Concordantiae

Biblia Sacra (Vulgatam Clementinam)

restitit

I Reg 15:2 Hæc dicit Dominus exercituum: Recensui quæcumque fecit Amalec Israëli: quomodo restitit ei in via cum ascenderet de Ægypto.
Iob 9:4 Sapiens corde est, et fortis robore: quis restitit ei, et pacem habuit?
Sap 18:21 Prosperans enim homo sine querela deprecari pro populis, proferens servitutis suæ scutum, orationem et per incensum deprecationem allegans, restitit iræ, et finem imposuit necessitati, ostendens quoniam tuus est famulus.
Eccli 46:4 Quis ante illum sic restitit? nam hostes ipse Dominus perduxit.
Dan 10:13 Princeps autem regni Persarum restitit mihi viginti et uno diebus: et ecce Michaël, unus de principibus primis, venit in adjutorium meum, et ego remansi ibi juxta regem Persarum.
I Mach 14:32 Tunc restitit Simon, et pugnavit pro gente sua, et erogavit pecunias multas, et armavit viros virtutis gentis suæ, et dedit illis stipendia:
II Tim 4:15 quem et tu devita: valde enim restitit verbis nostris.