Concordantiae

Biblia Sacra (Vulgatam Clementinam)

benedicens

Gen 24:48 Pronusque adoravi Dominum, benedicens Domino Deo domini mei Abraham, qui perduxit me recto itinere, ut sumerem filiam fratris domini mei filio ejus.
Gen 27:27 Accessit, et osculatus est eum. Statimque ut sensit vestimentorum illius fragrantiam, benedicens illi, ait: Ecce odor filii mei sicut odor agri pleni, cui benedixit Dominus.
Gen 47:7 Post hæc introduxit Joseph patrem suum ad regem, et statuit eum coram eo: qui benedicens illi,
Deut 30:5 et assumet, atque introducet in terram, quam possederunt patres tui, et obtinebis eam: et benedicens tibi, majoris numeri te esse faciat quam fuerunt patres tui.
I Par 4:10 Invocavit vero Jabes Deum Israël, dicens: Si benedicens benedixeris mihi, et dilataveris terminos meos, et fuerit manus tua mecum, et feceris me a malitia non opprimi. Et præstitit Deus quæ precatus est.
Tob 3:12 Factum est autem die tertia, dum compleret orationem, benedicens Dominum,
Ps 131:15 Viduam ejus benedicens benedicam; pauperes ejus saturabo panibus.
I Mach 13:47 Et flexus Simon, non debellavit eos: ejecit tamen eos de civitate, et mundavit ædes in quibus fuerant simulacra, et tunc intravit in eam cum hymnis benedicens Dominum:
Mc 14:22 Et manducantibus illis, accepit Jesus panem: et benedicens fregit, et dedit eis, et ait: Sumite, hoc est corpus meum.
Lc 1:64 Apertum est autem illico os ejus, et lingua ejus, et loquebatur benedicens Deum.
Heb 6:14 dicens: Nisi benedicens benedicam te, et multiplicans multiplicabo te.