|
Gen 13:8
|
Dixit ergo Abram ad Lot: Ne quæso sit jurgium inter me et te, et inter pastores meos et pastores tuos: fratres enim sumus.
|
|
Gen 19:7
|
Nolite, quæso, fratres mei, nolite malum hoc facere.
|
|
Gen 24:55
|
Responderuntque fratres ejus et mater: Maneat puella saltem decem dies apud nos, et postea proficiscetur.
|
|
Gen 27:37
|
Respondit Isaac: Dominum tuum illum constitui, et omnes fratres ejus servituti illius subjugavi; frumento et vino stabilivi eum: et tibi post hæc, fili mi, ultra quid faciam?
|
|
Gen 31:54
|
immolatisque victimis in monte, vocavit fratres suos ut ederent panem. Qui cum comedissent, manserunt ibi:
|
|
Gen 34:11
|
Sed et Sichem ad patrem et ad fratres ejus ait: Inveniam gratiam coram vobis: et quæcumque statueritis, dabo:
|
|
Gen 34:25
|
Et ecce, die tertio, quando gravissimus vulnerum dolor est: arreptis duo filii Jacob, Simeon et Levi fratres Dinæ, gladiis, ingressi sunt urbem confidenter: interfectisque omnibus masculis,
|
|
Gen 37:2
|
Et hæ sunt generationes ejus: Joseph cum sedecim esset annorum, pascebat gregem cum fratribus suis adhuc puer: et erat cum filiis Balæ et Zelphæ uxorum patris sui: accusavitque fratres suos apud patrem crimine pessimo.
|
|
Gen 37:4
|
Videntes autem fratres ejus quod a patre plus cunctis filiis amaretur, oderant eum, nec poterant ei quidquam pacifice loqui.
|
|
Gen 37:8
|
Responderunt fratres ejus: Numquid rex noster eris? aut subjiciemur ditioni tuæ? Hæc ergo causa somniorum atque sermonum, invidiæ et odii fomitem ministravit.
|
|
Gen 37:10
|
Quod cum patri suo, et fratribus retulisset, increpavit eum pater suus, et dixit: Quid sibi vult hoc somnium quod vidisti? num ego et mater tua, et fratres tui adorabimus te super terram?
|
|
Gen 37:11
|
Invidebant ei igitur fratres sui: pater vero rem tacitus considerabat.
|
|
Gen 37:12
|
Cumque fratres illius in pascendis gregibus patris morarentur in Sichem,
|
|
Gen 37:14
|
Præsto sum, ait ei: Vade, et vide si cuncta prospera sint erga fratres tuos, et pecora: et renuntia mihi quid agatur. Missus de valle Hebron, venit in Sichem:
|
|
Gen 37:17
|
Dixitque ei vir: Recesserunt de loco isto: audivi autem eos dicentes: Eamus in Dothain. Perrexit ergo Joseph post fratres suos, et invenit eos in Dothain.
|
|
Gen 37:23
|
Confestim igitur ut pervenit ad fratres suos, nudaverunt eum tunica talari et polymita:
|
|
Gen 37:27
|
melius est ut venundetur Ismaëlitis, et manus nostræ non polluantur: frater enim et caro nostra est. Acquieverunt fratres sermonibus illius.
|
|
Gen 37:30
|
et scissis vestibus pergens ad fratres suos, ait: Puer non comparet, et ego quo ibo?
|
|
Gen 38:11
|
Quam ob rem dixit Judas Thamar nurui suæ: Esto vidua in domo patris tui, donec crescat Sela filius meus: timebat enim ne et ipse moreretur, sicut fratres ejus. Quæ abiit, et habitavit in domo patris sui.
|
|
Gen 42:3
|
Descendentes igitur fratres Joseph decem, ut emerent frumenta in Ægypto,
|
|
Gen 42:6
|
Et Joseph erat princeps in terra Ægypti, atque ad ejus nutum frumenta populis vendebantur. Cumque adorassent eum fratres sui,
|
|
Gen 42:8
|
Et tamen fratres ipse cognoscens, non est cognitus ab eis.
|
|
Gen 42:13
|
At illi: Duodecim, inquiunt, servi tui, fratres sumus, filii viri unius in terra Chanaan: minimus cum patre nostro est, alius non est super.
|
|
Gen 42:32
|
Duodecim fratres uno patre geniti sumus: unus non est super, minimus cum patre nostro est in terra Chanaan.
|
|
Gen 45:3
|
Et dixit fratribus suis: Ego sum Joseph: adhuc pater meus vivit? Non poterant respondere fratres nimio terrore perterriti.
