|
Δευτ 4:19
|
και μη αναβλεψας εις τον ουρανον και ιδων τον ηλιον και την σεληνην και τους αστερας και παντα τον κοσμον του ουρανου πλανηθεις προσκυνησης αυτοις και λατρευσης αυτοις α απενειμεν κυριος ο θεος σου αυτα πασιν τοις εθνεσιν τοις υποκατω του ουρανου
|
|
Κριτ 9:33
|
και εσται το πρωι αμα τω ανατειλαι τον ηλιον ορθριεις και εκτενεις επι την πολιν και ιδου αυτος και ο λαος ο μετ' αυτου εκπορευονται προς σε και ποιησεις αυτω οσα αν ευρη η χειρ σου
|
|
Κριτ 14:18
|
και ειπαν αυτω οι ανδρες της πολεως εν τη ημερα τη εβδομη προ του ανατειλαι τον ηλιον τι γλυκυτερον μελιτος και τι ισχυροτερον λεοντος και ειπεν αυτοις σαμψων ει μη ηροτριασατε εν τη δαμαλει μου ουκ αν εγνωτε το προβλημα μου
|
|
ΒασΓʹ 8:53a
|
τοτε ελαλησεν σαλωμων υπερ του οικου ως συνετελεσεν του οικοδομησαι αυτον ηλιον εγνωρισεν εν ουρανω κυριος ειπεν του κατοικειν εν γνοφω οικοδομησον οικον μου οικον εκπρεπη σαυτω του κατοικειν επι καινοτητος ουκ ιδου αυτη γεγραπται εν βιβλιω της ωδης
|
|
ἜσδΒʹ 18:3
|
και ανεγνω εν αυτω απο της ωρας του διαφωτισαι τον ηλιον εως ημισους της ημερας απεναντι των ανδρων και των γυναικων και αυτοι συνιεντες και ωτα παντος του λαου εις το βιβλιον του νομου
|
|
Ἰώβ 2:9d
|
καγω πλανητις και λατρις τοπον εκ τοπου περιερχομενη και οικιαν εξ οικιας προσδεχομενη τον ηλιον ποτε δυσεται ινα αναπαυσωμαι των μοχθων και των οδυνων αι με νυν συνεχουσιν
|
|
Ἰώβ 31:26
|
η ουχ ορω μεν ηλιον τον επιφαυσκοντα εκλειποντα σεληνην δε φθινουσαν ου γαρ επ' αυτοις εστιν
|
|
Ψαλ 57:9
|
ωσει κηρος ο τακεις ανταναιρεθησονται επεπεσε πυρ και ουκ ειδον τον ηλιον
|
|
Ψαλ 73:16
|
ση εστιν η ημερα και ση εστιν η νυξ συ κατηρτισω φαυσιν και ηλιον
|
|
Ψαλ 135:8
|
τον ηλιον εις εξουσιαν της ημερας οτι εις τον αιωνα το ελεος αυτου
|
|
Ἐκκλ 1:3
|
τις περισσεια τω ανθρωπω εν παντι μοχθω αυτου ω μοχθει υπο τον ηλιον
|
|
Ἐκκλ 1:9
|
τι το γεγονος αυτο το γενησομενον και τι το πεποιημενον αυτο το ποιηθησομενον και ουκ εστιν παν προσφατον υπο τον ηλιον
|
|
Ἐκκλ 1:14
|
ειδον συν παντα τα ποιηματα τα πεποιημενα υπο τον ηλιον και ιδου τα παντα ματαιοτης και προαιρεσις πνευματος
|
|
Ἐκκλ 2:3
|
κατεσκεψαμην εν καρδια μου του ελκυσαι εις οινον την σαρκα μου και καρδια μου ωδηγησεν εν σοφια και του κρατησαι επ' αφροσυνη εως ου ιδω ποιον το αγαθον τοις υιοις του ανθρωπου ο ποιησουσιν υπο τον ηλιον αριθμον ημερων ζωης αυτων
|
|
Ἐκκλ 2:11
|
και επεβλεψα εγω εν πασιν ποιημασιν μου οις εποιησαν αι χειρες μου και εν μοχθω ω εμοχθησα του ποιειν και ιδου τα παντα ματαιοτης και προαιρεσις πνευματος και ουκ εστιν περισσεια υπο τον ηλιον
|
|
Ἐκκλ 2:17
|
και εμισησα συν την ζωην οτι πονηρον επ' εμε το ποιημα το πεποιημενον υπο τον ηλιον οτι τα παντα ματαιοτης και προαιρεσις πνευματος
|
|
Ἐκκλ 2:18
|
και εμισησα εγω συν παντα μοχθον μου ον εγω μοχθω υπο τον ηλιον οτι αφιω αυτον τω ανθρωπω τω γινομενω μετ' εμε
