|
Gen 17:5
|
Nec ultra vocabitur nomen tuum Abram, sed appellaberis Abraham: quia patrem multarum gentium constitui te.
|
|
Gen 17:9
|
Dixit iterum Deus ad Abraham: Et tu ergo custodies pactum meum, et semen tuum post te in generationibus suis.
|
|
Gen 17:15
|
Dixit quoque Deus ad Abraham: Sarai uxorem tuam non vocabis Sarai, sed Saram.
|
|
Gen 17:17
|
Cecidit Abraham in faciem suam, et risit, dicens in corde suo: Putasne centenario nascetur filius? et Sara nonagenaria pariet?
|
|
Gen 17:19
|
Et ait Deus ad Abraham: Sara uxor tua pariet tibi filium, vocabisque nomen ejus Isaac, et constituam pactum meum illi in fœdus sempiternum, et semini ejus post eum.
|
|
Gen 17:22
|
Cumque finitus esset sermo loquentis cum eo, ascendit Deus ab Abraham.
|
|
Gen 17:23
|
Tulit autem Abraham Ismaël filium suum, et omnes vernaculos domus suæ, universosque quos emerat, cunctos mares ex omnibus viris domus suæ: et circumcidit carnem præputii eorum statim in ipsa die, sicut præceperat ei Deus.
|
|
Gen 17:24
|
Abraham nonaginta et novem erat annorum quando circumcidit carnem præputii sui.
|
|
Gen 17:26
|
Eadem die circumcisus est Abraham et Ismaël filius ejus:
|
|
Gen 18:6
|
Festinavit Abraham in tabernaculum ad Saram, dixitque ei: Accelera, tria sata similæ commisce, et fac subcinericios panes.
|
|
Gen 18:13
|
Dixit autem Dominus ad Abraham: Quare risit Sara, dicens: Num vere paritura sum anus?
|
|
Gen 18:16
|
Cum ergo surrexissent inde viri, direxerunt oculos contra Sodomam: et Abraham simul gradiebatur, deducens eos.
|
|
Gen 18:17
|
Dixitque Dominus: Num celare potero Abraham quæ gesturus sum:
|
|
Gen 18:19
|
Scio enim quod præcepturus sit filiis suis, et domui suæ post se ut custodiant viam Domini, et faciant judicium et justitiam: ut adducat Dominus propter Abraham omnia quæ locutus est ad eum.
|
|
Gen 18:22
|
Converteruntque se inde, et abierunt Sodomam: Abraham vero adhuc stabat coram Domino.
|
|
Gen 18:27
|
Respondensque Abraham, ait: Quia semel cœpi, loquar ad Dominum meum, cum sim pulvis et cinis.
|
|
Gen 18:33
|
Abiitque Dominus, postquam cessavit loqui ad Abraham: et ille reversus est in locum suum.
|
|
Gen 19:27
|
Abraham autem consurgens mane, ubi steterat prius cum Domino,
|
|
Gen 20:1
|
Profectus inde Abraham in terram australem, habitavit inter Cades et Sur: et peregrinatus est in Geraris.
|
|
Gen 20:9
|
Vocavit autem Abimelech etiam Abraham, et dixit ei: Quid fecisti nobis? quid peccavimus in te, quia induxisti super me et super regnum meum peccatum grande? quæ non debuisti facere, fecisti nobis.
|
|
Gen 20:11
|
Respondit Abraham: Cogitavi mecum, dicens: Forsitan non est timor Dei in loco isto: et interficient me propter uxorem meam:
|
|
Gen 20:14
|
Tulit igitur Abimelech oves et boves, et servos et ancillas, et dedit Abraham: reddiditque illi Saram uxorem suam,
|
|
Gen 20:17
|
Orante autem Abraham, sanavit Deus Abimelech et uxorem, ancillasque ejus, et pepererunt:
|
|
Gen 21:3
|
Vocavitque Abraham nomen filii sui, quem genuit ei Sara, Isaac:
|
|
Gen 21:7
|
Rursumque ait: Quis auditurus crederet Abraham quod Sara lactaret filium, quem peperit ei jam seni?
