|
Γέν 14:22
|
ειπεν δε αβραμ προς βασιλεα σοδομων εκτενω την χειρα μου προς τον θεον τον υψιστον ος εκτισεν τον ουρανον και την γην
|
|
Ψαλ 56:3
|
κεκραξομαι προς τον θεον τον υψιστον τον θεον τον ευεργετησαντα με
|
|
Ψαλ 77:17
|
και προσεθεντο ετι του αμαρτανειν αυτω παρεπικραναν τον υψιστον εν ανυδρω
|
|
Ψαλ 77:56
|
και επειρασαν και παρεπικραναν τον θεον τον υψιστον και τα μαρτυρια αυτου ουκ εφυλαξαντο
|
|
Ψαλ 90:9
|
οτι συ κυριε η ελπις μου τον υψιστον εθου καταφυγην σου
|
|
Σει 17:26
|
επαναγε επι υψιστον και αποστρεφε απο αδικιας και σφοδρα μισησον βδελυγμα
|
|
Σει 46:5
|
επεκαλεσατο τον υψιστον δυναστην εν τω θλιψαι αυτον εχθρους κυκλοθεν και επηκουσεν αυτου μεγας κυριος εν λιθοις χαλαζης δυναμεως κραταιας
|
|
Σει 47:5
|
επεκαλεσατο γαρ κυριον τον υψιστον και εδωκεν εν τη δεξια αυτου κρατος εξαραι ανθρωπον δυνατον εν πολεμω ανυψωσαι κερας λαου αυτου
|
|
Δαν 2:19
|
τοτε τω δανιηλ εν οραματι εν αυτη τη νυκτι το μυστηριον του βασιλεως εξεφανθη ευσημως τοτε δανιηλ ευλογησε τον κυριον τον υψιστον
|
|
Δαν 7:25
|
και ρηματα εις τον υψιστον λαλησει και τους αγιους του υψιστου κατατριψει και προσδεξεται αλλοιωσαι καιρους και νομον και παραδοθησεται παντα εις τας χειρας αυτου εως καιρου και καιρων και εως ημισους καιρου
|
|
ΜακΒʹ 3:31
|
ταχυ δε τινες των του ηλιοδωρου συνηθων ηξιουν τον ονιαν επικαλεσασθαι τον υψιστον και το ζην χαρισασθαι τω παντελως εν εσχατη πνοη κειμενω
|