|
Deut 22:27
|
Sola erat in agro: clamavit, et nullus affuit qui liberaret eam.
|
|
Iob 1:6
|
Quadam autem die, cum venissent filii Dei ut assisterent coram Domino, affuit inter eos etiam Satan.
|
|
Sap 9:9
|
et tecum sapientia tua, quæ novit opera tua, quæ et affuit tunc cum orbem terrarum faceres, et sciebat quid esset placitum oculis tuis, et quid directum in præceptis tuis.
|
|
Sap 10:11
|
In fraude circumvenientium illum affuit illi, et honestum fecit illum.
|
|
Ier 23:18
|
Quis enim affuit in consilio Domini, et vidit, et audivit sermonem ejus? Quis consideravit verbum illius, et audivit?
|
|
II Mach 1:22
|
Utque hoc factum est, et tempus affuit quo sol refulsit, qui prius erat in nubilo, accensus est ignis magnus, ita ut omnes mirarentur.
|
|
II Tim 4:16
|
In prima mea defensione nemo mihi affuit, sed omnes me dereliquerunt: non illis imputetur.
|