Concordantiae

Biblia Sacra (Vulgatam Clementinam)

luna

Ios 10:12 Tunc locutus est Josue Domino, in die qua tradidit Amorrhæum in conspectu filiorum Israël, dixitque coram eis: Sol, contra Gabaon ne movearis, et luna contra vallem Ajalon.
Ios 10:13 Steteruntque sol et luna, donec ulcisceretur se gens de inimicis suis. Nonne scriptum est hoc in libro justorum? Stetit itaque sol in medio cæli, et non festinavit occumbere spatio unius diei.
Iob 25:5 Ecce luna etiam non splendet, et stellæ non sunt mundæ in conspectu ejus:
Ps 71:7 Orietur in diebus ejus justitia, et abundantia pacis, donec auferatur luna.
Ps 88:38 et sicut luna perfecta in æternum, et testis in cælo fidelis.
Ps 120:6 Per diem sol non uret te, neque luna per noctem.
Ps 148:3 Laudate eum, sol et luna; laudate eum, omnes stellæ et lumen.
Eccles 12:2 antequam tenebrescat sol, et lumen, et luna, et stellæ, et revertantur nubes post pluviam;
Cant 6:9 Quæ est ista quæ progreditur quasi aurora consurgens, pulchra ut luna, electa ut sol, terribilis ut castrorum acies ordinata?
Eccli 27:12 Homo sanctus in sapientia manet sicut sol: nam stultus sicut luna mutatur.
Eccli 43:6 Et luna in omnibus in tempore suo, ostensio temporis, et signum ævi.
Eccli 43:7 A luna signum diei festi: luminare quod minuitur in consummatione.
Eccli 50:6 Quasi stella matutina in medio nebulæ, et quasi luna plena, in diebus suis lucet:
Isa 13:10 Quoniam stellæ cæli, et splendor earum, non expandent lumen suum; obtenebratus est sol in ortu suo, et luna non splendebit in lumine suo.
Isa 24:23 Et erubescet luna, et confundetur sol, cum regnaverit Dominus exercituum in monte Sion et in Jerusalem et in conspectu senum suorum fuerit glorificatus.
Isa 60:20 Non occidet ultra sol tuus, et luna tua non minuetur, quia erit tibi Dominus in lucem sempiternam, et complebuntur dies luctus tui.
Bar 6:59 Sol quidem et luna ac sidera, cum sint splendida et emissa ad utilitates, obaudiunt:
Bar 6:66 Signa etiam in cælo gentibus non ostendunt: neque ut sol lucebunt, neque illuminabunt ut luna.
Ezech 32:7 Et operiam, cum extinctus fueris, cælum, et nigrescere faciam stellas ejus: solem nube tegam, et luna non dabit lumen suum.
Dan 3:62 Benedicite, sol et luna, Domino: laudate et superexaltate eum in sæcula.
Ioël 2:10 A facie ejus contremuit terra, moti sunt cæli, sol et luna obtenebrati sunt, et stellæ retraxerunt splendorem suum.
Ioël 2:31 Sol convertetur in tenebras, et luna in sanguinem, antequam veniat dies Domini magnus et horribilis.
Ioël 3:15 Sol et luna obtenebrati sunt, et stellæ retraxerunt splendorem suum.
Hab 3:11 Sol et luna steterunt in habitaculo suo: in luce sagittarum tuarum ibunt, in splendore fulgurantis hastæ tuæ.
Mt 24:29 Statim autem post tribulationem dierum illorum sol obscurabitur, et luna non dabit lumen suum, et stellæ cadent de cælo, et virtutes cælorum commovebuntur:
Mc 13:24 Sed in illis diebus, post tribulationem illam, sol contenebrabitur, et luna non dabit splendorem suum:
Lc 21:25 Et erunt signa in sole, et luna, et stellis, et in terris pressura gentium præ confusione sonitus maris, et fluctuum:
Act 2:20 sol convertetur in tenebras, et luna in sanguinem, antequam veniat dies Domini magnus et manifestus.
Apoc 6:12 Et vidi cum aperuisset sigillum sextum: et ecce terræmotus magnus factus est, et sol factus est niger tamquam saccus cilicinus: et luna tota facta est sicut sanguis:
Apoc 12:1 Et signum magnum apparuit in cælo: mulier amicta sole, et luna sub pedibus ejus, et in capite ejus corona stellarum duodecim:
Apoc 21:23 Et civitas non eget sole neque luna ut luceant in ea, nam claritas Dei illuminavit eam, et lucerna ejus est Agnus.