|
|
Ἐκκλ 2:19
|
και τις οιδεν ει σοφος εσται η αφρων και εξουσιαζεται εν παντι μοχθω μου ω εμοχθησα και ω εσοφισαμην υπο τον ηλιον και γε τουτο ματαιοτης
|
|
Ἐκκλ 2:20
|
και επεστρεψα εγω του αποταξασθαι τη καρδια μου επι παντι τω μοχθω ω εμοχθησα υπο τον ηλιον
|
|
Ἐκκλ 2:22
|
οτι τι γινεται τω ανθρωπω εν παντι μοχθω αυτου και εν προαιρεσει καρδιας αυτου ω αυτος μοχθει υπο τον ηλιον
|
|
Ἐκκλ 3:16
|
και ετι ειδον υπο τον ηλιον τοπον της κρισεως εκει ο ασεβης και τοπον του δικαιου εκει ο ασεβης
|
|
Ἐκκλ 4:1
|
και επεστρεψα εγω και ειδον συν πασας τας συκοφαντιας τας γινομενας υπο τον ηλιον και ιδου δακρυον των συκοφαντουμενων και ουκ εστιν αυτοις παρακαλων και απο χειρος συκοφαντουντων αυτους ισχυς και ουκ εστιν αυτοις παρακαλων
|
|
Ἐκκλ 4:3
|
και αγαθος υπερ τους δυο τουτους οστις ουπω εγενετο ος ουκ ειδεν συν το ποιημα το πονηρον το πεποιημενον υπο τον ηλιον
|
|
Ἐκκλ 4:7
|
και επεστρεψα εγω και ειδον ματαιοτητα υπο τον ηλιον
|
|
Ἐκκλ 4:15
|
ειδον συν παντας τους ζωντας τους περιπατουντας υπο τον ηλιον μετα του νεανισκου του δευτερου ος στησεται αντ' αυτου
|
|
Ἐκκλ 5:12
|
εστιν αρρωστια ην ειδον υπο τον ηλιον πλουτον φυλασσομενον τω παρ' αυτου εις κακιαν αυτου
|
|
Ἐκκλ 5:17
|
ιδου ο ειδον εγω αγαθον ο εστιν καλον του φαγειν και του πιειν και του ιδειν αγαθωσυνην εν παντι μοχθω αυτου ω εαν μοχθη υπο τον ηλιον αριθμον ημερων ζωης αυτου ων εδωκεν αυτω ο θεος οτι αυτο μερις αυτου
|
|
Ἐκκλ 6:1
|
εστιν πονηρια ην ειδον υπο τον ηλιον και πολλη εστιν επι τον ανθρωπον
|
|
Ἐκκλ 6:5
|
και γε ηλιον ουκ ειδεν και ουκ εγνω αναπαυσις τουτω υπερ τουτον
|
|
Ἐκκλ 6:12
|
οτι τις οιδεν τι αγαθον τω ανθρωπω εν τη ζωη αριθμον ημερων ζωης ματαιοτητος αυτου και εποιησεν αυτας εν σκια οτι τις απαγγελει τω ανθρωπω τι εσται οπισω αυτου υπο τον ηλιον
|
|
Ἐκκλ 7:11
|
αγαθη σοφια μετα κληροδοσιας και περισσεια τοις θεωρουσιν τον ηλιον
|
|
Ἐκκλ 8:9
|
και συν παν τουτο ειδον και εδωκα την καρδιαν μου εις παν ποιημα ο πεποιηται υπο τον ηλιον τα οσα εξουσιασατο ο ανθρωπος εν ανθρωπω του κακωσαι αυτον
|
|
Ἐκκλ 8:15
|
και επηνεσα εγω συν την ευφροσυνην οτι ουκ εστιν αγαθον τω ανθρωπω υπο τον ηλιον οτι ει μη του φαγειν και του πιειν και του ευφρανθηναι και αυτο συμπροσεσται αυτω εν μοχθω αυτου ημερας ζωης αυτου οσας εδωκεν αυτω ο θεος υπο τον ηλιον
|
|
Ἐκκλ 8:15
|
και επηνεσα εγω συν την ευφροσυνην οτι ουκ εστιν αγαθον τω ανθρωπω υπο τον ηλιον οτι ει μη του φαγειν και του πιειν και του ευφρανθηναι και αυτο συμπροσεσται αυτω εν μοχθω αυτου ημερας ζωης αυτου οσας εδωκεν αυτω ο θεος υπο τον ηλιον
|
|
Ἐκκλ 8:17
|
και ειδον συν παντα τα ποιηματα του θεου οτι ου δυνησεται ανθρωπος του ευρειν συν το ποιημα το πεποιημενον υπο τον ηλιον οσα αν μοχθηση ο ανθρωπος του ζητησαι και ουχ ευρησει και γε οσα αν ειπη ο σοφος του γνωναι ου δυνησεται του ευρειν
