|
Ῥούθ 2:14
|
και ειπεν αυτη βοος ηδη ωρα του φαγειν προσελθε ωδε και φαγεσαι των αρτων και βαψεις τον ψωμον σου εν τω οξει και εκαθισεν ρουθ εκ πλαγιων των θεριζοντων και εβουνισεν αυτη βοος αλφιτον και εφαγεν και ενεπλησθη και κατελιπεν
|
|
ΒασΑʹ 28:22
|
και νυν ακουσον δη φωνης της δουλης σου και παραθησω ενωπιον σου ψωμον αρτου και φαγε και εσται εν σοι ισχυς οτι πορευση εν οδω
|
|
ΒασΓʹ 17:11
|
και επορευθη λαβειν και εβοησεν οπισω αυτης ηλιου και ειπεν λημψη δη μοι ψωμον αρτου εν τη χειρι σου
|
|
Ἰώβ 22:7
|
ουδε υδωρ διψωντας εποτισας αλλα πεινωντων εστερησας ψωμον
|
|
Ἰώβ 24:10
|
γυμνους δε εκοιμισαν αδικως πεινωντων δε τον ψωμον αφειλαντο
|
|
Ἰώβ 31:17
|
ει δε και τον ψωμον μου εφαγον μονος και ουχι ορφανω μετεδωκα
|
|
Παρ 23:8
|
μηδε προς σε εισαγαγης αυτον και φαγης τον ψωμον σου μετ' αυτου εξεμεσει γαρ αυτον και λυμανειται τους λογους σου τους καλους
|