|
|
Gen 45:15
|
Osculatusque est Joseph omnes fratres suos, et ploravit super singulos: post quæ ausi sunt loqui ad eum.
|
|
Gen 45:16
|
Auditumque est, et celebri sermone vulgatum in aula regis: Venerunt fratres Joseph: et gavisus est Pharao, atque omnis familia ejus.
|
|
Gen 45:24
|
Dimisit ergo fratres suos, et proficiscentibus ait: Ne irascamini in via.
|
|
Gen 46:31
|
At ille locutus est ad fratres suos, et ad omnem domum patris sui: Ascendam, et nuntiabo Pharaoni, dicamque ei: Fratres mei, et domus patris mei, qui erant in terra Chanaan, venerunt ad me:
|
|
Gen 47:1
|
Ingressus ergo Joseph nuntiavit Pharaoni, dicens: Pater meus et fratres, oves eorum et armenta, et cuncta quæ possident, venerunt de terra Chanaan: et ecce consistunt in terra Gessen.
|
|
Gen 47:5
|
Dixit itaque rex ad Joseph: Pater tuus et fratres tui venerunt ad te.
|
|
Gen 48:22
|
Do tibi partem unam extra fratres tuos, quam tuli de manu Amorrhæi in gladio et arcu meo.
|
|
Gen 49:5
|
Simeon et Levi fratres vasa iniquitatis bellantia.
|
|
Gen 49:8
|
Juda, te laudabunt fratres tui: manus tua in cervicibus inimicorum tuorum, adorabunt te filii patris tui.
|
|
Gen 49:26
|
Benedictiones patris tui confortatæ sunt benedictionibus patrum ejus, donec veniret desiderium collium æternorum: fiant in capite Joseph, et in vertice Nazaræi inter fratres suos.
|
|
Gen 50:15
|
Quo mortuo, timentes fratres ejus, et mutuo colloquentes: Ne forte memor sit injuriæ quam passus est, et reddat nobis omne malum quod fecimus,
|
|
Gen 50:18
|
Veneruntque ad eum fratres sui: et proni adorantes in terram, dixerunt: Servi tui sumus.
|
|
Ex 2:11
|
In diebus illis postquam creverat Moyses, egressus est ad fratres suos: viditque afflictionem eorum, et virum ægyptium percutientem quemdam de Hebræis fratribus suis.
|
|
Ex 4:18
|
Abiit Moyses, et reversus est ad Jethro socerum suum, dixitque ei: Vadam et revertar ad fratres meos in Ægyptum, ut videam si adhuc vivant. Cui ait Jethro: Vade in pace.
|
|
Lev 10:4
|
Vocatis autem Moyses Misaële et Elisaphan filiis Oziel, patrui Aaron, ait ad eos: Ite, et tollite fratres vestros de conspectu sanctuarii, et asportate extra castra.
|
|
Lev 21:10
|
Pontifex, id est, sacerdos maximus inter fratres suos, super cujus caput fusum est unctionis oleum, et cujus manus in sacerdotio consecratæ sunt, vestitusque est sanctis vestibus, caput suum non discooperiet, vestimenta non scindet:
|
|
Lev 25:46
|
et hæreditario jure transmittetis ad posteros, ac possidebitis in æternum: fratres autem vestros filios Israël ne opprimatis per potentiam.
|
|
Lev 26:37
|
et corruent singuli super fratres suos, quasi bella fugientes, nemo vestrum inimicis audebit resistere.
|
|
Num 16:10
|
idcirco ad se fecit accedere te et omnes fratres tuos filios Levi, ut vobis etiam sacerdotium vindicetis,
|
|
Num 18:2
|
Sed et fratres tuos de tribu Levi, et sceptrum patris tui sume tecum, præstoque sint, et ministrent tibi: tu autem et filii tui ministrabitis in tabernaculo testimonii.
|
|
Num 18:6
|
Ego dedi vobis fratres vestros Levitas de medio filiorum Israël, et tradidi donum Domino, ut serviant in ministeriis tabernaculi ejus.
|
|
Num 20:3
|
et versi in seditionem, dixerunt: Utinam periissemus inter fratres nostros coram Domino.
|
|
Num 27:9
|
Si filiam non habuerit, habebit successores fratres suos.
|
|
Num 27:10
|
Quod si et fratres non fuerint, dabitis hæreditatem fratribus patris ejus.
|
|
Num 32:6
|
Quibus respondit Moyses: Numquid fratres vestri ibunt ad pugnam, et vos hic sedebitis?
|