|
Gen 1:29
|
Dixitque Deus: Ecce dedi vobis omnem herbam afferentem semen super terram, et universa ligna quæ habent in semetipsis sementem generis sui, ut sint vobis in escam:
|
|
Gen 2:14
|
Nomen vero fluminis tertii, Tigris: ipse vadit contra Assyrios. Fluvius autem quartus, ipse est Euphrates.
|
|
Gen 2:25
|
Erat autem uterque nudus, Adam scilicet et uxor ejus: et non erubescebant.
|
|
Gen 3:22
|
et ait: Ecce Adam quasi unus ex nobis factus est, sciens bonum et malum: nunc ergo ne forte mittat manum suam, et sumat etiam de ligno vitæ, et comedat, et vivat in æternum.
|
|
Gen 3:24
|
Ejecitque Adam: et collocavit ante paradisum voluptatis cherubim, et flammeum gladium, atque versatilem, ad custodiendam viam ligni vitæ.
|
|
Gen 4:8
|
Dixitque Cain ad Abel fratrem suum: Egrediamur foras. Cumque essent in agro, consurrexit Cain adversus fratrem suum Abel, et interfecit eum.
|
|
Gen 4:14
|
Ecce ejicis me hodie a facie terræ, et a facie tua abscondar, et ero vagus et profugus in terra: omnis igitur qui invenerit me, occidet me.
|
|
Gen 4:16
|
Egressusque Cain a facie Domini, habitavit profugus in terra ad orientalem plagam Eden.
|
|
Gen 4:16
|
Egressusque Cain a facie Domini, habitavit profugus in terra ad orientalem plagam Eden.
|
|
Gen 4:26
|
Sed et Seth natus est filius, quem vocavit Enos: iste cœpit invocare nomen Domini.
|
|
Gen 5:6
|
Vixit quoque Seth centum quinque annis, et genuit Enos.
|
|
Gen 5:7
|
Vixitque Seth, postquam genuit Enos, octingentis septem annis, genuitque filios et filias.
|
|
Gen 5:9
|
Vixit vero Enos nonaginta annis, et genuit Cainan.
|
|
Gen 5:11
|
Factique sunt omnes dies Enos nongenti quinque anni, et mortuus est.
|
|
Gen 6:17
|
Ecce ego adducam aquas diluvii super terram, ut interficiam omnem carnem, in qua spiritus vitæ est subter cælum: universa quæ in terra sunt, consumentur.
|
|
Gen 7:6
|
Eratque sexcentorum annorum quando diluvii aquæ inundaverunt super terram.
|
|
Gen 8:8
|
Emisit quoque columbam post eum, ut videret si jam cessassent aquæ super faciem terræ.
|
|
Gen 8:10
|
Expectatis autem ultra septem diebus aliis, rursum dimisit columbam ex arca.
|
|
Gen 8:12
|
Expectavitque nihilominus septem alios dies: et emisit columbam, quæ non est reversa ultra ad eum.
|
|
Gen 8:16
|
Egredere de arca, tu et uxor tua, filii tui et uxores filiorum tuorum tecum.
|
|
Gen 8:18
|
Egressus est ergo Noë, et filii ejus: uxor illius, et uxores filiorum ejus cum eo.
|
|
Gen 9:4
|
Excepto, quod carnem cum sanguine non comedetis.
|
|
Gen 9:9
|
Ecce ego statuam pactum meum vobiscum, et cum semine vestro post vos:
|
|
Gen 9:16
|
Eritque arcus in nubibus, et videbo illum, et recordabor fœderis sempiterni quod pactum est inter Deum et omnem animam viventem universæ carnis quæ est super terram.
|
|
Gen 9:18
|
Erant ergo filii Noë, qui egressi sunt de arca, Sem, Cham et Japheth: porro Cham ipse est pater Chanaan.
|
|
Gen 9:24
|
Evigilans autem Noë ex vino, cum didicisset quæ fecerat ei filius suus minor,
|
|
Gen 10:4
|
Filii autem Javan: Elisa et Tharsis, Cetthim et Dodanim.
