Παρ 1:4
|
ινα δω ακακοις πανουργιαν παιδι δε νεω αισθησιν τε και εννοιαν
|
Παρ 1:22
|
οσον αν χρονον ακακοι εχωνται της δικαιοσυνης ουκ αισχυνθησονται οι δε αφρονες της υβρεως οντες επιθυμηται ασεβεις γενομενοι εμισησαν αισθησιν
|
Παρ 2:3
|
εαν γαρ την σοφιαν επικαλεση και τη συνεσει δως φωνην σου την δε αισθησιν ζητησης μεγαλη τη φωνη
|
Παρ 5:2
|
ινα φυλαξης εννοιαν αγαθην αισθησιν δε εμων χειλεων εντελλομαι σοι
|
Παρ 8:10
|
λαβετε παιδειαν και μη αργυριον και γνωσιν υπερ χρυσιον δεδοκιμασμενον ανθαιρεισθε δε αισθησιν χρυσιου καθαρου
|
Παρ 10:14
|
σοφοι κρυψουσιν αισθησιν στομα δε προπετους εγγιζει συντριβη
|
Παρ 12:1
|
ο αγαπων παιδειαν αγαπα αισθησιν ο δε μισων ελεγχους αφρων
|
Παρ 15:14
|
καρδια ορθη ζητει αισθησιν στομα δε απαιδευτων γνωσεται κακα
|
Παρ 18:15
|
καρδια φρονιμου κταται αισθησιν ωτα δε σοφων ζητει εννοιαν
|
Παρ 19:25
|
λοιμου μαστιγουμενου αφρων πανουργοτερος γινεται εαν δε ελεγχης ανδρα φρονιμον νοησει αισθησιν
|
Παρ 22:12
|
οι δε οφθαλμοι κυριου διατηρουσιν αισθησιν φαυλιζει δε λογους παρανομος
|
Σει 22:19
|
ο νυσσων οφθαλμον καταξει δακρυα και νυσσων καρδιαν εκφαινει αισθησιν
|