|
Tob 4:7
|
Ex substantia tua fac eleemosynam, et noli avertere faciem tuam ab ullo paupere: ita enim fiet ut nec a te avertatur facies Domini.
|
|
Iob 23:13
|
Ipse enim solus est, et nemo avertere potest cogitationem ejus, et anima ejus quodcumque voluit, hoc fecit.
|
|
Eccli 17:23
|
Revertere ad Dominum, et avertere ab injustitia tua, et nimis odito execrationem:
|
|
Eccli 18:30
|
Post concupiscentias tuas non eas, et a voluntate tua avertere.
|
|
Act 13:8
|
Resistebat autem illis Elymas magus (si enim interpretatur nomen ejus), quærens avertere proconsulem a fide.
|