|
|
Ἐκκλ 9:3
|
τουτο πονηρον εν παντι πεποιημενω υπο τον ηλιον οτι συναντημα εν τοις πασιν και γε καρδια υιων του ανθρωπου επληρωθη πονηρου και περιφερεια εν καρδια αυτων εν ζωη αυτων και οπισω αυτων προς τους νεκρους
|
|
Ἐκκλ 9:6
|
και γε αγαπη αυτων και γε μισος αυτων και γε ζηλος αυτων ηδη απωλετο και μερις ουκ εστιν αυτοις ετι εις αιωνα εν παντι τω πεποιημενω υπο τον ηλιον
|
|
Ἐκκλ 9:9
|
ιδε ζωην μετα γυναικος ης ηγαπησας πασας ημερας ζωης ματαιοτητος σου τας δοθεισας σοι υπο τον ηλιον πασας ημερας ματαιοτητος σου οτι αυτο μερις σου εν τη ζωη σου και εν τω μοχθω σου ω συ μοχθεις υπο τον ηλιον
|
|
Ἐκκλ 9:9
|
ιδε ζωην μετα γυναικος ης ηγαπησας πασας ημερας ζωης ματαιοτητος σου τας δοθεισας σοι υπο τον ηλιον πασας ημερας ματαιοτητος σου οτι αυτο μερις σου εν τη ζωη σου και εν τω μοχθω σου ω συ μοχθεις υπο τον ηλιον
|
|
Ἐκκλ 9:11
|
επεστρεψα και ειδον υπο τον ηλιον οτι ου τοις κουφοις ο δρομος και ου τοις δυνατοις ο πολεμος και γε ου τοις σοφοις αρτος και γε ου τοις συνετοις πλουτος και γε ου τοις γινωσκουσιν χαρις οτι καιρος και απαντημα συναντησεται τοις πασιν αυτοις
|
|
Ἐκκλ 9:13
|
και γε τουτο ειδον σοφιαν υπο τον ηλιον και μεγαλη εστιν προς με
|
|
Ἐκκλ 10:5
|
εστιν πονηρια ην ειδον υπο τον ηλιον ως ακουσιον ο εξηλθεν απο προσωπου του εξουσιαζοντος
|
|
Ἐκκλ 11:7
|
και γλυκυ το φως και αγαθον τοις οφθαλμοις του βλεπειν συν τον ηλιον
|
|
Σαλ 16:28
|
οπως γνωστον η οτι δει φθανειν τον ηλιον επ' ευχαριστιαν σου και προς ανατολην φωτος εντυγχανειν σοι
|
|
Σαλ 18:3
|
ανθ' ων πυριφλεγη στυλον οδηγον μεν αγνωστου οδοιποριας ηλιον δε αβλαβη φιλοτιμου ξενιτειας παρεσχες
|
|
Ἠσα 38:8
|
την σκιαν των αναβαθμων ους κατεβη ο ηλιος τους δεκα αναβαθμους του οικου του πατρος σου αποστρεψω τον ηλιον τους δεκα αναβαθμους και ανεβη ο ηλιος τους δεκα αναβαθμους ους κατεβη η σκια
|
|
Ἱερ 8:2
|
και ψυξουσιν αυτα προς τον ηλιον και την σεληνην και προς παντας τους αστερας και προς πασαν την στρατιαν του ουρανου α ηγαπησαν και οις εδουλευσαν και ων επορευθησαν οπισω αυτων και ων αντειχοντο και οις προσεκυνησαν αυτοις ου κοπησονται και ου ταφησονται και εσονται εις παραδειγμα επι προσωπου της γης
|
|
Ἱερ 38:36
|
ουτως ειπεν κυριος ο δους τον ηλιον εις φως της ημερας σεληνην και αστερας εις φως της νυκτος και κραυγην εν θαλασση και εβομβησεν τα κυματα αυτης κυριος παντοκρατωρ ονομα αυτω
|
|
Ἰεζ 32:7
|
και κατακαλυψω εν τω σβεσθηναι σε ουρανον και συσκοτασω τα αστρα αυτου ηλιον εν νεφελη καλυψω και σεληνη ου μη φανη το φως αυτης
|
|
Ἰων 4:8
|
και εγενετο αμα τω ανατειλαι τον ηλιον και προσεταξεν ο θεος πνευματι καυσωνος συγκαιοντι και επαταξεν ο ηλιος επι την κεφαλην ιωνα και ωλιγοψυχησεν και απελεγετο την ψυχην αυτου και ειπεν καλον μοι αποθανειν με η ζην
|