|
Gen 50:1
|
Quod cernens Joseph, ruit super faciem patris, flens et deosculans eum.
|
|
Num 11:4
|
Vulgus quippe promiscuum, quod ascenderat cum eis, flagravit desiderio, sedens et flens, junctis sibi pariter filiis Israël, et ait: Quis dabit nobis ad vescendum carnes?
|
|
I Reg 1:10
|
cum esset Anna amaro animo, oravit ad Dominum, flens largiter,
|
|
II Reg 15:30
|
Porro David ascendebat clivum Olivarum, scandens et flens, nudis pedibus incedens, et operto capite, sed et omnis populus, qui erat cum eo, operto capite, ascendebat plorans.
|
|
Isa 15:5
|
Cor meum ad Moab clamabit; vectes ejus usque ad Segor, vitulam conternantem; per ascensum enim Luith flens ascendet, et in via Oronaim clamorem contritionis levabunt.
|
|
Lam 1:1
|
PROLOGUS. Et factum est, postquam in captivitatem redactus est Israël, et Jerusalem deserta est, sedit Jeremias propheta flens, et planxit lamentatione hac in Jerusalem: et amaro animo suspirans et ejulans, dixit: ALEPH. Quomodo sedet sola civitas plena populo! Facta est quasi vidua domina gentium; princeps provinciarum facta est sub tributo.
|
|
Dan 13:35
|
Quæ flens suspexit ad cælum: erat enim cor ejus fiduciam habens in Domino.
|
|
Phil 3:18
|
Multi enim ambulant, quos sæpe dicebam vobis (nunc autem et flens dico) inimicos crucis Christi:
|