|
|
Gen 10:26
|
Qui Jectan genuit Elmodad, et Saleph, et Asarmoth, Jare,
|
|
Gen 10:28
|
et Ebal, et Abimaël, Saba,
|
|
Gen 11:1
|
Erat autem terra labii unius, et sermonum eorumdem.
|
|
Gen 11:6
|
et dixit: Ecce, unus est populus, et unum labium omnibus: cœperuntque hoc facere, nec desistent a cogitationibus suis, donec eas opere compleant.
|
|
Gen 11:30
|
Erat autem Sarai sterilis, nec habebat liberos.
|
|
Gen 12:1
|
Dixit autem Dominus ad Abram: Egredere de terra tua, et de cognatione tua, et de domo patris tui, et veni in terram quam monstrabo tibi.
|
|
Gen 12:4
|
Egressus est itaque Abram sicut præceperat ei Dominus, et ivit cum eo Lot: septuaginta quinque annorum erat Abram cum egrederetur de Haran.
|
|
Gen 13:2
|
Erat autem dives valde in possessione auri et argenti.
|
|
Gen 13:7
|
Unde et facta est rixa inter pastores gregum Abram et Lot. Eo autem tempore Chananæus et Pherezæus habitabant in terra illa.
|
|
Gen 13:9
|
Ecce universa terra coram te est: recede a me, obsecro: si ad sinistram ieris, ego dexteram tenebo: si tu dexteram elegeris, ego ad sinistram pergam.
|
|
Gen 13:10
|
Elevatis itaque Lot oculis, vidit omnem circa regionem Jordanis, quæ universa irrigabatur antequam subverteret Dominus Sodomam et Gomorrham, sicut paradisus Domini, et sicut Ægyptus venientibus in Segor.
|
|
Gen 13:11
|
Elegitque sibi Lot regionem circa Jordanem, et recessit ab oriente: divisique sunt alterutrum a fratre suo.
|
|
Gen 14:1
|
Factum est autem in illo tempore, ut Amraphel rex Sennaar, et Arioch rex Ponti, et Chodorlahomor rex Elamitarum, et Thadal rex gentium
|
|
Gen 14:5
|
Igitur quartodecimo anno venit Chodorlahomor, et reges qui erant cum eo: percusseruntque Raphaim in Astarothcarnaim, et Zuzim cum eis, et Emim in Save Cariathaim,
|
|
Gen 14:9
|
scilicet adversus Chodorlahomor regem Elamitarum, et Thadal regem Gentium, et Amraphel regem Sennaar, et Arioch regem Ponti: quatuor reges adversus quinque.
|
|
Gen 14:13
|
Et ecce unus, qui evaserat, nuntiavit Abram Hebræo, qui habitabat in convalle Mambre Amorrhæi, fratris Escol, et fratris Aner: hi enim pepigerant fœdus cum Abram.
|
|
Gen 14:17
|
Egressus est autem rex Sodomorum in occursum ejus postquam reversus est a cæde Chodorlahomor, et regum qui cum eo erant in valle Save, quæ est vallis regis.
|
|
Gen 14:24
|
exceptis his, quæ comederunt juvenes, et partibus virorum, qui venerunt mecum, Aner, Escol et Mambre: isti accipient partes suas.
|
|
Gen 15:2
|
Dixitque Abram: Domine Deus, quid dabis mihi? ego vadam absque liberis, et filius procuratoris domus meæ iste Damascus Eliezer.
|
|
Gen 15:5
|
Eduxitque eum foras, et ait illi: Suspice cælum, et numera stellas, si potes. Et dixit ei: Sic erit semen tuum.
|
|
Gen 15:18
|
In illo die pepigit Dominus fœdus cum Abram, dicens: Semini tuo dabo terram hanc a fluvio Ægypti usque ad fluvium magnum Euphraten,
|
|
Gen 16:2
|
dixit marito suo: Ecce, conclusit me Dominus, ne parerem. Ingredere ad ancillam meam, si forte saltem ex illa suscipiam filios. Cumque ille acquiesceret deprecanti,
|
|
Gen 16:6
|
Cui respondens Abram: Ecce, ait, ancilla tua in manu tua est, utere ea ut libet. Affligente igitur eam Sarai, fugam iniit.
|