientibus eis sermones istos, et invocabo contra eos cælum et terram.
Deut 32:45 Complevitque omnes sermones istos, loquens ad universum Israël,
Idc 9:3 Locutique sunt fratres matris ejus de eo ad omnes viros Sichem universos sermones istos, et inclinaverunt cor eorum post Abimelech, dicentes: Frater noster est.
Idc 11:11 Abiit itaque Jephte cum principibus Galaad, fecitque eum omnis populus principem sui. Locutusque est Jephte omnes sermones suos coram Domino in Maspha.
I Reg 3:18 Indicavit itaque ei Samuel universos sermones, et non abscondit ab eo. Et ille respondit: Dominus est: quod bonum est in oculis suis faciat.
I Reg 12:15 si autem non audieritis vocem Domini, sed exasperaveritis sermones ejus, erit manus Domini super vos, et super patres vestros.
I Reg 17:11 Audiens autem Saul, et omnes Israëlitæ, sermones Philisthæi hujuscemodi, stupebant, et metuebant nimis.
I Reg 21:12 Posuit autem David sermones istos in corde suo, et extimuit valde a facie Achis regis Geth.
I Reg 24:17 Cum autem complesset David loquens sermones hujuscemodi ad Saul, dixit Saul: Numquid vox hæc tua est fili mi David? Et levavit Saul vocem suam, et flevit:
I Reg 28:21 Ingressa est itaque mulier illa ad Saul (conturbatus enim erat valde), dixitque ad eum: Ecce obedivit ancilla tua voci tuæ, et posui animam meam in manu mea: et audivi sermones tuos, quos locutus es ad me.
II Reg 11:19 præcepitque nuntio, dicens: Cum compleveris universos sermones belli ad regem,
II Reg 14:3 et ingredieris ad regem, et loqueris ad eum sermones hujuscemodi. Posuit autem Joab verba in ore ejus.
II Reg 15:3 Respondebatque ei Absalom: Videntur mihi sermones tui boni et justi. Sed non est qui te audiat constitutus a rege. Dicebatque Absalom:
II Reg 20:17 Qui cum accessisset ad eam, ait illi: Tu es Joab? Et ille respondit: Ego. Ad quem sic locuta est: Audi sermones ancillæ tuæ. Qui respondit: Audio.
III Reg 1:14 Et adhuc ibi te loquente cum rege, ego veniam post te, et complebo sermones tuos.
III Reg 2:4 ut confirmet Dominus sermones suos, quos locutus est de me, dicens: Si custodierint filii tui vias suas, et ambulaverint coram me in veritate, in omni corde suo, et in omni anima sua, non auferetur tibi vir de solio Israël.
III Reg 3:12 ecce feci tibi secundum sermones tuos, et dedi tibi cor sapiens et intelligens, in tantum ut nullus ante te similis fuerit, nec post te surrecturus sit.
III Reg 8:59 Et sint sermones mei isti, quibus deprecatus sum coram Domino, appropinquantes Domino Deo nostro die ac nocte, ut faciat judicium servo suo, et populo suo Israël per singulos dies:
III Reg 21:27 Itaque cum audisset Achab sermones istos, scidit vestimenta sua, et operuit cilicio carnem suam, jejunavitque et dormivit in sacco, et ambulavit demisso capite.
III Reg 22:13 Nuntius vero, qui ierat ut vocaret Michæam, locutus est ad eum, dicens: Ecce sermones prophetarum ore uno regi bona prædicant: sit ergo sermo tuus similis eorum, et loquere bona.
IV Reg 18:27 Responditque eis Rabsaces, dicens: Numquid ad dominum tuum, et ad te misit me dominus meus, ut loquerer sermones hos, et non potius ad viros, qui sedent super murum, ut comedant stercora sua, et bibant urinam suam vobiscum?
II Par 36:16 At illi subsannabant nuntios Dei, et parvipendebant sermones ejus, illudebantque prophetis, donec ascenderet furor Domini in populum ejus, et esset nulla curatio.
Tob 14:1 Et consummati sunt sermones Tobiæ. Et postquam illuminatus est Tobias, vixit annis quadraginta duobus, et vidit filios nepotum suorum.
Iob 4:4 vacilantes confirmaverunt sermones tui, et genua trementia confortasti.
Iob 8:2 Usquequo loqueris talia, et spiritus multiplex sermones oris tui?
Iob 15:13 Quid tumet contra Deum spiritus tuus, ut proferas de ore tuo hujuscemodi sermones?
Iob 19:23 Quis mihi tribuat ut scribantur sermones mei? quis mihi det ut exarentur in libro,
Iob 21:2 Audite, quæso, sermones meos, et agite pœnitentiam.
Iob 22:22 Suscipe ex ore illius legem, et pone sermones ejus in corde tuo.
Iob 32:11 Expectavi enim sermones vestros, audivi prudentiam vestram, donec disceptaremini sermonibus:
Iob 32:14 Nihil locutus est mihi: et ego non secundum sermones vestros respondebo illi.
Iob 33:1 Audi igitur, Job, eloquia mea, et omnes sermones meos ausculta.
Iob 33:3 Simplici corde meo sermones mei, et sententiam puram labia mea loquentur.
Iob 36:4 Vere enim absque mendacio sermones mei, et perfecta scientia probabitur tibi.
Ps 18:4 Non sunt loquelæ, neque sermones, quorum non audiantur voces eorum.
Ps 49:17 Tu vero odisti disciplinam, et projecisti sermones meos retrorsum.
Ps 54:22 divisi sunt ab ira vultus ejus; et appropinquavit cor illius. Molliti sunt sermones ejus super oleum; et ipsi sunt jacula.
Ps 55:5 In Deo laudabo sermones meos; in Deo speravi; non timebo quid faciat mihi caro.
Ps 104:28 Misit tenebras, et obscuravit; et non exacerbavit sermones suos.
Ps 111:5 Jucundus homo qui miseretur et commodat, disponet sermones suos in judicio;