|
|
Gen 21:8
|
Crevit igitur puer, et ablactatus est: fecitque Abraham grande convivium in die ablactationis ejus.
|
|
Gen 21:9
|
Cumque vidisset Sara filium Agar Ægyptiæ ludentem cum Isaac filio suo, dixit ad Abraham:
|
|
Gen 21:11
|
Dure accepit hoc Abraham pro filio suo.
|
|
Gen 21:14
|
Surrexit itaque Abraham mane, et tollens panem et utrem aquæ, imposuit scapulæ ejus, tradiditque puerum, et dimisit eam. Quæ cum abiisset, errabat in solitudine Bersabee.
|
|
Gen 21:22
|
Eodem tempore dixit Abimelech, et Phicol princeps exercitus ejus, ad Abraham: Deus tecum est in universis quæ agis.
|
|
Gen 21:24
|
Dixitque Abraham: Ego jurabo.
|
|
Gen 21:27
|
Tulit itaque Abraham oves et boves, et dedit Abimelech: percusseruntque ambo fœdus.
|
|
Gen 21:28
|
Et statuit Abraham septem agnas gregis seorsum.
|
|
Gen 21:33
|
Surrexit autem Abimelech, et Phicol princeps exercitus ejus, reversique sunt in terram Palæstinorum. Abraham vero plantavit nemus in Bersabee, et invocavit ibi nomen Domini Dei æterni.
|
|
Gen 22:1
|
Quæ postquam gesta sunt, tentavit Deus Abraham, et dixit ad eum: Abraham, Abraham. At ille respondit: Adsum.
|
|
Gen 22:1
|
Quæ postquam gesta sunt, tentavit Deus Abraham, et dixit ad eum: Abraham, Abraham. At ille respondit: Adsum.
|
|
Gen 22:1
|
Quæ postquam gesta sunt, tentavit Deus Abraham, et dixit ad eum: Abraham, Abraham. At ille respondit: Adsum.
|
|
Gen 22:3
|
Igitur Abraham de nocte consurgens, stravit asinum suum, ducens secum duos juvenes, et Isaac filium suum: cumque concidisset ligna in holocaustum, abiit ad locum quem præceperat ei Deus.
|
|
Gen 22:8
|
Dixit autem Abraham: Deus providebit sibi victimam holocausti, fili mi. Pergebant ergo pariter.
|
|
Gen 22:11
|
Et ecce angelus Domini de cælo clamavit, dicens: Abraham, Abraham. Qui respondit: Adsum.
|
|
Gen 22:11
|
Et ecce angelus Domini de cælo clamavit, dicens: Abraham, Abraham. Qui respondit: Adsum.
|
|
Gen 22:13
|
Levavit Abraham oculos suos, viditque post tergum arietem inter vepres hærentem cornibus, quem assumens obtulit holocaustum pro filio.
|
|
Gen 22:15
|
Vocavit autem angelus Domini Abraham secundo de cælo, dicens:
|
|
Gen 22:19
|
Reversus est Abraham ad pueros suos, abieruntque Bersabee simul, et habitavit ibi.
|
|
Gen 23:2
|
Et mortua est in civitate Arbee, quæ est Hebron, in terra Chanaan: venitque Abraham ut plangeret et fleret eam.
|
|
Gen 23:7
|
Surrexit Abraham, et adoravit populum terræ, filios videlicet Heth:
|
|
Gen 23:10
|
Habitabat autem Ephron in medio filiorum Heth. Responditque Ephron ad Abraham, cunctis audientibus qui ingrediebantur portam civitatis illius, dicens:
|
|
Gen 23:12
|
Adoravit Abraham coram populo terræ.
|
|
Gen 23:16
|
Quod cum audisset Abraham, appendit pecuniam, quam Ephron postulaverat, audientibus filiis Heth, quadringentos siclos argenti probatæ monetæ publicæ.
|
|
Gen 23:19
|
Atque ita sepelivit Abraham Saram uxorem suam in spelunca agri duplici, quæ respiciebat Mambre. Hæc est Hebron in terra Chanaan.
|